กรวิชญ์ พนักงานหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง

ได้รับทุนการศึกษาจากบริษัท ให้ไปเรียนทางด้าน “นวัตกรรม” จากมหาวิทยาลัยที่ดีที่สุด

ละแวกใกล้เคียงกับบ้านเกิดของบริษัทระดับโลก เช่น กูเกิล เฟซบุ๊ก

หรือแม้แต่ สตาร์ตอัพ มูลค่าหลายหมื่นล้านเหรียญ อย่าง อูเบอร์ หรือ แอร์บีแอนด์บี

ธุรกิจ เทคโนโลยีเกิดใหม่ที่ทำให้ “โมเดลธุรกิจ” ของบริษัทยักษ์ใหญ่ สั่นคลอนไปตามๆ กัน

หลังจากกลับมาได้ไม่นาน ด้วยความมุ่งมั่นที่จะช่วยบริษัทที่ใหญ่โตแห่งนี้

ได้ “เปิดหูเปิดตา” บ้าง

เขานำเสนอ “กระบวนการสร้างนวัตกรรม” ใหม่ที่ได้ไปร่ำเรียนมา

ให้กับ “ผู้บริหาร” ท่านหนึ่งฟัง

ในระหว่างที่เขานำเสนอ “ความคิด” นั้น

ก็สังเกตเห็น “ทีท่า” และ “สายตา” ที่ดูเย้ยหยัน

ที่ผู้บริหารท่านนี้ทำออกมาให้เห็นอยู่ไม่ขาด

บอกเป็นนัยว่า “แกน่ะ ไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวฉันจะบอกให้ ว่าฉันคิดอะไร”

แน่นอน การนำเสนอ โดยรู้ทั้งรู้ว่า จะโดน “สวน” แน่ๆ เป็นเรื่องน่าอึดอัดยิ่งนัก

แต่ก็กัดฟัน “นำเสนอ” จนจบ

ผู้บริหารท่านนี้ กล่าวทันที “ก่อนอื่นพี่ขอถามเธอก่อนเลย”

ใบหน้ามีรอยยิ้มเยาะอย่างชัดเจน

“เธอรู้มั้ยว่า โรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในโลกตอนนี้คือโรงแรมอะไร”

เมื่อหลายวันก่อน ผมได้มีโอกาสไปร่วมสัมมนา “สังคมนวัตกรรม”

ในงาน Open House ของ CU Innovation Hub ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คุณลลิต ถนอมสิงห์ ผู้ช่วยเลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา เล่าให้ฟังว่า

เมื่อ 30 ปีที่แล้ว

ในหลวง พระองค์ท่าน อยากจะหาที่กักเก็บน้ำไว้ให้ชาวบ้าน เอาไว้ดื่ม ไว้ใช้

จึงทรงมีรับสั่งให้สร้าง “อ่างเก็บน้ำใต้ดิน” ที่ “เชียงดาว”

คล้ายๆ กับเขื่อนที่สร้างเพื่อปิดถ้ำหินปูนใต้ดิน

แน่นอนว่า “ไม่ง่าย”

ด้วยเทคโนโลยีสมัยนั้น ไม่มีใครเชื่อว่าทำได้

โครงการของพระองค์ท่าน จึงต้องหยุดไปในที่สุด

……………………

20 ปีถัดมา

ทางมูลนิธิชัยพัฒนา ติดต่อผู้เชี่ยวชาญจาก “ญี่ปุ่น”

ให้มากราบทูลพระองค์ท่าน เรื่องเทคโนโลยีการสร้าง “อ่างเก็บน้ำใต้ดิน”

ความคิดที่พระองค์ท่านมีรับสั่งให้ศึกษาเมื่อ 20 ปีที่แล้ว แต่ไม่มีใครเชื่อ

ก่อนที่ทางทีม “ญี่ปุ่น” จะเริ่มต้นการนำเสนอ

ทีมงานได้ยินในหลวงรับสั่งออกมา

“คนไทย พูดไม่เชื่อ ต้องให้ต่างชาติมาพูดให้ฟัง ถึงจะเชื่อ”

ทีมงานฟังแล้วก็ตกใจ รู้ว่าทรงกริ้วอะไรสักอย่างแน่ๆ

พระองค์ท่านทรงรับสั่งต่อ พร้อมมองไปที่ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล

“คนคนนี้ เขาไม่ให้ฉันทำที่เชียงดาว เขาว่ามันแพง”

สมเด็จพระเทพฯ ทรงเห็นว่า ดร.สุเมธ หน้าเสียแล้ว

จึงเสด็จพระราชดำเนินมาใกล้ๆ แล้วแอบรับสั่งว่า

“อย่าตกใจไป ฉันโดนมาแล้วในรถ”

จนแล้วจนรอด

ในหลวงจึงรับสั่ง ให้สร้าง “อ่างเก็บน้ำใต้ดิน” อีกครั้ง

คราวนี้ ให้ไปหาผู้ออกแบบ และผู้รับเหมา ที่จะทำให้ได้

ทีมงานออกไปเสาะหาผู้ออกแบบและรับเหมา กี่ราย กี่ราย

ก็ยังได้คำตอบว่า “ทำไม่ได้”

