การ์ตูนที่รัก / นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ / My Dog Tulip

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

My Dog Tulip

 

หนังการ์ตูนสำหรับคนรักหมาโดยเฉพาะ แต่ว่าเป็นหนังผู้ใหญ่

หนังการ์ตูนอเมริกันปี 2009 สร้างจากบันทึกปี 1956 ของ J. R. Ackerley (1896-1967) บรรณาธิการคนหนึ่งของบีบีซี

เขาเป็นเกย์ที่เปิดเผยตนเองในวันเวลาที่โฮโมเซ็กช่วลเป็นพฤติกรรมผิดกฎหมาย

หนังเล่าเรื่องความสัมพันธ์ 15 ปีระหว่างแอ็กเคอร์ลีย์กับสุนัขอัลเซเชียนเพศเมีย (ปัจจุบันเรียกว่า German Shephard อ่านว่าเจอมันเชพเพิด) สุนัขชื่อควีนนี่ (Queenie) ซึ่งในหนังสือและหนังการ์ตูนจะใช้ชื่อว่าทิวลิป (Tulip) บรรณาธิการสำนักพิมพ์เกรงว่านักอ่านจะเพ่งเล็งมาที่ชื่อหมา ซึ่งชวนให้คิดถึงความเป็นโฮโมเซ็กช่วลของแอ็กเคอร์ลีย์มากเกินไป

ตัวหนังการ์ตูนสร้างและกำกับฯ โดย Paul Fierlinger ลายเส้นและการลงสีโดย Sandra Fierlinger ผู้เป็นภรรยา

ลายเส้น การลงสี และแอนิเมชั่นดีเหลือเกิน มิได้บรรเจิดอย่างดิสนีย์หรือพิกซาร์ เชิญชวนให้หามาทัศนาด้วยตา

 

หนังทั้งเรื่องวาดบนคอมพิวเตอร์ มิได้วาดบนกระดาษ ลายเส้นที่เห็นมีทั้งที่เสร็จสมบูรณ์ไม่ลงสี สมบูรณ์เสร็จลงสี และยังวาดไม่เสร็จ บางครั้งเป็นเพียงลายเส้นภาพร่าง มีทั้งที่เป็นสตอรี่บอร์ดและภาพเคลื่อนไหว

เราจะได้เห็นลอนดอนเป็นฉากหลัง แท็กซี่สีดำและรถเมล์สองชั้นสีแดง ความเคลื่อนไหวของภาพเป็นส่วนสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคลื่อนไหวของทิวลิปที่ชวนให้เราติดตามไปทุกย่างก้าวอย่างชนิดที่ละสายตามิได้

ในชีวิตจริง เป็นหมาต่างหากที่จะมองเราทุกย่างก้าวอย่างชนิดที่ละสายตามิได้

ให้เสียงบรรยายโดยคริสโตเฟอร์ พลัมเมอร์ ร่วมด้วยอิซาเบล รอซเซลลินี่ ให้เสียงสัตวแพทย์แคนเวนีนี่ และลินน์ เรดเกรฟ น้องสาวของวาเนสซา เรดเกรฟ ให้เสียงแนนซี่น้องสาวของแอ็กเคอร์ลีย์ ก่อนที่เธอจะถึงแก่กรรมในปีถัดมา

หนังคว้ารางวัลการ์ตูนยอดเยี่ยมที่ออตตาวา แคนาดา และที่ซาเกร็บ โครเอเชีย

 

บันทึกที่แอ็กเคอร์ลีย์เขียนเหมือนเรียงความที่เขียนถึงสาวคนรัก แต่บังเอิญสาวคนนี้เป็นสุนัข เมื่อสร้างเป็นหนังการ์ตูนมิใช่การ์ตูนสำหรับเด็ก หนังเล่าเรื่องความเปลี่ยวเหงา รักแท้ และเพื่อนใจ

เขาเล่าเรื่องความสัมพันธ์ ความร่วมทุกข์ร่วมสุข อาหารการกิน การทำงาน การเที่ยวเล่น ความป่วยไข้ ไปจนถึงการขับถ่าย และเซ็กซ์

คนรักหมาจะรู้ดีว่าสัตว์ที่ดูเหมือนจะดุร้ายนี้บูชาเราและยอมตายเพื่อเรามากเพียงใด

สายตาที่มองเรา ชื่นชมเรา รักเรา สายตาที่เศร้าหมองเมื่อเราดุหรือด่า มันไม่โต้เถียงเรา และถ้าสมมุติเราตีมันก็จะยอมให้เราตีจนตาย

ในตอนเริ่มต้น แอ็กเคอร์ลีย์เล่าเรื่องที่ทิวลิปเผลอกัดข้อมือเขาจนเป็นแผล วันนั้นทิวลิปเสียใจและทำโทษตนเองด้วยการซ่อนในมุมมืด

