ทราย เจริญปุระ : ผู้ได้รับการปล่อยตัว

ผู้ได้รับการปล่อยตัว

ให้คุณรับผิดในสิ่งที่คุณไม่ได้ทำ ไม่ได้เป็น ไม่เคยเกิดขึ้น คุณจะทำไหม?

เอาล่ะ คุณอาจจะเคยแกล้งป่วยเล็กๆ น้อยๆ หรือแสดงอาการแง่งอนเกินจริงไปบ้างหากไม่ได้อย่างใจ

เรื่องกระจุ๋มกระจิ๋มที่ต่อให้มีคนจับทางได้หรือมารู้ความจริงในภายหลังก็ไม่ได้เจ็บปวดรวดร้าวอะไรมาก

ดีไม่ดีจะกลายเป็นเรื่องขำขันแสนพิเศษในวงคนรู้จักเอาเสียด้วย

แล้วถ้ารับผิดในคดีฆาตกรรมล่ะ

คุณจะทำหรือไม่

ถ้าจะมีสักส่วนเสี้ยวในใจคุณที่จะรับ

คุณจะรับเพราะอะไร


คดี โทมัส ควิก เป็นคดีใหญ่ในสวีเดนช่วงทศวรรษ 90 เมื่อผู้ป่วยจิตเวชรายหนึ่งรับสารภาพว่า เขาเป็นผู้ลงมือสังหารเด็กชายในคดีฆาตกรรมปริศนานาน 10 กว่าปีมาแล้ว หลังการสืบสวนสอบสวน ตามด้วยศาลมีคำพิพากษาว่าเขากระทำผิดจริงตามฟ้อง เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่โตมากในสวีเดนถึงพฤติกรรมโหดร้ายผิดมนุษย์ของเขา

นับจากนั้น เขาก็สารภาพในคดีอื่นๆ และถูกพิพากษาว่าผิดจริงอย่างต่อเนื่องถึง 6 คดี แม้จะมีข้อกังขาในกระบวนการสอบสวนมากมาย

แต่หลังการพิจารณาคดีครั้งสุดท้ายในปี 2001 เขาถอนตัวจากการสืบสวนสอบสวน ยุติการให้ความร่วมมือทุกอย่างโดย “ขอหยุดพัก” ยาว และเปลี่ยนชื่อจาก โทมัส ควิก กลับมาเป็น สตูเร่ แบร์กวาล

เรื่องของเขาค่อยเงียบหายลง

ระวังความปรารถนาของตัวเอง

ระวังในสิ่งที่เราร้องขอ

ราคาที่เราต้องจ่ายมันอาจสูงกว่านั้น

 

10 ปีต่อมา ฮันเนส ร็อสตัม นักข่าวสืบสวนขอเข้าเยี่ยมควิกที่โรงพยาบาลแซเทอร์เพื่อไขข้อสงสัยที่ยังค้างคาอยู่ แล้วตัดสินใจสืบสวนคดีนี้เพิ่มเติม

เขาพบว่าข้อถกเถียงและเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับคดีนี้นั้นเป็นเพียงยอดของ ภูเขาน้ำแข็ง ส่วนที่จมอยู่ใต้ทะเลลึกคือปัญหาขนาดมหึมาที่สะท้อนช่องโหว่และปัญหาในระบบ ยุติธรรม เมื่อคณะบุคคลทั้งคณะตั้งแต่ผู้ต้องหาไปจนถึงคณะบำบัดอาการ ทนาย อัยการ ล้วนแล้วแต่มีผลประโยชน์ทับซ้อน

ฉันเคยถูกผู้ที่เรียกตัวเองว่านักบำบัดถามข้อมูลเชิงจิตวิทยาเหมือนกัน

นัยว่าทุกสิ่งที่กำลังพังทลายอยู่ต่อหน้าฉันในวันนี้ ล้วนสะสมก่อเงื่อนปมขึ้นตั้งแต่วัยเด็ก ก่อนจะกระชับแน่นทบทับกันจนเป็นเงื่อนตายเกินแก้

ฉันเลยพยายามเค้นสมองหาเหตุผลเหมือนกัน ว่าฉันถูกทำร้ายจิตใจอะไรบ้างตอนเด็ก

ในตอนนั้นฉันอยากจะมีเรื่องอะไรให้เล่าออกไป อยากเป็นคนที่ตอบคำถามได้ถูกต้อง

เพราะมันเหมือนจะทำให้ผู้ซักถามพอใจ

ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นวิธีบำบัดที่ถูกต้องตรงกับจริตภายในของฉันหรือไม่

