หนังสือเรียนสำหรับเด็ก (๙๑.๑)/บทความพิเศษ ฟ้า พูลวรลักษณ์

ฟ้า พูลวรลักษณ์

บทความพิเศษ

ฟ้า พูลวรลักษณ์

 

หนังสือเรียนสำหรับเด็ก (๙๑.๑)

 

๑ประวัติศาสตร์จีนมีเรื่องสะเทือนใจอยู่เรื่องหนึ่ง คือชีวิตของงักฮุย (1103-1142)

เขาตายตอนอายุ ๓๙ ปี ถูกราชวงศ์ซ้องใต้สั่งประหารชีวิต ด้วยความที่เขารักชาติเป็นอันมาก แต่สมัยนั้นซ้องใต้ต้องการเจรจาสันติภาพกับราชวงศ์กิม และทางราชวงศ์กิมเกรงกลัวงักฮุย ด้วยเพราะมีเขาคนเดียวที่รบเอาชนะชาวกิมได้ จึงตั้งเป็นเงื่อนไขให้ประหารชีวิตเขาเสียก่อน

ประวัติของงักฮุยรันทดมาก วันที่เขาตาย คนจีนร้องไห้ทั้งประเทศ เขาเหมือนเทพองค์หนึ่ง ด้วยเก่งทั้งบู๊และบุ๋น อ่านตัวหนังสือที่เขาเขียน เข้าใจจิตใจของเขา เขาไม่เพียงแต่จะรบเก่ง กล้าหาญ องอาจ เขายังเขียนหนังสือลายมืองดงาม

เรารู้ว่าเขาเป็นคนดีเหลือเกิน รักชาติ ซื่อสัตย์ เป็นคนมีอุดมคติแบบโบราณ แต่จุดนี้เองที่เป็นจุดตาย เขาเป็นคนไม่มี sense ทางการเมืองเลย

ในปี 1127 ซ้องเหนือแตกพ่าย ด้วยความเหลวไหลอย่างที่สุดของพระเจ้าฮุ่ยจง (1082-1135) และบุตรชาย คือพระเจ้าชิงจง (1100-1161) สองกษัตริย์องค์สุดท้ายของซ้องเหนือ ทำให้ราชวงศ์ซ้องล่มสลาย และทั้งคู่โดนกิมจับตัวไปเป็นเชลยทางเหนือ ครั้งนั้นเกาจง (1107-1187) น้องชายของชิงจง หนีออกมาได้ และหนีมาตั้งซ้องใต้ทางตอนใต้ของจีน

กองทัพกิมตามตีมาติดๆ แต่คนจีนที่รักชาติร่วมใจกันต่อสู้ หนึ่งในนั้นคืองักฮุย ที่รบเก่งมาก มีวินัยสูง สามารถเอาชนะกิมได้

จนกองทัพกิมต้องแตกพ่าย และถอยร่น

 

ปัญหาอยู่ที่ว่า งักฮุยซึ่งเป็นคนยึดมั่นในอุดมคติคนนี้ เขามองราชวงศ์ซ้องเป็นเหมือนสัญลักษณ์ เป็นสิ่งที่ต้องเทิดทูน บูชา

เขาปักหลักว่าจะตีพวกกิมให้แตกพ่าย เพื่อชิงแผ่นดินซ้องเหนือกลับคืน และอัญเชิญสองกษัตริย์ที่เป็นเชลยกลับมาบ้าน มาเป็นกษัตริย์อีกครั้ง นี้เป็นสิ่งที่เกาจงรับไม่ได้อย่างเด็ดขาด

เกาจงเป็นฮ่องเต้ เสพสุขอยู่ดีๆ ใครจะยอมให้นำพาเอาพ่อและพี่ชายกลับมา แล้วตัวเขาจะไปไหน จะปฏิเสธตรงๆ ก็กระดากปาก พูดไม่ออก แต่ความในใจนั้นแน่ชัด ว่าไม่ยอม เป็นใคร ใครจะยอม นี้คือการเมือง

งักฮุยทำการโง่เขลาอย่างสุดจะบรรยาย โดยที่เขาก็ไม่รู้สึกตัวเลย เพราะอุดมคติบดบังความลับในจิต ที่จริงก็มองไม่ยาก แต่ใครจะพูดออกมาตรงๆ เป็นเรื่องรู้กันข้างใน

ในหนึ่งชีวิตพระเจ้าเกาจง กลัวอยู่สองอย่าง กลัวว่าพ่อและพี่ชายจะกลับมาแย่งราชสมบัติของตัวเอง และกลัวว่าชาวบ้านจะเข้มแข็งจนก่อการกบฏได้ กลัวยิ่งกว่ากลัวชาวกิมเสียอีก

ความคิดเช่นนี้คับแคบ ไม่รักชาติ เห็นแก่ตัว ยอมเป็นข้าทาสคนอื่น แต่มันก็เป็นมนุษย์อย่างที่สุด

เขาต้องการสุขสบาย ต้องการเอาตัวรอดไปวันๆ การได้เป็นฮ่องเต้ของซ้องใต้ เหมือนหนึ่งได้ขึ้นสวรรค์ คนที่จะพยายามจะนำพาเขาตกนรก จะเป็นใคร หากไม่ใช่งักฮุย

ดังนั้น งักฮุยจึงต้องตาย

 

เมื่องักฮุยถูกประหารชีวิตแบบเงียบๆ เพราะประชาชนรักเขามาก จึงไม่แน่ชัดว่าเขาถูกฆ่าแบบไหน ด้วยระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ คนจีนไม่กล้าด่าว่าตัวฮ่องเต้ ได้แต่โยนความผิดไปให้เสนาบดี คือฉินไกว่ เจ็บแค้น ชิงชังเขาไปนานตราบชั่วฟ้าดินสลาย

มีคนสร้างรูปปั้นเหล็กของเขากับเมีย คุกเข่าอยู่หน้าหลุมฝังศพของงักฮุย นานมาจนถึงทุกวันนี้

ชาวจีนเวลาไปคำนับศพ ก็จะขากถุย ตบกระบาลของผัว-เมียคู่นี้ ซึ่งเป็นเพียงแพะรับบาปของเกาจง

ทำไมคนที่ชาญฉลาดและเก่งกล้าอย่างงักฮุย ทำความผิดทางการเมืองได้ขนาดนี้ ทำไมโง่เขลาได้ระดับนี้ นี้คือปริศนา นี้คือประวัติศาสตร์ นี้คือชีวิตของคนยุคนั้น ที่อุดมคติสามารถทำให้ตาบอด

เขามองไม่เห็นจริงๆ ไม่เข้าใจจริงๆ เขามีแต่ความรักชาติ ความหวังดี ความดีที่ท่วมท้น อันเนื่องมาจากการศึกษาในลัทธิขงจื้อ การใช้ชีวิตในแผ่นดิน ที่รอบด้าน มีแต่อุดมคติโบราณห้อมล้อมเหมือนแรงโน้มถ่วง

งักฮุยคือเทพตาบอด

๑๐

งักฮุยต้องตาย งักฮุยสมควรตาย และนี่คือความรันทด ต่อให้มีคนไปบอกความจริงข้อนี้กับเขา ก็คงไม่มีผล ด้วยเพราะอุดมคติ เป็นสิ่งที่ล้ำลึก กว้างใหญ่ มันครอบงำตัวเขาหมด ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณ เขาบิดเบี้ยวเส้นทางไม่เป็น หาทางลัดไม่เป็น เขาจำเป็นต้องเป็นวีรบุรุษที่คนจีนรักทั้งประเทศ

แต่ตายอย่างทรมาน

 

๑๑

ความตายของงักฮุยไม่มีผล ราชวงศ์ซ้องใต้ก็ยังคงเป็นราชวงศ์ตัวแทนของคนจีน ที่มีพื้นที่ขนาดเล็กลง แต่ก็ยังคงอยู่ต่อไปได้อีกนานถึง ๑๕๒ ปี

และพระเจ้าเกาจงคนนี้ ก็มีอายุยืน ครองราชย์ไปอีกนาน จนถึงอายุ ๘๐ ปี

ชาวจีนได้มีเวลาอยู่อย่างสันติ แต่ไม่มีศักดิ์ศรี ด้วยการยอมรับบทบาทของข้าทาส

๑๒

ราชวงศ์กิมยังไม่แข็งแกร่งพอจะรุกรานซ้องใต้ ด้วยขาดทั้งกำลังคน และหากรุกเข้ามา ก็คงเจอการต่อต้าน ท้ายสุดก็จะจุดชนวนให้เกิดคนแบบงักฮุยขึ้นมาอีก จึงรอคอยเวลา แต่รอไปรอมา ชาวมองโกลเรืองอำนาจขึ้นมา และเข้าแทนที่ชาวกิม และยึดเอาซ้องใต้แบบสมบูรณ์

ก็คือวันเริ่มต้นของราชวงศ์หยวน

 

๑๓

ฉันคิดถึงเพนกวิน เส้นทางของเขาเป็นเส้นทางของวีรบุรุษจริงๆ แต่หากเดินแบบนี้ เขาก็ต้องตาย และความตายของเขาจะมีผลไหม ฉันไม่แน่ใจ หากไปถามบิ๊กตู่ เขาคงบอกว่าให้ไปถามศาล หากไปถามศาล เขาคงบอกว่าให้ไปดูกฎหมาย หากเราเปิดตำรากฎหมาย คงเจอแต่ตัวหนังสือ

โดยสรุปคือ ไม่มีใครยอมรับผิดชอบ แต่ฝ่ายรักประชาธิปไตยคงไม่ยอม

๑๔

รัฐบาลนี้ใจร้าย และโง่เขลา เราทุกคนรู้อยู่ พวกเขาจะไม่ยอมอ่อนข้อให้ หากไปขอร้องพวกเขาดีๆ อาจมีทางทำได้ แต่หากจะใช้ไม้แข็ง เช่น การอดอาหารประท้วง พวกเขาจะไม่ยินยอม ด้วยถือว่า นี้เป็นการใช้กำลังไปบังคับพวกเขา

อาการไม่อนาทร นี้คือความใจร้ายและโง่เขลา และมันมองออกแต่ไกล

๑๕

แต่เพนกวินก็ไม่ผิด เพียงแต่เขาเลือกเส้นทางนี้เอง คนไทยยากจะหาคนที่สู้จนตัวตาย บัดนี้อาจเป็นหนึ่งในข้อยกเว้น และมันทำให้คนที่เหลืออยู่ละอายใจ ที่ต้องยืนอยู่บนชีวิตของเด็กคนหนึ่ง

๑๖

สมัยก่อน ผู้คนชูสามนิ้ว สัญลักษณ์ง่ายๆ ที่รวมพวกเขาเข้าเป็นหนึ่ง แต่วันนี้อาจเปลี่ยนไป กลายเป็นเสียงเรียกง่ายๆ ว่า เพนกวิน เพนกวิน และเสียงนี้จะมีพลังขึ้นเป็นสิบเท่า

มันเป็นความเกลียดชังที่มีต่อรัฐบาลนี้ที่จะเพิ่มขึ้นสิบเท่า