เมนูข้อมูล/นายดาต้า

เบื้องหลัง “เสียงประชาชน”

รัฐบาลที่นำโดยคณะรัฐประหารบริหารจัดการประเทศมาครบ 3 ปี ในวันที่ 22 พฤษภาคมที่ผ่านมา

เป็นการทำรัฐประหารที่ประชาชนส่วนใหญ่รู้สึกโล่งใจมากที่สุดครั้งหนึ่ง เพราะต่างมีความหวังว่าประชาชนจะพ้นไปจากความแตกแยกที่ลุกลามนำประเทศสู่ความล้มเหลวในการปกครอง ประชาชนไม่มีใครฟังใคร แสดงออกพลังของอคติแบ่งฝ่าย ทำนองพวกข้าดีทุกอย่าง พวกเอ็งเลวทั้งหมด จนถึงระดับที่ยากจะอยู่ร่วมแผ่นดินเดียวกันได้

อำนาจรัฐไม่ได้รับการยอมรับ

สภาพเช่นนี้ เมื่อคณะรัฐประหารออกมาควบคุมอำนาจรัฐโดยใช้ชื่อว่า “คณะรักษาความสงบแห่งชาติ” ประชาชนส่วนใหญ่จึงยินยอมพร้อมใจให้ใช้อำนาจเต็มที่จัดการควบคุมคนที่ไม่เห็นด้วย

“ความสงบภายในประเทศ” เป็นความปรารถนาของผู้คนในห้วงเวลานั้น

ถึงวันนี้ “การรักษาความสงบ” ผ่านมาครบ 3 ปี

แน่นอนประชาชนส่วนใหญ่ยังแสดงออกในความสยบยอมที่จะมอบอำนาจให้ เพียงแต่ว่าในการแสดงออกนั้น ภายในใจยังเป็นเมื่อ 3 ปีที่ผ่านมาคือ เห็นดีเห็นงามกับคณะรัฐประหารหรือไม่

เพราะไม่ว่าจะผ่านเวลามาแค่ไหน ผลของการใช้อำนาจกดทับสิทธิเสรีภาพไว้ด้วยความเด็ดขาดและรุนแรง ยังทำให้ความกล้าหาญที่จะแสดงออกของคนส่วนใหญ่หลบใน ด้วยหวาดระแวงต่อผลในทางร้ายที่คาดเดาได้ยากว่าจะเกิดขึ้นหรือไม่ ในภาวะที่การใช้อำนาจไม่ต้องมีหลักเกณฑ์ให้รับรู้ว่า อะไรเป็นเรื่องที่ละเมิดไม่ได้

ท่ามกลางบรรยากาศที่หากว่ามีความรู้สึกต้องไม่นึกถึงการแสดงออกตรงไปตรงมานั้น หากต้องการรู้อารมณ์ของคนส่วนใหญ่ ต้องอ่านเอาเองจากท่าทีที่พอจะแสดงให้เห็น

ผลการสำรวจของ “สวนดุสิตโพล” เรื่อง “ข้อแนะนำที่ประชาชนอยากฝากถึงรัฐบาล” ในวาระ 3 ปี คสช. ที่ผลออกมาว่า ร้อยละ 80.15 อยากให้กระตุ้นเศรษฐกิจ การค้า การลงทุน ร้อยละ 78.99 อยากให้แก้ปัญหาปากท้องของประชาชน ร้อยละ 77.08 อยากให้ใช้งบประมาณอย่างเหมาะสมคุ้มค่า ร้อยละ 74.22 อยากให้ช่วยเหลือเกษตรกร ดูแลราคาพืชผลการเกษตร ร้อยละ 72.65 อยากให้รับฟังความคิดเห็นของประชาชนก่อนมีการบังคับใช้กฎหมาย ร้อยละ 68.28 อยากให้เร่งแก้ปัญหาไฟใต้ สร้างความสงบในพื้นที่ ร้อยละ 62.76 อยากให้พัฒนาการศึกษา ไม่เปลี่ยนนโยบายบ่อย ร้อยละ 59.35 อยากให้เปิดโอกาสให้มีการตรวจสอบการทำงาน ร้อยละ 55.67 อยากให้เสริมสร้างคุณภาพชีวิต จัดสวัสดิการที่ครอบคลุมทุกช่วงวัย

ดังนั้น แม้จะไม่ใช่การแสดงออกมาตรงๆ ว่า ความรู้สึกต่อผลงาน 3 ปีของ คสช. เป็นอย่างไร

แต่ไม่ว่าใครก็ตามเมื่อเห็นผลโพลดังกล่าว ย่อมคาดเดาถึงความคิดเบื้องหลังการแสดงออกได้ไม่ยาก

ธรรมชาติของมนุษย์ย่อมเรียกร้องต้องการสิ่งที่ไม่มีและอยากให้มี

ใช่หรือไม่