ผู้ให้ จะไม่มีวันเหงา จาก ผู้ไม่ยอมให้ชีวิตต้องสะดุดลง

เราพบกันในการเดินทางไปสังเวชนียสถานที่อินเดียเมื่อหลายปีก่อน ก่อนหน้านั้นเคยได้ยินชื่อ สิทรา พรรณสมบูรณ์ และอ่านเรื่องราวการใช้ธรรมชาติพิชิตโรคร้ายของเธอมาแล้ว จากนั้นก็พบเธออีกครั้งเมื่อไปปฏิบัติธรรมกับท่านอาจารย์วสิษฐ เดชกุญชร

เธอเดินทางไปอินเดียกับคณะเราโดยมีสามีเป็นผู้เข็นรถวีลแชร์ให้

เพราะเธอเพิ่งประสบอุบัติเหตุหกล้มกระดูกหัก

ถ้าเป็นคนอื่นคงนอนอยู่กับบ้าน แต่ไม่ใช่คุณสิทรา ที่รุ่นน้องจะเรียกเธอว่าพี่ตุ๊

เธอผู้ใช้ชีวิตเต็มความหมายของคำว่า ชีวิต ผู้ไม่ยอมให้ชีวิตต้องสะดุดลง ไม่ว่าจะเพราะโรคภัยหรืออุบัติเหตุ

เมื่อกลับจากอินเดีย ก็มีโอกาสไปสัมผัสชีวิตที่บ้านเขาใหญ่ของพี่ตุ๊ รับประทานอาหารครบสามมื้อฝีมือพี่ตุ๊ อาหารธรรมชาติที่อร่อย สวยงาม ดีกับสุขภาพ และสร้างสรรค์

พี่ตุ๊เป็นแบบอย่างของคนที่ปั้นชีวิตของตัวเองให้กลมกลืนกับธรรมชาติ หยิบเอาอาหารจากธรรมชาติมาออกแบบได้หลากหลายและคงคุณค่า

เธอเห็นคุณค่าของผืนดินและสิ่งที่งอกจากดินขึ้นมา เห็นคุณค่าของน้ำและอากาศ ใส่ใจในสีสันของวัตถุดิบ และสีสันที่อยู่รอบตัว

พี่ตุ๊เขียนหนังสือหลายเล่ม ที่โด่งดังเป็นที่ต้องการของแฟนๆ ตลอดกาลคือ แม็กโครไบโอติกส์ หนังสือทุกเล่มของพี่ตุ๊เชื้อเชิญให้เราประณีตบรรจงกับสิ่งที่เราจะบริโภคเข้าไปในร่างกาย คัดสรรของสดใหม่ สะอาด เก็บตามฤดูกาล

 

เมื่อเร็วๆ นี้พี่ตุ๊เขียนหนังสือใหม่อีกสองเล่ม ชื่อ ชีวิตที่เลือกได้ My Life My Style เล่าถึงวิถีชีวิตและการปรุงอาหารในแบบฉบับของเธอ

การอยู่ที่เขาใหญ่ซึ่งมีเนื้อที่กว้างขวางมาก ปลูกต้นไม้ใหญ่น้อยและพืชผักสวนครัวไว้มากมาย ออกดอกออกผลสลับกัน ก็ทำให้พี่ตุ๊มีงานทำไม่ได้หยุด

ผลไม้ออกมาแยะก็หาเรื่องแจกเรื่องทำ

ทำไปเธอก็เอามาคุยให้เราฟังกัน เธอไม่เคยให้อะไรเหลือทิ้งเหลือขว้าง ก็ความขยันของเธอและความมีหัวคิดไหลแล่นไม่หยุดทำให้ได้ตำรับของกินดีๆ มาแบ่งปันกันอยู่เสมอ

เธอเชียร์ให้เราทำอาหารกินเอง อย่างเช่นเรื่องน้ำสลัด เธอบอกว่ามันไม่ได้มีรูปแบบตายตัว เราสามารถหยิบผลไม้อะไรก็ได้ในฤดูกาลมาใช้ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นสตรอว์เบอร์รี่ ส้มจี๊ด มะม่วง ลูกหม่อน สารพัดผลไม้อมเปรี้ยวที่สามารถเอามาแทนมะนาวได้ เธอว่าได้ทั้งความเปรี้ยวที่แตกต่างและความหอมของผลไม้

เธอว่าเราจะสนุกกับการผสมของที่มี และอย่าไปซื้อสำเร็จมากินเลยค่ะ

เชื่อค่ะ เชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์

 

เธอสอนเรื่องหยินกับหยาง ทำให้เราได้ความรู้ที่มีประโยชน์เรื่องการกินอย่างมีสมดุล อะไรเย็นก็เอาร้อนเติมลงไป

เธอจัดงานเปิดตัวหนังสือสองเล่ม มีคนจองเต็มจนต้องหยุดให้จอง งานส่วนใหญ่ผู้จัดจะใจไม่ดีกลัวคนไม่เต็มห้อง แต่งานนี้อุ่นหนาฝาคั่ง ผู้เขียนมัวแต่เอ้อระเหย เลยอดไป

คนไทยตื่นตัวเรื่องแม็กโครไบโอติกส์ตั้งแต่ประมาณ 20 ปีที่แล้ว เมื่อ ดร.สาทิส อินทรกำแหง ได้ปลุกให้คนไทยรู้จักการกินแบบชีวจิต เป็นการกินอาหารต้านโรค ที่ทำให้คนเป็นมะเร็งมีโอกาสมีชีวิตต่อไปอีกยืนยาว และทำให้คนไทยรู้ว่าการเป็นโรคร้ายนั้นไม่ได้แก้ได้ด้วยยาอย่างเดียว แต่แก้ด้วยการกินอาหาร

นับเป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ให้คนเป็นจำนวนมากเรียนรู้เรื่องบทบาทของอาหาร

 

คนสมัยใหม่ห่างไกลจากภูมิปัญญาดั้งเดิมเรื่องสมุนไพร เรื่องอาหารเป็นยา พี่ตุ๊สิทราใช้เวลาของเธอค้นคว้าสูตรอาหารและเอามาเผยแพร่ เผื่อแผ่กับผู้สนใจติดตามอย่างสม่ำเสมอ ด้วยน้ำใจที่เผื่อแผ่นี้เธอก็มีมิตรอีกมากมาย เธอทำให้ไอเดียของการกินอยู่มีมิติกว้างออกไป

ทั้งหมดนี้มาจากการเก็บเกี่ยวสิ่งรอบตัวที่เธอใช้ความกล้าเปลี่ยนชีวิตจากการใช้ชีวิตที่กรุงเทพฯ ไปอยู่ที่เขาใหญ่หลายสิบปีมาแล้ว เมื่ออยู่กับความเงียบสงบ ปัญญาก็เกิด เธอพบเคล็ดลับหลายอย่างที่เมื่อพบแล้วก็ไม่เก็บไว้กับตนเอง แต่จะเผื่อแผ่เสมอ

เคล็ดลับบางอย่างให้ประโยชน์มาก เช่น เรื่องเห็ดซึ่งเป็นของที่ได้มาแล้วเก็บรักษาไม่ง่าย เธอก็บอกว่าเมื่อได้เห็ดมาไม่ควรเก็บไว้สดๆ เพราะจะหายหวาน ดีไม่ดีจะเน่าดำเสียก่อนจะเอามาทำอาหาร (เรื่องปวดหัวของแม่บ้านเลยนะคะนี่)

เธอก็บอกให้ทำสุกเสียก่อนค่อยเอามาปรุง แล้วก็ใส่ตู้เย็นไว้ อยากทำเป็นอะไรก็ค่อยเอามาปรุง

You are what you eat. ถ้ากินดีสุขภาพก็ย่อมดี ถ้ากินดีแบบมีความสุขด้วยก็ได้ทั้งรสชาติ ประโยชน์ และเจริญตาด้วย

 

นอกจากแนะนำเรื่องอาหาร พี่ตุ๊ยังเล่าเรื่องท่องเที่ยว ของกินที่เก็บตกมาจากการท่องเที่ยว

และยิ่งไปกว่านั้นคือข้อคิดในการดำรงชีวิต

อย่างบทนี้ที่เธอเขียนไว้ในหนังสือ My Life My Style

“การได้อยู่กับตนเองในความเงียบสงบ ดีกว่าการไปอ่านข่าวหรือรู้เรื่องราวของคนอื่น…บางที…ของคนที่เราไม่เคยรู้จักเลย ดีกว่าการส่งต่อข้อความที่เราไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ การอยู่ท่ามกลางความสงบนิ่ง ใจจดจ่อ เป็นการทำจิตให้สงบที่ง่ายและปลอดโปร่งยิ่งนัก ไม่ต้องเสียเงิน เสียเวลาไปไขว่คว้าที่ไหน สุขภาพดีมาจากจิตใจที่สงบ (ใช้เวลาช่วงบ่ายในวันที่อากาศดีนั่งเย็บกระเป๋าด้วยมือเสร็จไปอีกหนึ่ง”

อยากให้ได้อ่านหนังสือของพี่ตุ๊กันนะคะ และเข้าไปพูดคุยกับพี่ตุ๊ในเฟซบุ๊ก Sitra Tu Phanasomburana ถ้ามีโอกาส ค่อยๆ ซึมซับแล้วเปลี่ยนตัวเองไปทีละนิด จะพบกับความสุขสงบและมีคุณค่า ชีวิตไม่มีวันเบื่อ เพราะว่ามีเพื่อนที่ชอบคล้ายๆ กันมากมาย และไม่เคยเหงาไม่ว่าจะอยู่กับเพื่อนหรืออยู่กับตัวเองค่ะ