มาดามหลูหลี : Saimdang Light”s Diary : ซาอิมดังศิลปินหญิงแห่งโซชอน (2)

มาดามหลูหลี[email protected]

เมื่อชมละครเรื่อง Saimdang Light”s Diary มีเรื่องราวที่น่าสนใจมากกว่าความเป็นละคร เพราะเป็นละครที่อิงชีวิตจริงของ ชิน ซาอิมดัง ซึ่งมีตัวตนจริงๆ ในประวัติศาสตร์ และเป็นตัวแทนการต่อสู้ของผู้หญิง

ชิน ซาอิมดัง มีฉายานามว่า “ออจิน ออมอนี” หมายถึงมารดาที่ดีเลิศ เป็นแบบอย่างของสตรีผู้เป็นแม่และภรรยาที่ดี ดูแลครอบครัว และอบรมสั่งสอนลูกจนประสบความสำเร็จ

อีอี หรือ “ยูล-กก” (ค.ศ.1539-1584) ลูกชายของนางได้เป็นผู้นำแห่งลัทธิขงจื้อใหม่ เป็นปราชญ์ขงจื้อคนสำคัญสมัยโชซอน และเป็นเสนาบดีของประเทศ มีรูปเขาปรากฏบนธนบัตรฉบับละ 5,000 วอนของเกาหลี

ผู้กำกับฯ ยุนซังโฮ และปาร์กอึนรยอน นักเขียนบท เลือกนักแสดงได้สมกับบทได้ดีมาก ลียองเอแสดงเป็นชิน ซาอิมดัง ได้เหมาะสมมาก ความสวยงดงามของเธอฉายแสงแห่งความเมตตาและราวกับมองเห็นจิตใจที่อ่อนโยนของนางๆ อบรมลูกๆ อย่างที่รู้ว่าลูกแต่คนต้องการอะไร สอนให้ลูกๆ มีความฝัน มีจินตนาการ สู้ชีวิต และอ่อนน้อมถ่อมตน

ลูกชายที่มีความรู้มากอยากอวดรู้ ซาอิมดังก็สั่งสอนให้ลูกรู้จักให้เกียรติผู้อื่นและอย่าแสดงความรู้แบบยกตนข่มท่าน หรือดูถูกผู้คน

แมชางลูกสาวที่อยากเป็นศิลปิน อยากเข้าเรียนโดยต้องแข่งขันวาดภาพ แต่เพราะเป็นผู้หญิง จึงถูกห้ามไม่ให้เข้าเรียนแม้จะชนะการแข่งขัน ซาอิมดังจึงเข้าแข่งขันเพื่อคัดเลือกคนวาดภาพพระเจ้าชุงจง (ชเวจองฮวาน) นางไม่ได้เข้าแข่งขันเพื่อต้องการชนะ

แต่นางทำเพื่อลูกสาว ทำให้ลูกเห็นว่าผู้หญิงสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้เช่นเดียวกับผู้ชาย

 

พระเจ้าชุงจงรู้สึกว่าซาอิมดังอวดดี ทั้งยังสามารถทำกระดาษโคยอจีคุณภาพดี และสร้างงานให้คนเร่ร่อน ได้กินอิ่มนอนอุ่น มีบ้านเป็นหลักแหล่ง เมื่อพระเจ้าชุงจงถามว่า นางต้องการอะไร

นางตอบว่าต้องการให้ผู้คนเท่าเทียมและไม่อดอยาก

ซึ่งทำให้พระเจ้าชุงจงทรงกริ้วมาก เพราะหน้าที่นี้ควรเป็นหน้าที่ของกษัตริย์อย่างพระองค์ ไม่ใช่คนธรรมดาต่ำต้อยเช่นนาง!

เมื่อลีวอนซู (ยุนดาฮุน) สามีของซาอิมดังไปมีเมียน้อย แม้ว่านางจะเสียใจ แต่นางก็ไม่ได้ตัดพ้อต่อว่า นางได้นำเสื้อผ้าชุดชั้นในไปให้เมียน้อยพร้อมจดหมาย ที่เขียนบอกว่าสามีของนางเป็นอย่างไร ชอบหรือไม่ชอบอะไร ให้ช่วยดูแลสามีของนางให้ดีด้วย

และยังสอนลูกๆ ให้เคารพพ่อเช่นเดิม เพราะถึงอย่างไรก็เป็นพ่อที่อบอุ่นและทำให้ลูกๆ ได้หัวเราะ

 

เพราะเหตุการณ์ที่วัดอุนพยองซา ได้ทำให้ชีวิตของซาอิมดังและคนรอบข้างมีชะตาที่พลิกผัน พ่อของนางถูกสังหารอย่างโหดเหี้ยมโดยรับสั่งของพระเจ้าชุงจง

ฮวีอึมดัง (โอยูนอา) เด็กหญิงลูกสาวโรงเตี๊ยม ที่หลงรักคุณชายอีคยอม (ยังเซจองรับบทอีคยอมในวัยเด็กหนุ่ม และซงซึงฮยอนเป็นอีคยอมวัยผู้ใหญ่) ได้เคยช่วยชีวิตซาอิมดัง มาพบกันอีกครั้ง ฮวีอึมดังกลายเป็นคุณนายของขุนนางมินชีมยอง (ชเวชอลโฮ) ผู้ทะเยอทะยานและละโมบ