แต่ฉันก็ไม่อยากให้ผู้บำบัดต้องผิดหวัง

แค่เขาถามนี่ก็รู้สึกมีความหมายมากแล้ว

และเหมือนฉันก็จะได้รู้ด้วยว่าที่ฉันเป็นแบบนี้ ในตอนนี้ เพราะมันมีอะไรบางอย่างผิดพลาดไปในวัยเยาว์ บางปมปัญหา บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกแก้ไข

เพราะถ้าฉันคิดได้ว่ามันมี ฉันอาจจะรู้สึกดีขึ้นที่จะโทษความทุกข์และความไม่สมหวังที่กำลังเกิดขึ้นใน ปัจจุบันขณะ ส่งความผิดนั้นไปให้กับวัยเด็กที่รางเลือน

ต้องมีสิ

ฉันต้องเคยน้อยใจที่โดนแม่ดุหรือพ่อเสียงดังบ้างแหละ

ก็ใช่ มันมี

แต่ถ้าขนาดต้องมานั่งนึกกันเลยนี่ มันจะเข้มข้นพอส่งผลกับชีวิตฉันจริงๆ หรือ

หรือฉันก็แค่สร้างปัญหาขึ้นมาได้โดยไม่ต้องอาศัยปมวัยเด็กอะไร

แต่ส่วนผสมที่ลงตัวของหายนะซักนิด ความเครียดซักหน่อย พันธุกรรมซ่อนเร้น หรืออะไรต่อมิอะไรมาปนเปกัน

แล้วก็–เชิญรับไปค่ะ ปัญหาร้อนๆ ของคุณ

 

สําหรับคดี โทมัส ควิก นั้น นอกจากหลักการแห่งกฎหมายจะถูกทำลายลงในการสอบสวนคดีนี้ อีกเรื่องหนึ่งที่น่าใจหายไม่แพ้กันก็คือบรรยากาศของสังคมที่ดูจะสนุกสนาน กับข่าวฆาตกรต่อเนื่องผู้โหดเหี้ยม

แสงไฟทุกดวงสาดส่องอาบร่างผู้เกี่ยวข้องแบบไม่มีเว้น โดยเฉพาะวงการจิตเวช ที่กระบวนการบำบัดกลายเป็นการต่อยอดงานวิจัยและเพื่อสร้างชื่อเสียงให้ตนเอง มีการใช้ยาคลายประสาทออกฤทธิ์เสพติดรุนแรง การบำบัดชักจูงชี้นำสร้างความทรงจำอันเป็นเท็จ ซ้ำยังเออออเห็นด้วยไปกับเรื่องเล่าเรื่องราวของผู้ป่วยจนสถานการณ์บานปลาย

พอตอนนี้ฉันดีขึ้น ได้รับการรักษาที่เหมาะกับตัวเองแล้วมองกลับไปถึงรู้สึกว่าน่าเศร้าเหลือเกิน

นี่ฉันสิ้นหวังจนหาทางโทษตัวเอง โทษพ่อโทษแม่เพื่อให้นักบำบัดพึงพอใจ และกลายเป็นหนึ่งในสถิติของเขางั้นหรือ

ผู้บำบัดที่รักษาระดับความกดดันเข้มข้นของคำถามนั้นคงมี แต่คงไม่ใช่คนเดียวกับที่ฉันเจอ

แต่ก็อีกนั่นแหละ เขาอาจจะรู้ก็ได้ว่าฉันโกหกเพื่อสร้างความพอใจ

อยากได้เป็นคนสำคัญ

อยากเป็นที่รัก เป็นคนที่ถูกขึ้นมาบ้างสักเสี้ยวนาที

 

ปีศาจเรียกราคาแพงเสมอ

และมันทำให้เรารู้สึกว่าราคาที่จ่ายนั้นเหมาะสม และดีงามแล้ว

สตูเร่ แบร์กวาลล์ เกิดเมื่อ 26 เมษายน 1950 ปัจจุบันยังมีชีวิต

และได้รับการปล่อยตัว

 

“โทมัส ควิก ฆาตกรผู้ไม่เคยฆ่าใคร” (Fallet Thomas Quick : Att skapa en seriemördare) เขียนโดย Hannes R?stam แปลโดย โรจนา นาเจริญ ฉบับพิมพ์ภาษาไทยโดยสำนักพิมพ์มติชน, 2559