ทางรอดอยู่ในครัว

: ชื่นใจยามร้อน

 

ไม่คิดว่าเขาจะชอบผ้ามัดย้อมขนาดนี้

แต่ก็นั่นล่ะ ฉันเองยังสนุก เขาจะไม่สนุกได้อย่างไร

ตั้งแต่เช้า เราช่วยกันมัดในแบบต่างๆ ใช้ทั้งที่หนีบ ยางรัด ท่อพีวีซี พับ ขยุ้ม รวมทั้งการสอยมือ ทำให้เกิดลวดลายต่างๆ บนพื้นผ้า เป็นลวดลายที่ไม่มีทางซ้ำ แม้ว่าเราจะทำเหมือนเดิม

ความแม่นยำในการทำผ้ามัดย้อมไม่อาจเกิดขึ้น เพราะเราต้องเผื่อใจสำหรับการทำงานของน้ำ นั่นคือเสน่ห์ของมัดย้อม

มองผ้าที่ตากไว้ แล้วนึกถึงวันที่ฉันไปเรียนมัดย้อม เป็นชั้นเรียนเล็กๆ มีนักเรียนไม่กี่คน มีเวลาเพียงหนึ่งวัน แต่ได้ทำผ้าหลายผืน ได้เทคนิคการผสมคราม และกลับบ้านด้วยความมั่นใจว่าฉันทำผ้าเองได้ (สบายมาก)

ถ้าเสิร์ชคำว่า Diy Shibori เราจะพบคลิปสอนทำผ้าย้อมครามมากจนเบื่อที่จะคลิก (แถมสับสน) แต่ละคลิปล้วนทำไม่ยาก ดูแล้วเกิดอยากทำ แต่ฉันไม่เคยลงมือ เพราะมีรายละเอียดอีกมากที่ควรรู้

เช่น เราจะใช้ครามแบบไหน ผสมอย่างไร เราจะซื้อได้ที่ไหน นอกจากคราม ต้องใส่อะไรอีกบ้าง ใช้เวลาย้อมกี่นาที หลังการย้อมควรเอาผ้ามาซักหรือไม่ และเมื่อไร

ได้คำตอบทั้งหมดทั้งมวลจากชั้นเรียนหนึ่งวัน ได้เพื่อนใหม่ ได้ผ้าฝีมือตัวเอง และได้พลังชีวิต

ฉันเคยทำผ้าบาติก การทำผ้ามัดย้อมจึงเหมือนขนมหวาน กับบาติก-ต้องมีเวลาอย่างน้อยสองวัน ถึงจะได้สักผืน แต่ดูสิ ครึ่งวันนี้ เราช่วยกันทำผ้ามัดย้อมได้ตั้งหลายผืน

 

เรานั่งใต้ต้นลิ้นจี่มองผ้าด้วยกัน “สวยโนะ สีครามเนียะ คลาสสิคที่สุดล่ะ ตัดอะไรก็สวย”

“จะตัดอะไรดีอ่ะ” เขาถาม

ฉันอมยิ้ม “ทำให้หมดก่อน”

เขาเลิกคิ้ว ทั้งหมดที่ซื้อมาเลยเหรอ

เขาไม่ได้พูด ฉันเห็นประโยคคำถามในดวงตา

ถ้าเรารู้จักใครสักคนมากพอ และวางใจเขาถึงที่สุด บางทีถ้อยคำก็ไม่จำเป็น

“ซื้อมาสิบเมตร ทำผ้าปูโต๊ะได้ ทำผ้ารองจานได้ และที่อยากทำสุดคือผ้าเช็ดมือ เดี๋ยวเราเอาไปให้ช่างเย็บริมโนะ”

ตายล่ะ เพิ่งนึกได้ เรายังไม่ได้กินมื้อกลางวัน

หันไปหาเขา “หิวหรือยังอ่า”

เขาหัวเราะ

ไม่ควรถามเลย เราต่างก็หิว มัวแต่สนุกกับการทำผ้า ไม่ได้คิดเรื่องอาหารอย่างนั้นก็เถอะ ฉันมีสิ่งที่อาจเรียกว่าอาหาร ต้องได้สิ

เป็นของดีเลยล่ะ

 

มีผลไม้หลายชนิดแช่แข็งไว้ในตู้เย็น แรกทีเดียวฉันตั้งใจจะทำให้แม่ชิม ช่วงนี้แม่ชอบกินน้ำผลไม้ปั่นเป็นมื้อเช้า ซึ่งมันดีมากๆ และฉันกำลังคิด เราอาจดีทอกซ์ตัวเองด้วยน้ำผลไม้ปั่นเดือนละสักสี่ห้าวัน แต่กินผลไม้ซ้ำๆ เราอาจเบื่อ ฉันก็เลยซื้อผลไม้ไว้หลายชนิด ทั้งสับปะรด กล้วยหอม มะม่วง กีวี แอปเปิล

