ความไม่เชื่อ-กำลังกลายเป็น “กระแส” อย่างหนึ่ง และกำลังกลาย

เป็น “โรคระบาด” ในทางสังคม

เหมือนกับเป็นเรื่องดี

เป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน หากเป็น “ความไม่เชื่อ” อันวางพื้นฐานอยู่บนหลักแห่ง “กาลามสูตร”

เหมือนกับเป็นเช่นนั้น แต่ก็มีมากกว่านั้น

อย่างเช่นความไม่เชื่อว่า 4 คำถามอันมาจากรายการ “ศาสตร์ แห่งพระราชา สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน” ว่า มาจากความต้องการการเลือกตั้ง

แม้ว่าจะเกี่ยวกับ “การเลือกตั้ง” ก็ตาม

ความไม่เชื่ออย่างนี้เป็นอันตราย เพราะทำให้มองเห็นว่ากระบวนการต่างๆที่ตามมาดำเนินไปเพราะต้องการยื้อ “โรดแมป”

“เขาอยากอยู่ยาว”

 

เพราะอยากอยู่ยาวจึงจำเป็นต้องคว่ำ “ร่างรัฐธรรมนูญ”ฉบับ นายบวรศักดิ์ อุวรรโณ เมื่อเดือนกันยายน 2558

ผลก็คือ ต้องเริ่มนับ 1 ใหม่

แทนที่จะเลือกตั้งในปี 2559 ก็เลื่อนมาเป็นในปี 2560 และก็เลื่อนมาเป็นในปี 2561

และทำท่าว่าอาจเลื่อนเป็นในปี 2562

ยิ่งเห็นบรรดา “กองเชียร์” ประเภท “คุณห้อย คุณโหน” มาแสดงให้เห็นผลเสียของ “การเลือกตั้ง”

ยิ่งยิ้มเห็นแก้ม แย้มเห็นไรฟัน

ทำให้จำเป็นต้องย้อนไปยังบทสรุปของ นายบวรศักดิ์ อุวรรโณ เมื่อเดือนกันยายน 2558

“เขาอยากอยู่ยาว”

 

พลันที่บทสรุป “เขาอยากอยู่ยาว” ประสานเข้ากับสภาพความเป็นจริงในทางการเมือง

ก็เกิด “ความไม่เชื่อ”

หากเมื่อใด “ความไม่เชื่อ” พัฒนาขึ้นเป็น “กระแส” และกลายเป็น “โรคระบาด”

นั่นกระทบกับ “ความเชื่อมั่น”

เมื่อไม่มีความเชื่อมั่น เมื่อในทางความคิดเปี่ยมไปด้วยความไม่เชื่อเสียแล้ว

พูดอะไรออกมาคนก็ไม่อยากจะฟัง