ฮวีอึมดังเจ็บแค้นซาอิมดังมาก คอยกลั่นแกล้งต่างๆ นานา ซาอิมดังพูดกับฮวีอึมดังว่า ภายนอกที่ดูสวยงามของฮวีอึมดัง ไม่ได้เปลี่ยนให้นางเป็นผีเสื้อแสนสวย หากเป็นแค่แมลงตัวหนึ่ง

แต่ด้วยความเป็นเพื่อน เมื่อชีวิตฮวีอึมดังตกต่ำ ซาอิมดังกลับยื่นมือเข้าช่วยเหลืออย่างเต็มใจ

ด้วยคำสั่งของพระราชา ทำให้ซาอิมดังไม่ได้แต่งงานกับอีคยอม ผู้ชายอันเป็นที่รักและรักนางมาก

ชีวิตที่ควรเคียงคู่ร่วมกัน กลับต้องกลายเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบกัน อีคยอมบอกว่าจะยอมเดินบนทางขนานเพื่อดูแลซาอิมดัง

อีคยอมคอยช่วยเหลือซาอิมดังทุกอย่าง เท่าที่จะทำได้ แม้แต่ช่วยให้สามีที่ไม่เอาไหนของนางได้เข้ารับราชการ ซึ่งอาจเป็นไปได้ ที่ในประวัติศาสตร์บอกว่าสามีนางเป็นขุนนาง

วันที่อีคยอมตามซาอิมดังไปภูเขากึมคัง สถานที่ที่ทั้งสองอยากไปวาดภาพด้วยกันหลังจากแต่งงาน แม้ไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน แต่ก็ได้มาวาดภาพด้วยกัน

การวาดภาพของซาอิมดังและอีคยอม เหมือนต่างได้ปลดปล่อยพลังและความทุกข์ตรอมที่ค้างใจมาแสนนาน ซาอิมดังบอกกับอีคยอมเป็นบทกวีว่า

“พระจันทร์คงกำลังตื่นจาการหงีบหลับ

พระอาทิตย์เฝ้ามองพระจันทร์ที่กำลังหลับใหลอยู่ทั้งวัน

จึงรู้สึกโกรธพระจันทร์ ที่กว่าจะตื่นก็ดึกดื่นเที่ยงคืนเข้าไปแล้ว

พระจันทร์เผชิญกับความมืดมิดและส่องแสงมายังโลก

พระอาทิตย์ไม่เคยรู้ว่า การทำเช่นนั้นยากเพียงใด…

พระจันทร์คอยอยู่เคียงข้างและปกป้องพระอาทิตย์เสมอ…”

ซาอิมดังจึงเสมือนพระจันทร์ที่อยู่เคียงข้างพระอาทิตย์อีคยอม แม้ว่าไม่อาจโคจรมาพบกัน หรืออยู่ใกล้ชิดกัน แต่ต่างก็ได้อยู่ร่วมฟ้าเดียวกัน และรู้ว่ามีกันและกันตลอดเวลา…

 

ซาอิมดังผู้มีความรู้ ได้เล่าเรียนหนังสือ เป็นกวีและศิลปินอิสระ ภาพวาดของนางเป็นภาพที่งดงามอ่อนหวาน ถ่ายทอดสีสันของธรรมชาติ มีเอกลักษณ์และแฝงด้วยแบบอย่างของวิถีขงจื้อ ส่วนมากเป็นภาพแมลงกับดอกไม้

ภาพจิตรกรรมชื่อดังหลายภาพ เช่น ภาพผลแตงโมกับหนูที่แทะกินอย่างเอร็ดอร่อย, ภาพต้นบวบกับกบ, ภาพดอกไม้กับผีเสื้อและตั๊กแตน และภาพเหมือนตัวเองของซาอิมดัง ภาพต่างๆ เหล่านี้ตกทอดถึงปัจจุบันกว่า 10 ภาพ แต่ละภาพล้วนมีชีวิตชีวาน่ารัก ดูสดชื่น ธนบัตร 50,000 วอนที่ด้านหน้าเป็นภาพซาอิมดัง ด้านหลังธนบัตรเป็นภาพดอกแมฮวาหรือดอกเหมยฝีมือของนาง

ชีวิตจริงของซาอิมดัง บ้านเกิดอยู่ที่คังนึง จังหวัดคังวอน มีบุตร 7 คน ลูกสาวและลูกชายเป็นศิลปินวาดภาพเช่นกัน ซึ่งตกทอดกันถึง 3 รุ่น

นอกจากงานจิตรกรรม นางยังเป็นกวี บทกวีที่มีชื่อเสียงคือ “Yu Daegwallyeong Mangchin Jeong” (Looking Homeward From a Mountain Pass) และ “Sajin” (Yearing for Parents)

ปัจจุบัน บ้านของซาอิมดังที่คังนึง รัฐบาลได้อนุรักษ์ไว้และเปิดให้คนเข้าชม ชื่อว่าบ้านไผ่ดำ หรือ “Ojuk hon” ตามชื่อบ้านเดิมของชินมยองฮวาบิดาของนาง

 

กิมจิ : ขอบคุณข้อมูลจากหนังสือ “ศิลปะเกาหลี” โดย อาจารย์ปิยะแสง จันทรวงศ์ไพศาล สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย