นิ้วกลม : แหล่งพลังงาน

นิ้วกลมfacebook.com/Roundfinger.BOOK

เมื่อมือถือแบตหมด สิ่งที่เรามองหาคือรูปลั๊กเพื่อเสียบสายชาร์จแบตเตอรี่ให้อุปกรณ์คู่ใจกลับมามีกำลังวังชาเต็มที่อีกครั้ง ใช้งานได้อีกหน

เมื่อใช้ชีวิตไปได้สักระยะ แบตเตอรี่ในตัวซึ่งเป็นแหล่งพลังงานขับเคลื่อนขยับเขยื้อนสมองและหัวใจก็ค่อยๆ อ่อนกำลังลงไปเช่นกัน ห้วงเวลานั้นเรารู้สึกคล้ายแบตจะหมด ช้าๆ เซื่องๆ ง่วงๆ ซึมๆ ไฟริบหรี่พร้อมจะดับลงทุกทีเมื่อเคลื่อนตัวเข้าใกล้ที่นอน

อาการเซื่องซึมเช่นนี้หากปล่อยให้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่องยาวนานพานจะกลายเป็นคนชราก่อนวัยอันควรเอาได้ง่ายๆ
มือถือไฟหมดใช้ไม่ได้ ร่างกายและหัวใจก็ไม่ต่างกัน

ที่ยากกว่าก็คือเราไม่สามารถมองหาที่ชาร์จพลังได้ตามผนังอาคารบ้านเรือน เพราะที่ชาร์จพลังสำหรับคนเราไม่ได้เกิดจากกระแสไฟฟ้า ทว่าเกิดจากผู้คนด้วยกัน

คนมีไฟจะช่วยชาร์จไฟในตัวให้เรากลับมามีพลังอีกครั้ง คล้ายกันกับรถยนต์ คันที่แบตหมดก็สามารถจุดแบตขึ้นมาใหม่ด้วยอีกคันที่ยังมีไฟ

จึงควรนำตัวเข้าใกล้แหล่งพลังงาน

บุคคลที่เป็นแหล่งพลังงานที่ดีคือคนที่มีความเป็นหนุ่มสาว โปรดสังเกตให้ดี เรากำลังพูดถึง ‘ความเป็นหนุ่มสาว’ ซึ่งมีอยู่ในตัวคนหลากหลายวัย บางคนอายุไม่หนุ่มไม่สาวแล้ว แต่หัวใจยังกระชุ่มกระชวย ห้าว กล้า ผจญภัย ไร้กังวล เหล่านี้ย่อมถูกนับรวมกับมนุษย์ผิวตึงเต่ง แววตาเปล่งปลั่ง หัวใจเต้นโครมคราม

บางคนรักษาความเป็นหนุ่มสาวเอาไว้ได้ ขณะที่บางคนทำมันหล่นหายไปพร้อมๆ เส้นผมบนหัว

เมื่อหนุ่มสาวและคนที่มีความเป็นหนุ่มสาวมารวมตัวกัน สถานที่นั้นมักมีพลังอย่างประหลาด มันมีความสด ความใหม่ ความสดใส ความกล้า ความท้าทายโลก ปะปนไปกับความไม่มั่นใจ ความไม่สมบูรณ์แบบ อาการค้นหา ทดลอง และต้องการให้โลกหันมามองที่ฉัน

ความไม่สมบูรณ์แบบเหล่านั้นเปิดพื้นที่ให้ความเป็นไปได้ใหม่ๆ เปิดโอกาสให้พวกเขาเติบโต สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ ขึ้นมา
เราจะรู้สึกว่า ผิดก็ไม่เป็นไร

ในบางวัย เราต้องให้โอกาสตัวเองได้ทดลอง

พื้นที่บริเวณนั้นเหมือนกระดาษทด เหมือนจานสี เหมือนแบบร่าง ที่มีไอเดียมากมายกองไว้ด้วยกัน มันเละเทะ ปะปน มั่วซั่ว แต่สนุก เมามัน และหฤหรรษ์อย่างยิ่ง

เมื่ออยู่ในพื้นที่แบบนี้ ถ้าไม่รู้สึกว่าตัวเองหนุ่มขึ้นสาวขึ้นก็จะรู้สึกว่าตัวเองแก่ไปเลย

หากรู้สึกแบบแรกต้องขอแสดงความยินดีด้วย หัวใจคุณยังไม่เหี่ยว

มองไปยังคนหนุ่มคนสาว ภาพสะท้อนตัวเราในอดีตจะเริ่มต้นบทสนทนากับตัวเราในปัจจุบัน ทั้งคู่คุยกันถึงสิ่งที่ตัวตนที่แก่กว่าหลงลืม—เฮ้ย ชีวิตเคยสนุกกว่ามิใช่หรือ

หัวใจหนุ่มสาวจะค่อยๆ เต้นแรงขึ้น มันโผล่ออกมาเร่งจังหวะเพื่อทวงถามถึงสิ่งที่เคยเป็น เคยฝัน เคยกล้าลงมือทำ มันถามเราว่า—ตอนนี้ไม่กล้าเท่าเดิมแล้วหรือ

ข้าวของที่หนุ่มสาวประดิษฐ์คิดค้นแล้วนำมาวางขาย สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง เฉยๆ บ้าง เชยๆ บ้าง เหล่านี้ล้วนสื่อสารจิตวิญญาณแห่งวันวัยของพวกเขา มันอาจกระซิบเราว่า—นายคิดมากไป รอบคอบเกินไปจนไม่สนุก

ตลาดนัดความฝันที่นำของทำเอง ธุรกิจเริ่มต้น สิ่งที่ทำด้วยความรัก ทำเพียงเพราะอยากทำ เอามาวางเรียงกันเป็นแผง แผงต่อแผงจนกลายเป็นแถว แถวต่อแถวจนกลายเป็นตลาด ตลาดเช่นนี้ไม่เพียงเปิดโอกาสให้เรานำข้างของกลับไป แต่ยังเปิดโอกาสให้เราได้นำแรงบันดาลใจกลับบ้าน ด้วยเหตุผลง่ายๆ เราก็เคยเป็นเหมือนคนเหล่านี้

ดนตรีที่เล่นโดยคนหนุ่มสาว การแสดงที่ยังไม่เก่งกาจ หนังสั้น หนังสือทำมือ รูปถ่าย ผลงานต่างๆ นานา สิ่งเหล่านี้คือหมามุ่ยชั้นดีที่จะทำให้เราเกิดอาการคันอยากสร้างสรรค์ผลงานบ้าง

ไม่ต้องนับการแต่งตัวที่มีสีสัน ทรงผมประหลาด เคราเฟิ้มเสริมความอบอุ่นให้คาง การเจาะหู จมูก ลิ้น ริมฝีปาก เหล่านี้ล้วนแล้วแต่ส่งพลังให้สถานที่แห่งนั้นอบอวลไปด้วยมวลพลังงานด้วยกันทั้งสิ้น

ในฐานะของหนุ่มสาว เราย่อมรู้สึกว่าโลกใบนี้เป็นของเรา ช่วงเวลานี้เป็นของฉัน บางวินาทีอาจเผลอคิดไปถึงขั้นใฝ่ฝันอยากเปลี่ยนแปลงโลกด้วยแฟชั่น ด้วยตัวหนังสือ ด้วยตัวโน้ต ด้วยความรู้ ด้วยรสนิยม ด้วยความเชื่อที่มีอยู่ในตัว

หนุ่มสาวส่งพลังถึงหนุ่มสาวเสมอ

ในฐานะของคนที่พ้นวัยหนุ่มสาวมาแล้ว เราย่อมรู้สึกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข เราจะค้นพบอีกครั้งว่าหัวใจของเรายังคงเต้นในจังหวะเดิมไม่เปลี่ยน เพียงมีเวลาให้ความกล้า ความบ้า ความฝัน ใจดวงนั้นจะกลับมาอยู่ที่เดิมอีกหน เราจะรู้สึกอีกครั้งว่ามีพลังมากพอจะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้ หรืออย่างน้อยก็ชีวิตของเราเอง

ใช่, มันไม่น่าเบื่อเหงาหงอยเซื่องซึมอีกต่อไป

ไม่ว่าใครจึงควรหาเวลานำพาตัวเองเข้าไปอยู่ในแวดล้อมของหนุ่มสาวเป็นระยะ ให้ไม่ลืมพลังงานสำคัญที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายและหัวใจของเรา

ในวันที่หมดหวัง หนุ่มสาวจะบอกกับเราว่า โลกนี้ยังมีหวัง

ในวันที่รู้สึกว่าชีวิตเราก็เท่านี้ หนุ่มสาวจะบอกกับเราว่า ชีวิตกว้างขวางกว่านั้น

ในวันที่รู้สึกว่าความฝันเป็นเรื่องโกหก หนุ่มสาวจะบอกกับเราว่า มันคือจุดเริ่มต้นของความจริงต่างหากล่ะ

ตลาดนัดความฝัน ลานกิจกรรมตามมหาวิทยาลัย แหล่งขายของที่หนุ่มสาวขนเอาฝีมือของพวกเขามาเรียงรายให้เลือกสรร นิทรรศการผลงานนิสิตนักศึกษา เวทีประกวดความสามารถ มหกรรมดนตรี อีเวนต์แฟชั่นโชว์ แกลเลอรี่ศิลปะ งานออกร้านผลิตภัณฑ์ฝีมือคนรุ่นใหม่ งานขายหนังสือทำมือ และอื่นๆ อีกมากมาย

วัยที่ต้องการแรงบันดาลใจที่สุด พวกเขานี่แหละผู้ผลิตแรงบันดาลใจให้คนในวัยอื่นและคนในวัยเดียวกัน

วันใดที่รู้สึกว่าไฟกำลังจะหมด แสงสว่างกำลังจะหรี่จางเลือนรางลง มิควรหันหน้าหาฝาผนัง เพราะมนุษย์เรามิได้ชาร์จพลังจากรูปลั๊กไฟ

มนุษย์ชาร์จพลังจากมนุษย์

มนุษย์ที่มีความฝัน ลงมือทำ และกล้าผจญภัย