แอ็กเคอร์ลีย์เขียนหนังสือเกี่ยวกับควีนนี่อีกเล่มหนึ่งชื่อ We Think the World of You เล่มนี้เป็นนวนิยาย ตีพิมพ์เมื่อปี 1960 ครั้งนี้ควีนนี่มีชื่อว่าอีวี่ (Evie) สร้างเป็นหนังใหญ่เมื่อปี 1988 โดย Colin Gregg นำแสดงโดยอลัน เบตส์ และแกรี่ โอลด์แมน ซึ่งมีความสัมพันธ์ทั้งแบบไบเซ็กช่วลและโฮโมเซ็กช่วล

“เธอให้ผมในสิ่งที่ผมไม่เคยได้รับจากคนอื่นมาก่อน รักเดียวใจเดียว มั่นคง ไม่หลอกลวงและไม่มีเงื่อนไข” แอ็กเคอร์ลีย์พูดในตอนท้ายเรื่อง

 

ทิวลิปเป็นหมาปากเปราะ ใครที่เคยเลี้ยงหมาปากเปราะจะเข้าใจความยากลำบากตอนนี้ดี ทำอย่างไรก็ไม่หยุดเห่า ทิวลิปมีปัญหาเรื่องการขับถ่ายตั้งแต่แรก แอ็กเคอร์ลีย์พามันไปหาสัตวแพทย์ผู้ชายหลายคนไม่มีใครทนมันได้ ไม่มีใครจัดการมันได้ด้วย

“เธอเป็นเด็กดี คุณนั่นแหละยุ่งยาก เธอรักคุณนะ” อิซาเบล รอซเซลลินี่ ในบทสัตวแพทย์แคนเวนีนี่ว่าเข้าให้ หลังจากที่เธอคุยกับทิวลิปเข้าใจกันแล้ว

แอ็กเคอร์ลีย์ได้ทิวลิปมาเมื่อเขาอายุล่วงเลยห้าสิบปีมาแล้ว ชีวิตส่วนตัวที่ค่อนข้างเก็บตัวเทียบกับการมีหมาใหญ่ตัวหนึ่งไว้ดูแลจึงต่างกันอย่างเห็นได้ชัด ใครที่เลี้ยงหมาใหญ่จะรู้ดีว่าเรามีภาระมากเพียงใด แม้ว่ามันจะน่ารักน่าเอ็นดูทั้งที่ตัวใหญ่ยักษ์ แต่ตอนที่มันขับถ่ายทั้งหนักทั้งเบาก็ทำเอาเราขาอ่อนอยากตายได้เช่นกัน

ฉากที่ทิวลิปทำขายหน้าขับถ่ายหน้าร้านของชำ เดือดร้อนถึงแอ็กเคอร์ลีย์ต้องก้มเช็ดและขัดถนนดูผะอืดผะอมผสมความเหนื่อยยิ่งยวด ใครที่เคยทำจะรู้ดี เป็นความร่วมทุกข์ร่วมสุขที่ต้องพิสูจน์ รักแท้ต้องเสียสละจริงหรือเปล่า ไม่ใช่หมาที่ต้องพิสูจน์

เราเองนั่นแหละที่ต้องพิสูจน์

 

แอ็กเคอร์ลีย์อาศัยอยู่ที่พัตนีย์ (Putney) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของลอนดอนตั้งแต่ปี 1943 ตอนนั้นเขามีงานที่มั่นคงที่บีบีซีแล้ว เขาได้ควีนนี่มาเมื่อปี 1946 คือปีที่มารดาถึงแก่กรรม เป็นช่วงเวลาที่เขามีงานชุกมากที่สุด

ควีนนี่ตายเมื่อวันที่ 30 ตุลาคม ปี 1961 เป็นวันที่แอ็กเคอร์ลีย์บรรยายว่าเศร้าเสียใจมากที่สุดในชีวิต เขาน่าจะเดินเข้ากองไฟตายตามกันเหมือนพิธี Suttee ที่ภรรยาต้องตายตามสามี เขาดื่มหนักหลังจากนั้น แนนซี่น้องสาวของเขาเองที่พบเขานอนตายในตอนเช้าวันที่ 4 มิถุนายน ปี 1967 สาเหตุการตายน่าจะเป็นเส้นเลือดอุดตันในสมอง

ช่วงท้ายของหนังเล่าเรื่องความพยายามจะหาตัวผู้ให้ทิวลิปซึ่งจะมีประเด็นทางเพศผสมอยู่มาก รวมทั้งภาพวาดสื่อนัยยะทางเพศอย่างโจ่งแจ้งทั้งของหมาและของผู้คน เป็นช่วงที่ใช้ลายเส้นแบบ anthropomorphic ให้หมาเป็นคนและสังวาสกันเห็นๆ

แอ็กเคอร์ลีย์พาทิวลิปเทียวไปพบเจ้าของอัลเซเชียนตัวผู้หลายคนและหลายตัว กลิ่นประจำเดือนของเธอดึงดูดหมาจำนวนมากเข้าหา แต่ถึงกระนั้นทิวลิปก็มีเขาคนเดียวในดวงใจเสมอ

กว่าจะผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ เล่นเอาคนดูเหนื่อย