วางบิล/เรืองชัย ทรัพย์นิรันดร์ /เข็มทิศธุรกิจ – เข็มทิศฉบับธุรกิจ – เข็มทิศ 5 ฉบับ 3 ชื่อ

วางบิล/เรืองชัย ทรัพย์นิรันดร์        

เข็มทิศธุรกิจ – เข็มทิศฉบับธุรกิจ – เข็มทิศ 5 ฉบับ 3 ชื่อ

 

หนังสือพิมพ์ “เข็มทิศธุรกิจ” ฉบับแรก รายสัปดาห์ หัวสีม่วง ประจำวันที่ 1-6 กุมภาพันธ์ 2520 พาดหัวข่าว “ขึ้นราคาน้ำมันกลางเดือนนี้ ซูเปอร์ขายลิตรละ 5 บาท”

ภาพข่าวคือภาพงานเลี้ยงสังสรรค์ประจำปีของสมาคมธนาคารไทย ซึ่งมีบรรดานายธนาคารไปร่วมอย่างคับคั่ง โดยมีนายสุพัฒน์ สุธาธรรม รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง นายเสนาะ อูนากูล ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทยไปร่วมด้วย เมื่อคืนวันที่ 27 มกราคมที่ผ่านมา ที่โรงแรมเอราวัณ

ข่าวหน้าหนึ่งทั้งหน้าเป็นข่าวเกี่ยวกับเศรษฐกิจ ธุรกิจล้วนๆ ตั้งแต่ข่าวรอง “หลายโรงแรมขาดทุน / เพราะนักท่องเที่ยวลด” “ไฟฟ้าขอขึ้นราคา” “ทรายขาดตลาดเพราะห้ามดูด กิจการก่อสร้างชะงัก” “น้ำตาลล้นตลาด แนะลดการปลูก” “บริษัทส่งข้าวโพดโวยขาดทุน ให้รัฐช่วยคุมพ่อค้าคนกลาง” “กลุ่มพีเอสเอ. กำไรปีก่อน 50 ล้าน” “ญี่ปุ่นยังไม่มั่นใจลงทุนในไทย ใช้นโยบาย เวท แอนด์ ซี” “ผลิตบุหรี่เพิ่ม ทำชนิดใหม่ แทนของนอก”

มุมขวาของหัวหนังสือพิมพ์ มีโฆษณาล้อมกรอบ “รออ่าน เข็มทิศพาที รายเดือน เร็วๆ นี้” ด้านซ้ายเป็นโฆษณาสำนักพิมพ์ประพันธ์สาส์น

 

หน้า 6 บทนำ เรื่อง “หน้าที่รัฐบาล” มีการ์ตูนการเมืองจากฝีมือของพิจารณ์ ตังคไพศาล ภาพฉบับแรก เป็นภาพโหรนั่งเขียนกระดานโหร มีนักธุรกิจในชุดสากลนั่งเท้าแขนข้างหน้า ข้อความด้านหลัง โหรการเมืองแม่นๆ คำบรรยายว่า “เขาละ… เข็มทิศของนักธุรกิจ!!!”

บนบทนำ เป็นชื่อหนังสือพิมพ์ เข็มทิศธุรกิจ แจ้งว่า เป็นหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ รายงานข่าวและวิเคราะห์เศรษฐกิจ

บริษัท บางกอกคอมเมอร์เชียล ซัพพลาย จำกัด เจ้าของ นายแสงไทย เค้าภูไทย บรรณาธิการ ผู้พิมพ์ผู้โฆษณา นายสมศักดิ์ มหาพล ผู้จัดการ

สำนักงานเลขที่ 97-99 แพร่งสรรพศาสตร์ ถนนตะนาว กรุงเทพมหานคร โทรศัพท์ 222-2850, 222-9369

 

ตรงกลางถัดลงมาจากการ์ตูนเป็นคอลัมน์จดหมาย อธิบายความหมายของ “จดหมาย” ในหนังสือพิมพ์ “เข็มทิศธุรกิจ” ว่า

คำว่า “จดหมาย” ตามที่จั่วหัวไว้ข้างบน ย่อมมิใช่หมายถึงการเขียนจดหมายรักสลักจิต อย่างที่นโปเลียน โบนาปาร์ต เขียนถึงโยเซฟิน และย่อมมิใช่หมายถึงจดหมายอันเพียบพูนด้วยปรัชญาของลุดวิก ฟาน เบโธเฟน เป็นแน่แท้

หากแต่มันคือจดหมายของผู้อ่าน (ไม่ว่าจะอ่านโดยซื้อหนังสือหรือไม่ก็ตาม) อ่านแล้วก็เกิดตะกอนในหัวใจหรือเกิดความคิดในฉับพลัน หรือเกิดความหงุดหงิดๆ ในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจ

ณ ช่องสี่เหลี่ยมเล็กนี้เราพร้อมที่จะซับความเห็นหรือข้อเสนอแนะของคุณอย่างยินดียิ่ง

จดหมายที่คุณผู้อ่านเขียนมาถึงเรา อาจจะมีลักษณะ 4 ประการคือ

จดหมายชม

จดหมายชัง

จดหมายชี้

จดหมายช้ำ

จดหมายชม : อยู่ในอารมณ์และเหตุผลของท่านที่ต้องการจะแสดงให้เห็นถึงความดี ความงามในวงการธุรกิจ-การค้า หรือการกระทำที่เป็นการพัฒนาความคิดก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ หาใช่เป็นจดหมายที่ตั้งตาจะชมพวกเราเพียงอย่างเดียวไม่

จดหมายชัง : พอเอ่ยถึงคำว่า “ชัง” ก็นึกถึงเพลง “รักกันไว้เถิด” ขึ้นมาทันที โดยความหมาย เราเพียงต้องการให้ท่านพูดถึงสิ่งที่ “เข็มทิศธุรกิจ” ทำไม่เข้าท่าเข้าทางเท่านั้น

จดหมายชี้ : หาใช่เป็นจดหมายปลุกระดม หากแต่เป็นจดหมายที่ต้องการเสนอแนะ และชี้นำสิ่งที่ควรจะเป็น หรือควรจะทำด้วยหลักการ วิธีการที่ชอบด้วยเหตุผล อันแสดงถึงความคิดและความรู้ของท่านที่แสดงออกในทางสร้างสรรค์ต่อสังคมนั่นเอง

จดหมายช้ำ : โรคร้ายแรงที่น่ากลัวอยู่ทุกวันนี้หาใช่ “โรคหด” ไม่ หากแต่ “โรคเหี่ยวทางใจ” ซึ่งหมออาคม สรสุชาติ หรือคุณหมอโอภาส ธรรมวานิช คู่รักคู่ชังของแม่ค้าริมทางเท้าย่อมให้คำรับรองแก่เราได้เป็นอย่างดี

“โรคเหี่ยวทางใจ” (อันเป็นบ่อเกิด “โรคหด” ทางกาย) มีต้นเหตุมาจากความผิดหวังทั้งมวลนั่นเอง

ถ้าคุณช้ำรักก็พอจะเขียนไประบายกับ “ศิราณี”

แต่ถ้าคุณช้ำทางใจในทางธุรกิจการค้าการเศรษฐกิจ ก็ขอได้โปรดระบายมากับเราได้

เราขอแต่เพียงว่า จดหมายที่ท่านเขียนมาถึงเราไม่ควรจะยาวมากนัก ยกเว้น “จดหมายชี้” บางฉบับ ที่ท่านต้องการชี้เป็นเชิงบทความตามความถนัดทางความรู้และประสบการณ์ของท่าน

กติกาประการสุดท้าย จดหมายทุกฉบับ กรุณาแจ้งชื่อ-ที่อยู่จริงของท่านแนบมาด้วย เพื่อประโยชน์ในการพิจารณา

แน่นอน เราย่อมไม่นำชื่อ-ที่อยู่ของท่านไปเที่ยวโพนทะนาให้ใครรู้ เพราะเป็นการผิดจรรยาบรรณอย่างแรงของหนังสือพิมพ์ หากไม่ต้องการให้ลงชื่อจริงก็แจ้ง “นามแฝง” กำกับมาด้วย

ข้อควรระวัง! เวลาเขียนจดหมายถึง “เข็มทิศธุรกิจ” ไม่ควรจะทำอย่างซ่อนเร้น หรือทำอย่างกระมิดกระเมี้ยน เพราะแฟนของคุณอาจจะเข้าใจผิดคิดว่าคุณเขียนจดหมายถึงแฟนใหม่

หรืออาจจะคิดว่าคุณเป็นแฟน “เข็มทิศธุรกิจ” จนลืมเธอก็ได้

 

ท้ายจดหมายมีการ์ตูนช่อง ช่องแรก เป็นรูปรถโปรยใบปลิวมีคนเก็บกำกับข้อความว่า ใบปลิวอะไรนะ ช่องที่สอง ข้อความในใบปลิวเขียนว่า “อย่าทิ้งขยะเปะปะเกลื่อนถนน”

คอลัมน์ถัดลงไปเป็นคอลัมน์ “เข็มทิศพาที” โดย “ทิดเข็ม” เหมือนคอลัมน์ “นอกประเด็น” นั่นแหละ

ชื่อ “เข็มทิศธุรกิจ” ออกมาเพียงฉบับเดียว ฉบับที่สองต้องกำกับชื่อว่า “เข็มทิศฉบับธุรกิจ” 3 ฉบับ แล้วต้องกลับไปใช้หัว “เข็มทิศ” ตามชื่อหนังสือพิมพ์ที่จดแจ้งไว้กับกองเอกสาร ตำรวจสันติบาล