คุณวรธนิต สุวรรณรักษ์ ผู้จัดการมูลนิธิเยาวชนพอเพียง เพื่อการพัฒนายั่งยืน ชวนวงดนตรี “คันนายาว” ไปร่วมบรรเลงงาน “จิตอาสา” ที่อุทยานป่าละอู จ.ประจวบคีรีขันธ์ เมื่อวันศุกร์ที่ 6 กรกฎาคมที่ผ่านมา

เป็นโครงการกิจกรรมเยาวชน ซึ่งครั้งนี้โดยนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลภาคตะวันออก วิทยาเขตอุเทนถวาย ไปร่วมงานราวสามสิบคนกับศิษย์เก่ารุ่นพี่อีกราวสิบคน พร้อมคณาจารย์ช่วยกำกับดูแล

กิจกรรมคืองานบูรณะอาคารศูนย์ผลิตภัณฑ์โอท็อปประจำ ต.ทุ่งสัตว์ใหญ่ อ.หัวหิน เมืองประจวบ

สัตว์ใหญ่จริงๆ ด้วย ขณะนั่งรถเลียบเขาขึ้นไปนั้นได้พบช้างพลายงายาวเยื้องยาตรเป็นสง่าอยู่ริมทางผ่าน ขณะมีป้ายบอกเป็นระยะให้ระวังทางช้างผ่าน

ซึ่งได้เห็นจริงกับตาวันนั้นเอง

มีชาวปกากะญออยู่ที่นี่ด้วย ซึ่งค่ำนั้นได้มาร่วมงานกันอย่างสนุกสนานทั้งผู้ใหญ่และผู้เยาว์

คุณชิ สุวิชาน นักดนตรีชาวปกากะญอ ซึ่งกำลังทำปริญญาเอก เคยเอ่ยว่า ชื่อชนเผ่านั้นเพียงสมมุติขึ้นมาจำแนกเผ่าชน กลายเป็นความรู้สึกแบ่งแยกความเป็นมนุษยชาติ ซึ่งอันที่จริงคนเหล่านี้คือ “คนดั้งเดิม” ที่เกิดอยู่ตรงนั้นเอง เราไปตั้งชื่อให้เขาต่างหาก

จริงด้วย คนในเมืองนี่ต่างหากที่ขาดรากเหง้าอย่างพวกเขาที่เป็น “คนดั้งเดิม”

ดูอย่างฝรั่งเศสแชมป์บอลโลกปีนี้ เขากำลังลบคำว่า “เชื้อชาติ” ออกจากรัฐธรรมนูญ หมายความว่าชาวฝรั่งเศสไม่มีเชื้อชาติกันแล้ว ทุกคนมีสัญชาติเดียวกันหมด ตรงนี้น่าคิด ด้วยนักฟุตบอลทีมฝรั่งเศสแชมป์โลกปีนี้กว่าครึ่งไม่ใช่คนเกิดฝรั่งเศสเลย

เออ…จริงสิ โลกกำลังเริ่มปฏิรูปตัวเองกันแล้ว

ประเทศไทยเราก็เริ่มปฏิรูปภาพลักษณ์ใหม่ด้วยทีม “หมูป่า” นี่เองด้วย

นั่นคือ กรณีทีมหมูป่าติดถ้ำได้ตอกย้ำให้โลกได้ตระหนักถึงความเป็น “มนุษยชาติ” คือความเป็น “พลเมืองโลก” ร่วมโลกใบเดียวกันทั้งหมด

เราทุกคนล้วนเป็นเนื้อเดียวกับดาวดวงนี้

เราคือดวงดาว หรือก็คือ “คนดั้งเดิม” ที่เกิดดับอยู่บนโลกใบเดียวกันนี้เอง

เราหลงทางไปกับการพัฒนาเพื่อรบราฆ่าฟันกันไม่รู้หยุดรู้หย่อน ผลิตอาวุธวิเศษที่จะฆ่ากันให้เร็วให้ราบสิ้น กินเนื้อที่และระยะทางให้ไกลให้กว้างที่สุดเพื่อปักป้ายแห่งชัยชนะเหนือซากปรักหักพังนั้น

แต่แล้วเราเริ่มจะเห็นทางที่ไม่ทำให้คนหลงกันอีก นั่นคือทางที่ “ทีมหมูป่า” เข้าไปติดถ้ำนั้นเอง

เหมือนจะได้ยินเสียงโลกกระหึ่มร้องว่า

“มาๆๆๆ มาช่วยกัน…ๆๆ”

แทนเสียงเดิมๆ ที่ไม่อยากได้ยินคือ “มา…มาสู้กัน!”

