จดหมาย

0 สูงวัยแรงฤทธิ์ (1)

 

เผอิญหมาเพื่อนบ้าน ชื่อ… ชอบมาเยี่ยวรดล้อรถลูกชายฉันที่จอดนอกรั้ว

บางทีก็เยี่ยวรดกระถางดอกไม้หน้าบ้านฉัน

ฉันถามกูรูเรื่องหมาๆ ว่าทำไมมันทำยังงั้น

กูรูบอกว่า เป็นสัญชาตญาณของสัตว์

แสดงความเป็นเจ้าของอาณาเขตหากินของมัน

อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว

วันหนึ่งฉันออกมาเห็นเจ้าหมา…กำลังเยี่ยวรดกระถางดอกไม้ฉันพอดี

ฉันร้องบอกมันว่า

เฮ้ แกไม่มีสิทธิมาเยี่ยวรดกระถางของฉันนะ

เปิดทีวีเห็นคนมีสีไล่คนไม่รักแผ่นดินเกิด ไม่รักสถาบัน ให้ไปอยู่ประเทศอื่น

ฉันนึกถึงหมาของเพื่อนบ้านทันที…

ลูกสาวฉันทำงานบริษัทข้ามชาติ เงินเดือนสามแสน

เสียภาษีเดือนละหลายหมื่น

ฉันอยากบอกคนใหญ่โตมีสี ว่าเงินเดือน รายได้ต่างๆ ที่ยูได้จากคลังน่ะ

มีส่วนที่เป็นภาษีของลูกฉันด้วยนะ

ฉันเกิดเมืองไทย

ไม่ได้รักสิ่งที่ยูอ้างขนาดเดียวกับยู

แต่ยูไม่มีสิทธิมาไล่ฉันนะ จะบอกให้

ระดับบิ๊กๆ ควรรู้วิธีสื่อสารกับประชาชนให้สมตำแหน่ง เข้าใจมั้ย

วันหนึ่ง ฉันนั่งแท็กซี่ เห็นป้ายชื่อ มียศ

เลยถามว่าเป็นคนในเครื่องแบบหรือ

ได้ข่าวว่า หน่วยต้นสังกัดมีปัญหางบประมาณมากที่สุดใช่ไหม

แท็กซี่ก็ตอบตรงๆ เหมือนกัน

ไม้กวาดบ้าน ยายซื้ออันละ 45 บาท ที่ทำงานผมซื้อ 125 บาทครับ

ใครหนักแผ่นดินกว่ากัน

ฉันขอโทษคุณ บ.ก. ฉันควรเขียนไปยังหน่วยงานที่ว่า

แต่ฉันเห็นที่นั่นเป็นป่าดึกดำบรรพ์

มีสัตว์ร้ายเดินถือไม้จีที 200 เพ่นพ่านเต็มไปหมด

มันป่าเถื่อนล้าหลัง เกินจะสื่อสารกันได้

ก็ระบายมาที่นี่แทน

เผื่อจะมีช่องทางให้เขารู้มั่ง

ฉันรู้ว่าระดับเขายิงคนมือเปล่าได้เสมอ

ตำรวจ ทหาร ท่านเปาฯ คุก เครื่องมือแห่งความอยุติธรรม ที่ประชาชนได้รับมานานเกือบศตวรรษ จะมีวันเปลี่ยนแปลงไหม

เฮท สปีด เหล่านี้ เกิดจากความอยุติธรรมที่ไดโน…สร้างไว้ คุณก็รู้

ก็ทำหน้าที่สื่อกลางซะสิ…!

คุณยายเจ้าของแผ่นดิน

 

ทําคร้าบ… ทำ

แต่ขออนุญาตขัดใจ “คุณยาย” เซ็นเซอร์ข้อความหลายๆ ข้อความ

ตั้งแต่ชื่อ “หมา” นั่นเชียว

ถึงจะไม่มี คสช.แล้ว แต่คุณยายก็น่าจะรู้ ว่าการ “ร่างอวตาร” ยังคงมีอยู่

จะทำตัวเป็น “คุณยายซู่ซ่า” ตะลุยแหลก คงไม่ไหว

ลุยแหลกใคร ก็รู้-รู้กันอยู่

บ.ก.ยังมีภาระดูแลอะไรอีกเยอะ (ฮา)

อาจไม่เหมือนคุณยาย ที่พร้อมแล้วทุกอย่าง

เลยลุยซะรับแทบไม่ทัน

ใจเย็ลล…ถึงใครจะมาไล่ไปอยู่ประเทศอื่น

มันก็แค่ลมปาก

คุณยายผ่านร้อน ผ่านเย็น มาเยอะ

อย่าหลงกลใครมาหลอกทำให้ความดันขึ้น

 

0 สูงวัยแรงฤทธิ์ (2)

 

สวัสดีค่ะ ท่าน บ.ก.มติชนสุดฯ

ได้อ่านมติชนสุดสัปดาห์ ฉบับ 2030 ทำให้ต้องเขียนจดหมายมาคุยด้วยสักเล็กน้อย

1) บทความคุณนงนุช สิงหเดชะ กรณีจ่านิวถูกทำร้าย เดือนเดียวถึง 2 ครั้ง เธอคิดได้อย่างไรว่า เป็นฝีมือพวกกันเอง

2) ชอบข้อเขียนของคุณวงค์ ตาวัน อย่าให้หายไป

3) สงสารอนาคตใหม่ เพิ่งจะตั้งไข่ โดนยำเละเสียแล้ว

4) ดูหน้าตา ครม.ใหม่ รู้สึกมีความหวังไหมคะ

เอาละ คนแก่ก็ขอบ่นเล็กน้อย

ขอบคุณค่ะ

อำแดงตุ่ม

 

1)ว่าที่จริง สิ่งที่นงนุช สิงหเดชะ คิด มีหลายๆ คนคิดเหมือนกัน

การได้รู้ว่ายังมีกลุ่มคนคิดอย่างนี้อยู่ แสดงว่า “ช่องว่าง” ของคนในสังคมไทยยังมีสูง

ไม่ใช่พวก ก็ต้องเป็นศัตรู

2) วงค์ ตาวัน ยังคงยืนเด่นโดยท้าทาย

ไม่หายไปไหน สบายใจเถิด

3) อ่าน “คำ ผกา” ฉบับนี้ จะรู้คำตอบว่าทำไมเมื่อพูดถึงอนาคตใหม่ เธอจึง “อ้างว้าง”

4) มีสิ มีความหวังที่จะได้เลือกตั้งใหม่เร็วกว่าที่คาดไง? (ฮา)