วันก่อน อ่านเฟซบุ๊กของพี่วินทร์ เลียววาริณ เรื่อง “10 บทเรียนชีวิตจากซีล”

เป็นปาฐกถาของ พล.ร.อ.วิลเลียม เอช. แม็กเรเวน ผู้บัญชาการกองบัญชาการปฏิบัติการพิเศษ สหรัฐอเมริกา ในงานปัจฉิมนิเทศของบัณฑิตมหาวิทยาลัยเท็กซัส ออสติน

ชอบมากครับ

พล.ร.อ.วิลเลียม อยู่กับหน่วยซีลมานาน 36 ปี

การฝึกของหน่วยซีลนั้นโหดมาก

ขั้นพื้นฐานใช้เวลาฝึก 6 เดือน

ว่ายน้ำระยะยาวฝ่าดงฉลาม

อดนอนลุยโคลน 6 วัน

วิ่งวิบากอาทิตย์ละ 2 วัน

ครูฝึกจะพยายามบั่นทอนความมั่นใจ ทำให้คุณอยากเลิกราจากการฝึก

คนที่ผ่านการอบรม “ซีล” มาได้ต้องมีความอดทนเหนือมนุษย์

พล.ร.อ.วิลเลียม สรุป 10 บทเรียนชีวิตที่ได้จากการฝึก “ซีล”

คมคายมากครับ

อย่างเช่น เขาเล่าเรื่องการพายเรือข้ามฝั่งทะเล

“ระหว่างการฝึกซีล นักเรียนถูกแบ่งไปลงเรือยางขนาดเล็กหลายลำ แต่ละลำมีเจ็ดคน

ฝีพายข้างละสามกับนายท้ายเรือหนึ่งคน ทำหน้าที่ชี้ทาง

ทุกวันกลุ่มของคุณรวมตัวที่ชายหาด ถูกสั่งให้ข้ามคลื่นและพายหลายไมล์ไปตามฝั่ง

ในฤดูหนาวคลื่นนอกซาน ดิเอโก อาจสูงถึง 8-10 ฟุต

และมันยากมากที่จะฝ่าพ้นนอกเสียจากว่าทุกคนลงมือ

ทุกจ้วงพายต้องเป็นจังหวะเดียวกันตามที่นายท้ายนับ

ฝีพายทุกคนต้องออกแรงเท่ากัน มิเช่นนั้นเรือจะถูกคลื่นผลักกลับไปที่ฝั่ง

เรือจะไปถึงจุดหมายได้ ทุกคนต้องพาย

คุณไม่อาจเปลี่ยนโลกได้โดยลำพัง

คุณต้องการความช่วยเหลือ

การไปจากจุดเริ่มต้นไปถึงจุดหมายต้องการเพื่อน คนร่วมงาน ความปรารถนาดีของคนแปลกหน้า และคนคัดท้ายที่เข้มแข็งชี้ทาง”

บทเรียนชีวิตจากเรื่องนี้ก็คือ

“ถ้าคุณคิดจะเปลี่ยนโลก หาใครสักคนช่วยคุณพาย”

หรืออีกเรื่องหนึ่ง

“หลายอาทิตย์หลังการฝึกซึ่งเริ่มจากจำนวน 150 คน จะเหลือเพียง 35 และเรือหกลำ

ผมอยู่ในเรือที่มีเพื่อนตัวสูง แต่ฝีพายที่ดีที่สุดกลับเป็นคนตัวเล็ก เราเรียกพวกนี้ว่า ไอ้เสือเตี้ย พวกนี้สูงไม่เกินห้าฟุตห้านิ้ว

พวกเสือเตี้ยประกอบด้วยอเมริกันอินเดียนหนึ่งคน อเมริกันผิวดำหนึ่งคน อเมริกันโปลิชหนึ่งคน อเมริกันกรีกหนึ่งคน อเมริกันอิตาเลียนหนึ่งคน กับอีกสองหน่อจากมิดเวสต์

พวกนี้พายเก่งกว่า วิ่งเก่งกว่า ว่ายเก่งกว่าคนที่เหลือทั้งหมด

พวกตัวใหญ่ในลำอื่นชอบพูดตลกถึงตีนกบเล็กๆ ของพวกเสือเตี้ย

แต่พวกตัวเล็กๆ พวกนี้แหละที่หัวเราะทีหลังดังสุด

ว่ายเร็วกว่าทุกคน

ถึงฝั่งเร็วกว่าเราทุกคน

การฝึกซีลเป็นเรื่องที่ให้ความเสมอภาคจริงๆ ไม่มีอะไรสำคัญกว่าความแน่วแน่ของคุณที่จะไปสู่ความสำเร็จ

ไม่เกี่ยวกับสีผิว เชื้อชาติ การศึกษา และสถานะทางสังคม”

“ถ้าคุณคิดจะเปลี่ยนโลก วัดคนที่ขนาดของหัวใจ

ไม่ใช่ขนาดของตีนกบ”