กรณีทีมหมูป่าจึงเป็นจิตวิญญาณใหม่ที่ปรากฏจริง

ท่ามกลางเขาวงกตวันที่พาเราหลงทางไปกับสิ่งที่เราเรียกมันว่า “ความเจริญ”

ทีมหมูป่าได้ท้าทายสรรพความเจริญทั้งหลายบนโลกใบนี้ว่ามีทางไหมจะมาช่วยกัน มาร่วมมือช่วยกัน แทนที่จะมาเข่นฆ่ากัน

ประเทศไทยกำลังนำมาซึ่งภาพลักษณ์ใหม่นี้

มีคำที่เราเริ่มจะคุ้นชินคือคำว่า “จิตอาสา” ซึ่งอันที่จริงเป็นเรื่องสืบเนื่องชัดเจนมาแต่รัชสมัยที่ผ่านมาจนถึงรัชสมัยปัจจุบันที่ในหลวงรัชกาลปัจจุบันทรงสนับสนุนให้ประชาชนได้ตระหนักและบำเพ็ญอยู่ นั่นคือ “จิตอาสา”

โครงการของมูลนิธิเยาวชนพอเพียง เพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ที่กำลังบำเพ็ญอยู่นี้ก็โดยถือปรัชญาจาก “ศาสตร์พระราชา” เป็นหลักสำคัญ ดังได้มีโครงการต่อเนื่องมาแล้วตลอดสามปีที่ผ่านมา

เยาวชนจากสถาบันการศึกษามีโอกาสได้ร่วมบำเพ็ญประโยชน์ในลักษณะ “จิตอาสา” มาแล้วหลายสถาบัน เช่น จากมหาวิทยาลัยรามคำแหง มหาวิทยาลัยรังสิต ฯลฯ ซึ่งแต่ละครั้งได้ไปร่วมสร้างกิจกรรมที่เป็นประโยชน์แก่ชุมชน เช่น สิ่งที่เป็นสาธารณสถานและการปลูกป่า เป็นต้น

ทุกแห่งที่เยาวชนเหล่านี้มี “จิตอาสา” เข้าไปสร้างกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ นอกจากผลงานที่เป็นรูปธรรมแล้ว สิ่งที่เป็นผลพลอยได้สำคัญคือ การได้รับความร่วมมือจากชุมชนและเยาวชนในพื้นที่นั้นๆ โดยได้มีโอกาสร่วมโครงการด้วย

กิจกรรม “จิตอาสา” จึงสำคัญยิ่ง

เป็นมิติใหม่ที่นำคนไม่ให้หลงทางไปกับความเจริญแบบมายาคติ

ที่จริงสำนึก “จิตอาสา” นี้ ยุคสิบสี่ตุลาหนึ่งหกเราใช้คำว่า “รับใช้มวลชน” ซึ่งเยาวชนคนหนุ่มสาวร่วมกันแสดงจิตใจนี้ แต่เนื่องจากเป็นมิติใหม่ที่สังคมและ “มวลชน” ยังไม่พร้อมหรือตั้งรับไม่ทัน จึงคงมีแค่เพียงวาทกรรมเป็นสำคัญ กับคงมีลึกๆ อยู่ในใจของนักกิจกรรมทุกคนนั้นๆ

จิตอาสานั้นนอกจากทุกคนจะต้องมีจิตสำนึก “รับใช้มวลชน” แล้ว ยังต้องทำงานในลักษณะเป็นทีมด้วยมันจึงจะเป็นพลังสัมฤทธิ์จริง คือได้ทั้งการสร้างสรรค์ประโยชน์แล้ว

ยังเป็นการปลุกจิตสำนึกให้กับตนและผู้อื่นได้จริงด้วย

ที่เมืองกาญจน์ สองสามวันมานี้เราได้เห็นเยาวชนหนุ่มสาวเกาหลีใส่เสื้อทีมสีเขียวราวสิบกว่าคนเดินอยู่ในอาคารศูนย์การค้าชานเมือง คุยกับล่ามได้ความว่า เป็นเยาวชนกลุ่ม “จิตอาสา” มาร่วมกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ให้ชุมชนที่สวนผึ้งราชบุรีเป็นเวลาราวสิบวัน

อาจารย์ผู้คุมคนหนึ่งชื่อคุณจูเซจินแห่งมหาวิทยาลัยนัมโซล (NAMSEOUL UNIVERSITY) บอกว่า เป็นกิจกรรมของนักศึกษาเกาหลีที่รวมกลุ่มกันออกไปบำเพ็ญประโยชน์ต่างประเทศเป็นประจำทุกปี

ภาพประทับใจวันนั้นคือ ก่อนเข้ากินอาหารด้วยการซื้อคูปอง เขาจะร่วมกลุ่มล้อมวงเพื่อตกลงกันแล้วร่วมชูมือเปล่งคำเห็นพ้องแล้วจึงแยกย้ายกันไป

นี่คือการทำงานเป็นทีม

พลังแห่งทีมจิตอาสานี่แหละที่จะช่วยพาพลโลกรอดออกมาได้จากการ

ติดถ้ำ

๐ ทุ่งฟ้าป่าฝนตำบลบ้าน

ปานป่าหิมพานต์ผสานผสม

ภูผาถ้ำน้ำตกโกรกไพรพนม

อันอุดมสำแดงแห่งป่าละอู ฯ