ความรุนแรงในวันพีซ

ผ่าพิภพไททัน ดาบพิฆาตอสูร

 

เป็นที่ต่อว่าต่อขานกันอยู่บ้างว่าเด็กไทยวันนี้คลั่งไคล้ดาบพิฆาตอสูรมากเกินไป เสื้อผ้า ดาบ การ์ดเกม ฟิกเกอร์ ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ที่พ่อ-แม่บางบ้านกังวลคือฉากการต่อสู้ที่รุนแรงปรากฏบนหน้าจอบ่อยครั้ง เป็นที่รู้กันว่าหนังการ์ตูนเรื่องนี้มีการจำกัดอายุคนดู

เช่นเดียวกับผ่าพิภพไททันและวันพีซ ผมอ่านมังงะ มิได้ดูอะนิเมะ นอกจากอาจจะเห็นผ่านสายตาเป็นบางฉาก ซึ่งรุนแรงจริง

กล่าวเฉพาะมังงะ ยกตัวอย่างให้ฟังได้ 3 ฉากที่ชัดๆ

 

จากดาบพิฆาตอสูร ทันจิโร่ใช้ดาบเสียบทะลุคอตนเองเพื่อให้ตื่นจากฝันถือว่ารุนแรงมาก มิใช่รุนแรงธรรมดา โดยไม่เกี่ยวกับว่านี่เป็นแค่ความฝัน เรากำลังพูดถึงภาพและข่าวสารที่ส่งออกมา เพราะความฝันและความตายเป็นแนวคิดที่ยังไม่ชัดเจนในเด็กอายุก่อน 9 ขวบ

คำแนะนำคือท่านควรระวังฉากนี้

จากผ่าพิภพไททัน ฉากไททันวิปริตฆ่าคนด้วยการฉีกร่างกายกัดกินมากมายในตอนต้นเรื่องและฝูงไททันยักษ์เหยียบคนบี้แบนในตอนท้ายๆ ถือว่ารุนแรง มีฉากหนึ่งที่การ์ตูนเขียนเรื่องครอบครัวที่มีลูกเล็กปูพื้นให้อ่านก่อนที่เท้ายักษ์ของไททันจะขยี้ลงมา

(ชวนให้นึกถึงฉากนาซียิงหญิงชาวยิวที่กำลังอุ้มทารกอยู่ในหนังหลายๆ เรื่อง ล่าสุดคือหนังปี 2018 Operation Finale ออสการ์ ไอแซ็ก เมลานี ลอแรงต์ เบน คิงสลีย์ เมื่ออดอล์ฟ ไอก์มัน โบกมือสังหารชาวยิวหลายร้อยคนในหลุม หนังจับภาพที่หญิงคนหนึ่งชูเด็กขึ้นก่อนถูกกระสุนสังหาร)

วันพีซเต็มไปด้วยคำว่า “ฆ่า” และ “ตาย” หลายร้อยคำตลอดความยาว 90 กว่าเล่ม ฉากที่ฉลามอารอนยิงหัวแม่ของนามิตายเป็นฉากที่รุนแรงมาก และจะมีอีกเป็นระยะๆ ไม่ทราบเหมือนกันว่าเมื่อเป็นอะนิเมะจะโจ่งแจ้งเพียงใด

ประเด็นคือพ่อ-แม่จำนวนมากกว่ามากที่มิได้คำนึงและมิได้ใส่ใจ และถึงแม้จะเตือนก็ไม่เห็นความสำคัญ จะว่าพวกเขาไม่มีการศึกษามิใช่แน่ จะว่าพวกเขาไม่ใส่ใจลูกก็มิใช่อีก คำอธิบายที่เป็นไปได้คือ สังคมของเราอยู่กันแบบนี้เป็นธรรมดา

ธรรมดามากเสียจนมันธรรมดา

ระดับที่ 1 คือกฎกติกาต่างๆ นานาบังคับใช้ไม่ได้ ระดับที่ 2 คือเล็กๆ น้อยๆ เท่านี้เองจะเป็นอะไรไป

 

กฎกติกาต่างๆ นานาบังคับใช้ไม่ได้ ความข้อนี้เป็นความจริง ผมได้ทราบจากญาติผู้ใหญ่เสมอมาว่าบ้านเมืองของเราเคลื่อนด้วยซองใต้โต๊ะ ได้ยินได้ฟังเรื่องเหล่านี้มากมายทุกครั้งที่มีงานรวมญาติประจำเดือนหรือประจำปี ผมไม่เข้าใจสิ่งที่พวกท่านพูดจนกระทั่งตัวเองอายุพอสมควรจึงยอมแพ้และยอมเชื่อว่าเรื่องเล่าเหล่านั้นเป็นความจริง

