กาละแมร์ พัชรศรี : ความรักไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

คนเราเรียนรู้เรื่องใหม่ๆ ในชีวิตไม่รู้จบจริงๆ ค่ะ

ในวัยจะ 40 ปี ฉันได้ค้บพบว่า “เราสามารถมีความรักอย่างที่เราตั้งใจได้”

มันเป็นการสั่นสะเทือนความเชื่อที่ฉันคิดเอาเองมาตลอดว่า “รักออกแบบไม่ได้” เราต้องปล่อยให้เป็นเรื่องบุญพาวาสนาส่ง บุญทำกรรมแต่งสิ หรือไม่ก็ปล่อยให้สวรรค์ลิขิต เจอก็เจอ ไม่เจอก็ไม่เจอ

ฉันปล่อยให้ความรักของฉันล่องลอยอยู่ในอากาศ ปล่อยมันไปตามยถากรรมตราบเท่าที่ลมจะพัดพามันไปทางใด เพราะฉันไม่เคยรู้มาก่อนว่า ฉันกำหนดมันได้ด้วยตัวเอง!

คุณรู้ไหมคะว่าตลอดมาฉันมีความรักอย่างไร ฉันมีด้วยความบังเอิญทั้งสิ้น!!

ฉันไม่เคยมีสเป๊กผู้ชายที่ชัดเจน เพราะฉันก็ไม่รู้ว่าฉันชอบคนแบบไหนกันแน่ เพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนมักจะแซวเสมอว่า “คนนี้เหมือนหรือต่าง”

นั่นหมายความว่า ผู้ชายคนนี้ที่ชอบเขาน่ะเพราะเขาเหมือนกับแกหรือเขาต่างจากแก เพราะมันมักเป็นเหตุผลที่บอกเพื่อนๆ ว่าทำไมถึงคบกับผู้ชายคนนี้

นอกจากจะไม่กำหนดคนที่ชอบแล้ว ยังเป็นคนรักคนง่ายเสียด้วย!!!

 

เคยฟังหนุ่มเสกเพลงนี้ไหมคะ

“เป็นเพราะเรา เป็นเพราะเรามากกว่า เป็นเพราะใจ เป็นเพราะใจเราอ่อน อ่อนแออยู่เสมอ เพียงพบคนถูกใจ เก็บมาใส่ดวงใจฉันไว้ ฝันลมลมมากมาย แล้วเป็นไงพอหัวใจต้องเจ็บ เขาคนดีดีแล้วมีคนอื่น เจ็บใจอยู่อย่างนั้น เพียงพบความผิดหวัง ได้แต่ปลอบปลอบใจตัวเอง หวังอะไรมากมายนะใจ

เป็นเพราะใจเราอ่อน อยากทำหัวใจขึ้นใหม่ อยากตบแต่งดวงใจเล็กๆ ให้แข็งแรงพอจะทนไหว พอแล้วพอ พอฉันพอดีกว่า คิดไปเองทำให้ใจต้องเจ็บ สุขเพียงสุขเล็กน้อย ยามพบคนถูกใจ แต่พอเจ็บมันเจ็บเกินใคร เป็นเพราะใจเราบางเหลือเกิน”

“ใจบางบาง” น่ะค่ะ เห็นบุคลิกลักษณะภายนอก ภาพที่เห็นคุณอาจจะไม่เชื่อว่าฉันเป็นคนแบบนี้ เจอใครคุยถูกคอหน่อย เอ้อ! ชอบเขาไปละ

ถ้าเปรียบเทียบความรักเหมือนรถไฟ บางครั้งขบวนที่ขึ้นมาท่าทางจะไม่ค่อยดี แล้วมีอีกขบวนสวนมา นังนี่โดดขึ้นขบวนใหม่เลยจ้า โดยไม่ทันยังคิดใดๆ ทั้งสิ้น คือไปตายเอาดาบหน้าตลอด

แล้วเป็นไงตายจริงๆ!!

 

แล้วพอได้แบบไม่ตั้งใจ เราก็จะไม่พอใจในสิ่งที่เขาเป็น เราจะแต่งตัวให้เขาใหม่ เราจะเข้าไปช่วยพัฒนาชีวิตเขา ทั้งการงาน การเงิน อยากให้เก่ง อยากให้ก้าวหน้า อยากให้รวยขึ้น จนบางทีมันคงเยอะเกินไป และกดดันเขาจนเกินไป

แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือ ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะดีจริง เพราะฉันไม่เชื่อในรักแท้ หรือความรักดีๆ มีอยู่จริง เมื่อใจเราไม่เชื่อและคิดว่าเขาจะไม่ดี สุดท้ายเขาก็จะไม่ดีจริงๆ อย่างที่เราเชื่อเสมอ และที่สำคัญฉันไม่เคยเห็นภาพตัวเองแต่งงานกับใครเลย!

