เผยแพร่ |
---|
พลันที่น้ำเหนือไหลบ่า พลันที่น้ำจากไต้ฝุ่น “ขนุน” สาดซัดเข้ามายังมหานครกรุงเทพฯ
ภาพของ “มหาอุทกภัย” เมื่อเดือนตุลาคม 2554 ก็ลอยเด่น
ความน่าสนใจมิใช่เป็นการลอยเด่นมาพร้อมกับ “มือใหม่” หัดขับในตำแหน่ง “นายกรัฐมนตรี” ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เท่านั้น
หากยังมีภาพและข้อความของ”หนูดี”ด้วย
เพราะว่าข้อความของ”หนูดี”แสดงความหงุดหงิดในเรื่องอันเกี่ยวกับ “ผู้นำโง่”
คมเฉียบ แทงทะลุ ถึง “หัวใจ”
คำว่า “ผู้นำโง่” จึงได้รับการเอ่ยถึงอย่างคึกคักอีกครั้งในโลกของ “โซเชียล ออนไลน์”
เป้าหมายของ “หนูดี” จากสถานการณ์น้ำท่วมเมื่อเดือนตุลาคม ปี 2554 เป็นอย่างหนึ่ง
แต่ในเดือนตุลาคม 2560 เป็นอีกหนึ่ง “เป้าหมาย”
นั่นคือ ความต่อเนื่องและลักษณะขยายผลอันอยู่นอกเหนือไปจากความต้องการ
ยืนยันว่า “หนูดี” มิอาจควบคุมได้
มองในแง่ “ผลงาน” แม้ว่าจะมาจากปัญญาประดิษฐ์ของ “หนู ดี” แต่เมื่อโพสต์ผ่าน”เฟซบุ๊ค”
ก็มิได้เป็นของ “หนูดี” อีกแล้ว
“หนูดี” อาจจะเฝ้ามองข้อความที่เคยปรากฏจากสถานการณ์เมื่อเดือนตุลาคม 2557 ด้วยความกังวล แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น
มันกลายเป็น “สมบัติ” ของ “สังคม” ไปแล้ว
ไม่เพียงแต่จากกรณีของ “หนูดี” เท่านั้นหรอก หากมีหลายเรื่องราวในทางสังคมที่ดำรงอยู่อย่างต่อเนื่อง
และก่อให้เกิด”นัยประหวัด”อย่างใหม่
ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ”วิกรม นกเงือก” ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ “น็อต กราบรถ” ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ”ไพฑูรย์ กวีหู”
และสดๆร้อนๆอีกกรณี 1 คือ “ตูน มาราธอน”
สภาพการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในสถานการณ์ 1 ทางสังคม แต่ก็มีความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์
เหมือนกับกรณีของ”หนูดี”ที่เน้นไปยัง”ผู้นำโง่”