“แจ๊ก หม่า” เพิ่งประกาศวางมือจาก “อาลีบาบา” อย่างเป็นทางการ

และจะบุกเรื่องการศึกษาอย่างเต็มตัว

คำปราศรัยครั้งสุดท้ายในฐานะประธานบริษัทอาลีบาบา คมคายอย่างยิ่ง

“ไอซ์” ธีรศานต์ สหัสสพาศน์ ผู้อำนวยการหลักสูตร DNA เขาสรุปไว้เป็นข้อๆ ได้ครบถ้วน

ขออนุญาตลอกมาทั้งหมดเลยนะครับ

เนื้อหาที่น่าสนใจของคำปราศรัยครั้งนี้

1. เงินและอำนาจทางการเงินไม่เพียงพอ

ธุรกิจที่จะอยู่รอดได้ในศตวรรษที่ 21 ความดีและคุณธรรม จะทำให้อยู่รอดได้

2. ผลการทำงานในวันนี้คือจุดต่ำสุดของวันพรุ่งนี้

เราต้องทำวันนี้ให้ดีกว่าเมื่อวาน

3. ถ้าไม่ใช่ “ตอนนี้” คือ “เมื่อไร”

ถ้าไม่ใช่ “เรา” จะเป็น “ใคร”

4. คิดอะไร อย่ามีข้อสงสัย

อย่ามัวรอ

อย่ามัวเกรงว่าจะพลาด

จะทำให้หมดโอกาสนั้น

คิดได้แล้วทำเลย ทำผิดไม่เป็นไรแก้ไขได้

5. ถ้าไม่ใช่เราจะเป็นใคร อย่าเกี่ยงว่าใครจะทำ

อย่าเกี่ยงให้คนอื่นทำตลอดเวลา

6. จงใช้ชีวิตจริงจัง แต่จงทำงานอย่างมีความสุข

7. สร้างสภาพแวดล้อมในการทำงานให้ทำงานได้อย่างคล่องแคล่ว

8. ต่อไปนี้ การเปลี่ยนแปลงจาก Digital การปฏิวัติเทคโนโลยีในปัจจุบัน จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างหนักหน่วงรุนแรง

และการปฏิวัติทางเทคโนโลยี จะทั้งรวดเร็ว รุนแรงและลุ่มลึก

9. ความสำคัญของเทคโนโลยีในวันนี้ แก้ปัญหา 3 อย่าง คือ

การพัฒนาที่ยั่งยืน

การทำให้ทุกคนมีส่วนร่วม

และความถูกต้องชอบธรรม

“แจ๊ก หม่า” พูดถึงเรื่องการรำมวยจีนที่เขาชื่นชอบด้วย

กลยุทธ์การรำมวยจีนในการปรับใช้กับธุรกิจ

1. ลูกค้าต้องมาก่อน

2. ความไว้วางใจ

3. ความซื่อสัตย์ ซื่อตรง

4. การทำงานเป็นทีม

5. กอดรัดกับความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

6. Passion ความลุ่มหลง หลงรักในสิ่งที่ทำจริงๆ

รักจะทำ

ทำเพราะต้องการเห็นความสำเร็จ

ทำจนบรรลุเป้าหมายที่ตัวเองอยากทำ

และคำอำลาของ “แจ๊ก หม่า” ก็ยังคมคายเช่นเดิม

“อาลีบาบาไม่จำเป็นต้องมีแจ๊ก หม่า

แต่อาลีบาบาจะเป็นส่วนหนึ่งของแจ๊ก หม่า ตลอดไป”

ก่อนหน้านี้ “แจ๊ก หม่า” เคยบอกว่าเขาอาจจะไม่รวยเท่า “บิล เกตส์”

แต่สิ่งที่เหนือกว่า คือ เขาวางมือจากธุรกิจได้ก่อน “บิล เกตส์”

วันนี้ “แจ๊ก หม่า” อายุ 55 ปี

เขาอยู่ในช่วงเวลาที่รุ่งเรืองสุดๆ

ถ้าถามคนทั้งโลกว่าในเมืองจีน คุณรู้จักใครบ้าง

ผมเชื่อว่าต้องมีชื่อ “สี จิ้น ผิง” ผู้นำของจีน กับ “แจ๊ก หม่า” ติดอยู่อย่างแน่นอน

แต่ไม่แน่ใจว่าคนส่วนใหญ่ในโลกรู้จักใครมากกว่ากัน

การที่ “แจ๊ก หม่า” เป็นที่รู้จักในระดับโลก นอกจากเพราะความสำเร็จของ “อาลีบาบา” แล้ว