ในการฝึก ทุกคนจะต้องว่ายน้ำข้ามทะเล ว่ายระยะทางยาวหลายครั้ง

และหนึ่งครั้งในตอนกลางคืน

“ระหว่างการฝึกรบบนบก นักเรียนบินไปที่เกาะซาน คลีเมนเต นอกฝั่งซาน ดิเอโก ทะเลที่นั่นชุกชุมด้วยฉลามขาว

จะสอบผ่านการฝึกซีล ต้องว่ายระยะทางยาวหลายครั้ง หนึ่งครั้งในตอนกลางคืน

ก่อนการว่ายน้ำ ครูฝึกบรี๊ฟนักเรียนด้วยน้ำเสียงร่าเริงเกี่ยวกับฉลามสายพันธุ์ต่างๆ ที่อาศัยอยู่แถวนั้น

ครูฝึกยืนยันกับเราว่ายังไม่มีนักเรียนถูกฉลามกิน

อ้อ! หมายถึงจนถึงวันนี้นะ

แต่ครูก็สอนคุณว่า ถ้าฉลามว่ายรอบคุณเมื่อไรให้ลอยคออยู่ที่จุดเดิม

อย่าว่ายหนี

อย่าแสดงให้มันรู้ว่าคุณกลัว

และสมมุติว่าฉลามเกิดหิวอยากกินอาหารว่างยามดึก พุ่งตรงมาที่คุณ

จงรวบรวมกำลัง ชกมันตรงที่จมูก มันจะว่ายหนีไป

มีฉลามมากมายในโลก ถ้าคุณหวังจะว่ายให้ถึงจุดหมาย คุณต้องรู้จักจัดการกับพวกมัน”

“ถ้าคุณคิดจะเปลี่ยนโลก อย่าหนีฉลาม”

แต่ใน 10 เรื่อง เรื่องที่ผมชอบที่สุดคือเรื่องเล็กๆ ในยามเช้าของทุกวัน

“ทุกๆ เช้าครูฝึกซึ่งทั้งหมดผ่านสงครามเวียดนามมา ปรากฏตัว ณ ที่พัก

และสิ่งแรกที่พวกเขาจะตรวจคือที่นอนของคุณ

คุณต้องจัดที่นอนถูกต้อง มุมทั้งสี่ต้องเป็นมุมฉาก ผ้าปูตึงเปรี๊ยะ หมอนอยู่ตรงกลางเป๊ะ ผ้าห่มพับประณีต

เตียงของพวกทหารเรือเป็นอย่างนี้

มันเป็นงานง่ายๆ ที่น่าเบื่อที่สุด

แต่ทุกเช้าเราถูกสั่งให้จัดที่นอนใหม่ให้สมบูรณ์ ตอนนั้นมันดูเป็นเรื่องงี่เง่า

ในเมื่อเราคาดหวังจะเป็นนักรบที่แท้ เป็นซีลที่แกร่งกล้าชาญศึก

แต่การจัดที่นอนง่ายๆ นี้เป็นภูมิปัญญาสุดยอดที่พิสูจน์ต่อผมครั้งแล้วครั้งเล่า

ถ้าคุณจัดที่นอนของคุณทุกเช้า คุณก็ได้ทำงานชิ้นแรกของวันสำเร็จ

มันให้ความรู้สึกพึงใจและกระตุ้นให้คุณทำงานชิ้นต่อไป

และชิ้นต่อไป และชิ้นต่อไป

จนเมื่อจบวัน งานเดียวที่ทำสำเร็จจะกลายเป็นงานจำนวนมากที่ทำสำเร็จ

การจัดที่นอนยังตอกย้ำความจริงว่า ทุกสิ่งเล็กๆ ในชีวิตมีความสำคัญ

ถ้าคุณทำงานชิ้นเล็กๆ ไม่ได้ คุณก็ไม่มีทางทำงานใหญ่ได้

และถ้าบังเอิญว่าคุณเจอวันไม่ดี คุณกลับถึงบ้านเจอเตียงที่จัดไว้ดี ที่นอนซึ่งคุณจัดเอง

มันก็จะช่วยให้กำลังใจคุณว่าพรุ่งนี้จะดีกว่าวันนี้

ถ้าคุณคิดจะเปลี่ยนโลก เริ่มจัดที่นอนของคุณ”

ผมชอบวิธีคิดของเรื่องนี้

สร้าง “ชัยชนะเล็กๆ” ทุกวัน

ก่อนไปทำงานตอนเช้าก็ทำงานสำเร็จแล้ว 1 เรื่อง

และไม่ว่าวันนั้นคุณจะสำเร็จหรือล้มเหลวก็ตาม

แต่เมื่อกลับถึงบ้าน ก่อนล้มตัวนอน

เราจะเห็นเตียงที่ตึงเปรี๊ยะ สะอาด เป็นระเบียบ

เรากำลังจะสิ้นสุดวันนี้ด้วย “ความสำเร็จ” อีกครั้ง

และเป็นกำลังใจที่ดีสำหรับวันพรุ่งนี้

เป็นเรื่องเล็กๆ ที่งดงามมาก