ยอมแพ้เพราะตัวเองเห็นการให้ซอง สินบน คอมมิชชั่น หยอดน้ำมัน สินน้ำใจ แล้วแต่จะเรียกขานมาเรื่อยๆ แต่ไม่ยอมแพ้และไม่ยอมรับว่าทั้งหมดนั้นเป็นความจริง หลังจากรับราชการมาจนกระทั่งใกล้เกษียณอายุราชการจึงจำใจต้องยอมรับว่าทั้งหมดนั้นจริง กฎกติกาหลายๆ เรื่องของบ้านเราใช้กับคนยากจนและคนที่มีสถานะทางสังคมต่ำ บ่อยครั้งที่ละเว้นคนรวยและคนที่มีสถานะสูงกว่า

สมมุติว่าท่านคิดว่าตนเองรวยแต่ไม่ถูกละเว้น แปลว่าท่านรวยไม่พอ และถ้าท่านคิดว่าตนเองมีสถานะสูงแต่ไม่ถูกละเว้น แปลว่าท่านสูงไม่พอเท่านั้นเอง

ผมยกตัวอย่างได้เป็นร้อยเรื่อง ทั้งจากที่เห็นด้วยตาในกระทรวงของตัวเองหรือข้ามกระทรวง รวมทั้งเรื่องเล่าจากผู้ป่วยจำนวนมากทั้งที่เป็นนักธุรกิจและมิใช่นักธุรกิจมาเล่า

กติกาของนักธุรกิจเป็นแบบหนึ่ง แต่กับชาวนาจะเป็นอีกแบบหนึ่ง

 

เฉพาะเรื่องการบังคับใช้กฎกติกาว่าด้วยการจัดเรตภาพยนตร์ เรามีการประชุมเรื่องนี้หลายสิบครั้ง ผมอยู่ในที่ประชุมหลายครั้ง เนื้อหาการประชุมดี บันทึกการประชุมสวย ผลผลิต (output) ของการประชุมเยี่ยม แต่ไม่มีผลลัพธ์ (outcome)

จึงไม่แปลกใจที่เดินๆ ไปจะเห็นเด็กๆ ใส่เสื้อทันจิโร่ควงดาบและจดจำชื่อตัวละครทุกตัวรวมทั้งท่าร่ายรำดาบได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ น่ารัก

แต่มันรุนแรง จะพูดว่าเล็กๆ น้อยๆ เท่านี้เองจะเป็นอะไรไปก็ไม่ควร

บังเอิญที่ผมทำงานด้วยการยอมรับโลกที่เป็นอยู่เสมอและให้คำแนะนำผู้ป่วยของตัวเองให้ปรับตัวเข้ากับโลกที่เป็นอยู่ให้ได้ด้วยวิธีการที่เหมาะสมกับบริบทของพวกเขาเอง

กรณีความรุนแรงในการ์ตูนทั้งสามเรื่องนี้ผมทำงานในลักษณะเดียวกัน นั่นคือพ่อ-แม่กรุณาอยู่กับเขา

เพราะกฎกติกาสากลจะช่วยอะไรท่านมิได้

 

ระหว่างที่พี่ชายกำลังตัดคอน้องสาวซึ่งคาบกระบอกไม้ไผ่อยู่ น่ารัก พร้อมกับเปล่งเสียงน่าเกรงขามว่า “ปลิดชีพ” ทั้งที่เขียน ก ถึง ฮ ยังผิด ท่านควรอยู่บริเวณนั้นถ้าทำได้ ดีกว่านั้นคือแปลงกายลงไปสู้กับเขาให้รู้เรื่อง ควรเลือกเป็นอสูรข้างขึ้นเอาไว้ก่อน

ท่านจะสอนอะไรหรือไม่สอนอะไรก็ได้ เพราะคำสั่งสอนของท่านไม่มีผลอะไรมากมาย เด็กๆ เติบโตและพัฒนาด้วยการดูดซับข่าวสารรอบตัวและแอบดูวัตรปฏิบัติของท่านเสียมากกว่า

ย่อหน้าต่อไปจะวงเล็บภาษาอังกฤษทุกตำแหน่งเพื่อความขลัง

ถ้าพ่อ-แม่อยู่ข้างหลังเสมอ คือพ่อ-แม่ที่มีอยู่จริง (exist) พ่อ-แม่จะเป็นทั้งกองหลัง (back up) และฟองน้ำ (ego surrogate) ที่คอยดูดซับ (absorb) ส่วนเกิน (excess) ในขณะเดียวกันพ่อ-แม่ก็เป็นแหล่งพลังงาน (ego surrogate) คอยเติมส่วนขาด (deficit) ให้แก่ตัวตน (self) ของเขา

เราทำได้ดีที่สุดเท่านี้ในบ้านเมืองที่คนผิดลอยนวลบ่อยครั้งเห็นกันทั่วบ้านทั่วเมือง