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเขาพูดภาษาอังกฤษได้ดี

สามารถสื่อสารกับชาวโลกได้

ที่สำคัญ วาทะของ “แจ๊ก หม่า” คมคายมาก

สำหรับผม เหนือกว่า “สตีฟ จอบส์-บิล เกตส์-อีลอน มัสต์”

นั่งบนเวทีไหนก็ไม่มีใครข่ม “แจ๊ก หม่า” ได้

ผมชอบประโยคหนึ่งของเขา

“คนฉลาดรู้ว่าต้องการอะไร

แต่คนมีปัญญารู้ว่าไม่ต้องการอะไร”

ลองนึกดูสิครับ พื้นที่ “ความต้องการ” ของแต่ละคนนั้นจะกว้างขวางใหญ่โต

มีทั้งที่ต้องการมาก ต้องการปานกลาง และต้องการน้อย

สมาธิจะกระเจิดกระเจิงได้ง่าย

แต่ “ไม่ต้องการ” นั้นทำให้ “พื้นที่” ความสนใจของเราน้อยลง

“ศิลปะการตัดทิ้ง” คือ สุดยอดกลยุทธ์

เพราะเมื่อเรารู้ว่าไม่ต้องการอะไร

เราจะขีดฆ่าหรือตัดทิ้งออกไป

ไม่เสียเวลาและพลังงานกับสิ่งที่ไม่จำเป็น

เราจะ “โฟกัส” กับสิ่งที่เหลือจาก “ความไม่ต้องการ”

ยิ่งใหญ่โตมากเท่าไร

“โอกาส” จะเข้ามาหาเรามากเท่านั้น

ถ้าเราไม่รู้จัก “ตัดทิ้ง”

และ “โฟกัส”

เราจะเสียเวลาไปกับสิ่งที่ไม่จำเป็น

ชีวิตคนเรานอกเหนือจากใช้ “ศิลปะของการตัดทิ้ง” ให้เป็นแล้ว

ต้องรู้จักเล่น “โน้ตตัวหยุด” ด้วย

“พี่จิก” ประภาส ชลศรานนท์ เคยบอกว่าเพลงไม่ได้มีตัวโน้ตที่มีเสียง โด เร มี ฟาฯ เท่านั้น

แต่ยังมี “โน้ตตัวหยุด” ด้วย

ครับ “โน้ตตัวหยุด” ถ้าเลือกเล่นให้เป็นจะทำให้โน้ตตัวต่อไปมีพลังและน่าฟัง

นึกถึงเพลงที่มีช่วงที่เงียบก่อนที่จะร้องท่อนต่อไปได้ไหมครับ

ช่วงนั้นคือ การดีไซน์ให้โน้ตตัวต่อไปมีพลังมาก

ชีวิตก็เช่นกัน

เราต้องรู้ว่าเมื่อไรจะพอ

เมื่อไรจะหยุด

เมื่อไรจะเปลี่ยนแปลง

การประกาศอำลา “อาลีบาบา” ในวัย 55 ปี ของ “แจ๊ก หม่า” คือการตัดสินใจเล่นโน้ตตัวหยุด

เขาวางมือในวันที่ “อาลีบาบา” ยิ่งใหญ่

คนจะจดจำเขาในภาพนี้

เหมือนมีคนบอกว่าพระเอกหนังที่เสียชีวิตตั้งแต่ยังหนุ่ม

คนจะจดจำใบหน้าที่หล่อเหลาตลอดกาล

เพราะเขาจะไม่เคยแก่ให้เราเห็นเลย

ไม่เหมือนพระเอกหนังรุ่นเดียวกันที่ยังมีชีวิตอยู่

เราจะเห็นความเป็น “อนิจจัง” ของสังขาร

ยุบหนอ-พองหนอ-ร่วงโรยหนอ

การวางมือของ “แจ๊ก หม่า” ก็เหมือนพระเอกหนังที่อำลาไปตอนยังหนุ่ม

“ภาพจำ” ของเขาในใจคนจะยิ่งใหญ่ตลอดไป

เรื่อง “โน้ตตัวหยุด” นี้สอนทุกคนได้

ยกเว้นคนที่มีอำนาจ

น้อยคนที่จะยอมรับ “โน้ตตัวหยุด”

โดยเฉพาะคนในแวดวงการเมือง

ใครที่บอกว่าจะวางมือ

ไม่เคยวางมือจริงสักคน

ใครที่บอกว่าจะอยู่แค่ปีเดียว

5 ปีผ่านไป

ยังขอเล่นต่อเลยครับ

“ทดเวลาบาดเจ็บ” นานกว่าเวลาแข่งจริงอีก

เพราะเขาไม่รู้จัก “โน้ตตัวหยุด”