แต่สำหรับชีวิตและการงานของตัวเองนั้นกลับตรงกันข้าม ฉันกลับเห็นภาพตัวเองอยู่ในทีวีตั้งแต่ ป.5 มีหนังสือขายดีติดอันดับ 1 พอโตขึ้นก็เห็นภาพว่า มีคอนโดฯ อยู่ย่านทองหล่อ โซฟาที่นั่งเป็นแบบนี้ โต๊ะเขียนหนังสือเป็นแบบนี้ อายุ 40 ไม่ต้องทำงานแล้วก็ได้ ไปที่ไหนก็ได้ที่อยากไป ฉันตั้งใจกับงานและชีวิตของตัวเองมาก ถ้าจะแข่งเรื่องความตั้งใจ ฉันคิดว่าฉันไม่น่าจะแพ้ใคร แต่เรื่องความรักฉันไม่เคยตั้งใจหรือเห็นภาพอะไรเลย

ตรงข้ามกับเพื่อนฉัน นก ศิขรินทาน นางตั้งใจกับเรื่องความรักมาก เพราะนางเห็นภาพเลยว่าสามีของนางจะต้องเป็นสองสัญชาติคือ ฮ่องกงและยุโรป จะต้องมีบ้านอยู่หลายประเทศ แล้วนางก็ได้อย่างนั้นจริงๆ!!

ฉันไม่เคยรู้ความลับของจักรวาลเรื่องนี้มาก่อน จนมาเข้าคลาสเรียนกับ ครูอ้อย ฐิตินาถ ณ พัทลุง ทำให้ฉันรู้ว่า เราไม่ควรใช้ชีวิตแบบบังเอิญ แต่งงานกับคนนี้เพราะบังเอิญเขามาสู่ขอ รักกับคนนี้เพราะบังเอิญเขาเข้ามาในชีวิต ลงเอยกับคนนี้แหละเพราะบังเอิญอายุเรามากแล้ว

เมื่อฉันตั้งใจกับงานและชีวิต ฉันก็ได้สิ่งที่ฉันต้องการทุกอย่าง แต่พอฉันใช้ความบังเอิญกับความรัก ไม่ได้วางแผนไม่ได้คิดให้ถี่ถ้วน ไม่รู้ตัวเองว่ารักและชอบอะไรกันแน่ ไม่ได้วางแผนชีวิตคู่อะไรไว้เลย ไม่ได้คิดไตร่ตรองให้ดีว่าเป็นชีวิตอย่างที่เราต้องการจริงๆ หรือเปล่า

ฉันจึงไม่เคยไปถึงจุดหมายที่ฉันต้องการเลย

 

มาวันนี้ฉันรู้แล้วว่า เมื่อฉันสามารถกำหนดชีวิตรักของฉันด้วยตัวฉันเอง โดยไม่ปล่อยให้มันเป็นเรื่องบังเอิญอีกต่อไป ฉันเชื่อและฉันตั้งใจว่าจะมีความรักที่ดีๆ สักครั้งในชีวิตให้ได้

คุณรู้ไหมคะ พอฉันเฟิร์มในหัวใจตัวเอง ฉันไม่ต้องการคุยเล่นๆ กับใครอีกเลย ไม่ต้องการคุยแก้เหงาหรือฆ่าเวลาไปงั้นๆ อะไรไม่ใช่คือไม่ใช่ และสิ่งมหัศจรรย์กว่านั้นคือ ฉันรู้สึกเลยว่า เขามีอยู่จริงและเขาปรากฏตัวขึ้นแล้วบนโลกใบนี้ ฉันรู้สึกเลยว่าเขาอยู่รอบๆ ตัวฉัน แล้วพยายามบอกฉันว่า “จงใช้ชีวิตโสดโค้งสุดท้ายนี้ให้คุ้มค่าที่สุด เพราะเขากำลังจะมา!”

เขียนมาถึงบรรทัดนี้ ฉันยังไม่เจอเขาหรอกนะคะ ฉันไม่รู้เลยว่าเขาคือใคร เพียงแต่ฉันรู้สึก รู้สึกจริงๆ รู้สึกจนขนลุกเลยค่ะ หัวใจเบิกบาน อบอุ่น และมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ขนาดตอนมีแฟนความรู้สึกในหัวใจยังไม่ดีเท่าตอนนี้เลยค่ะ

ใช่ค่ะ เขียนถึงบรรทัดนี้ฉันยิ้มอยู่ คุณอาจจะคิดว่าฉันบ้า เพ้อ มโน สมองเจ๊งหรืออะไรก็แล้วแต่ แล้วถ้าเขาปรากฏตัว ฉันจะบอกคุณอย่างแน่นอน เอาใจช่วยฉันด้วยค่ะ…