ทำแล้วเขื่อนจะต้อง “รั่ว” แน่ๆ ไม่มีใครอยากเสี่ยง

ถึงขนาดมีคนพูดว่า “คงต้องให้คนบ้ามาทำ”

แต่สุดท้าย ก็ได้ผู้ออกแบบ รับเหมา ที่ใกล้เกษียณ มาช่วยทำงาน

เขื่อนสร้างเสร็จแล้ว ก็เป็นไปตามคาด

รั่วตามระเบียบ ต้องทำการอุดรูรั่วอยู่ตลอดสามปี

ในขณะที่กำลังแก้ปัญหากันอยู่นั้น

ก็ได้รับสั่งจาก “พระองค์ท่าน” เพิ่มเติม

มีใจความว่า “การทำเขื่อนขนาดเล็กในอนาคตคงจะทำไม่ได้ เนื่องจากจะไปรบกวนประชาชน

ให้ศึกษาเพื่อทำแบบนี้ ทำแบบที่เชียงดาว”

ทีมงานถึงกับ “อึ้ง” และ “ไม่สบายใจ” มาก เพราะคิดว่าทำแล้วไม่ได้ประโยชน์

บางคนถึงกับบ่นออกมาว่า “ไปตามใจท่านทำไมกัน”

ทีมงานไปปรึกษากับ “กรมชลประทาน”

ดร. สองร้อยคน ปริญญาโทสองพันคน ข้าราชการหมื่นคน ไม่มีใครรู้

ไปสอบถามอาจารย์ที่คณะทรัพย์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ ว่าเขื่อนนี้จะใช้การได้อย่างไร

อาจารย์จึงตัดสินใจส่งอี-เมลไปถามความเห็นจากอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญที่ต่างประเทศหลายคน

อี-เมลที่ส่งกลับมาจากต่างประเทศทุกฉบับ

ถามว่า “ใครคิดทำของแบบนี้”

ทีมงานก็ตอบกลับไปว่า “My King”

อี-เมลทุกฉบับตอบกลับมา ยาวบ้าง สั้นบ้าง

แต่มีสรุปใจความเหมือนกันว่า

“Genius”

………………………..

ชาวบ้านบริเวณเชียงดาว ไม่เคยประสบปัญหาน้ำแล้งอีกเลย

เนื่องจากมีน้ำที่กักเก็บใต้ดิน และน้ำที่เซาะตามร่องหิน

ทำให้ “ดิน” ชุ่มชื้นอยู่ตลอดเวลา มีบ่อน้ำให้ใช้ประโยชน์ได้มาก

ในหลวง คิดได้ตั้งแต่เมื่อ 30 ปีที่แล้ว

แต่ไม่มีใครยอมทำให้พระองค์ท่าน

ราคาที่ “ญี่ปุ่น” เสนอมาคือ 2,000 ล้านบาท

แต่ของในหลวงสร้าง ใช้เพียง 13.5 ล้านบาท

———————

“คนไทย พูดไม่เชื่อ ต้องให้ต่างชาติมาพูดให้ฟัง ถึงจะเชื่อ”

คำพูดตัดพ้อ ที่ทำให้ต้อง “ฉุกคิด”

เรื่องของ “นวัตกรรม” คนไทยทำได้

ในหลวงท่าน “พิสูจน์” มาแล้ว ทั้งชีวิต

กลับมาที่ห้องประชุม กับคำถามจากผู้บริหารระดับสูง

“เธอรู้มั้ย ว่าโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตอนนี้คือโรงแรมอะไร”

กรวิชญ์ เงียบไปสามวิ ไม่ตอบอะไร

“พี่เพิ่งกลับมาจากอเมริกา บริษัทที่ปรึกษาต่างชาติเขาพาพี่ไปดูงานมา พี่ได้ไปเห็นอะไรมากมายเลย เธอเองอาจไม่เคยรู้เรื่อง เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟัง โรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในโลกตอนนี้ มีชื่อว่า แอร์บีแอนด์บี”

กรวิชญ์ นึกในใจ

“แอร์บีแอนด์บี ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 2008 เจ๊แกจะอวดทำไมฟระ”

ผู้บริหารที่ “ล้าสมัย” ว่าแย่แล้ว

แต่ที่ไม่รู้ตัวว่า “ล้าสมัย” นี่สิ แย่ยิ่งกว่า

ใครเคยทำตัวเหมือนผู้บริหารท่านนี้

เสี่ยวสุดครับ บอกตรงๆ

เราคงไม่ต้องรอให้ “ที่ปรึกษาต่างชาติ” มาจูงจมูกไปมา

เพียงท่าน “อ่านหนังสือ” บ้าง บวกกับมี “จินตนาการ” สักหน่อย

นวัตกรรม ก็อาจจะบังเกิดในองค์กรได้ไม่ยากนัก