เมื่อวานเย็น ตอนปอกสับปะรด ฉันคิดได้ว่า นอกจากเราจะปั่นมันรวมกัน ร้อนๆ อย่างนี้ เราน่าจะมีเครื่องดื่มเย็น ฉันอยากทำเครื่องดื่มเย็นโดยไม่ใช้น้ำแข็ง เพราะน้ำแข็งทำให้รสผลไม้จืดชืด ฉันก็เลยหั่นผลไม้แบ่งเป็นถุง ยัดช่องแข็งไว้ ตอนนี้มันคงเป็นผลไม้จากขั้วโลกเหนือแล้วล่ะ

“ทำเครื่องดื่มมั้ย เครื่องดื่มที่อัดแน่นไปด้วยผลไม้อ่ะ” ฉันถามเขา

เขาหยุดคิดครู่หนึ่ง “ดีนะ ออกไปก็ร้อน รอให้แดดอ่อนแรง ค่อยไปตลาด” ลูบหัวท้าวฮุ่ง “แล้วค่อยไปเที่ยวกัน โอเคมั้ย”

ได้ยินคำว่า ‘เที่ยว’ ท้าวฮุ่งอยู่ไม่สุข หูตั้ง ลุกขึ้นยืน

“มันร้อนนะไปตอนนี้อ่ะ เดี๋ยวเป็นลมแดด” ฉันว่า

ท้าวฮุ่งไม่ฟัง ลอง ‘เที่ยว’ หลุดจากปาก หมายถึงต้องได้ไป มันจ้องตาฉัน สะบัดหางพึ่บพั่บ

มีแต่ของกินเท่านั้น ที่จะดึงความสนใจของหมาได้

ฉันลุกเข้าครัว

หมาเดินตาม แกว่งหางรัว

 

เปิดช่องแข็ง “จะเอาอะไร มีสับปะรด กล้วย มะม่วงสุก หรือจะเป็นกีวี แอปเปิลเขียว กล้วย… เฮ้ยๆ ไม่ได้สิ หมากินกล้วยหอมไม่ดี เอาถุงนี้ดีกว่า สตรอว์เบอร์รี่ ราสเบอร์รี่ แล้วก็บลูเบอร์รี่” หยิบถุงผลไม้แช่แข็งมาแกว่งให้ฮุ่งดู “โอเคมั้ย”

ท้าวฮุ่งจ้องตาวาว ดวงตามันบอกว่า โอเคสิ โอเค ปั่นเลย ปั่นเลย แล้วหางที่แกว่งไม่หยุดนั่น หมายถึง ให้ไว ชมพู ให้ไว

เขาหัวเราะ “คนกินอะไรก็ได้ใช่ป่ะ”

ยิ้มหวาน “ถามหมาก่อน หมามันพูดไม่ได้ไง”

“ต้องอิ่มมากเลยนะ ผลไม้เยอะ”

“อย่างละ 150 กรัม สามอย่างรวมกัน หั่นชิ้นเล็กๆ แล้วแช่แข็งไว้อย่างนี้ เสร็จแล้วเดี๋ยวเราปั่นกับนมสดแช่เย็น 500 ML ของหมาใช้คิเฟีย ไม่อิ่มให้รู้ไป”

ของเขาต้องถุงนี้ กีวี แอปเปิลเขียว และกล้วยหอม เขาไม่ชอบผลไม้รสหวาน

ฉันปั่นให้เขาก่อน ใส่นมลงเครื่องปั่น ตามด้วยผลไม้แช่แข็งหนึ่งถุง แอบใส่เกลือดึงรสออกมานิดหนึ่ง ปั่นเสร็จ ส่งแก้วให้

เขาดื่มรวดเดียว หนึ่งในสี่แก้ว “ชื่นใจ ไม่หวานด้วย อร่อยมาก”

“ถ้าอยากให้หวาน ใส่น้ำผึ้งได้นะ”

ระหว่างที่เราคุยกัน ท้าวฮุ่งจ้องแก้วในมือเขาอย่างจริงจัง เริ่มส่ายหัว สะบัดหางด้วยจังหวะร็อก

มันหมายถึง “แล้วของฮุ่งล่ะ”

แกล้งทำเฉย ปั่นมะม่วง กล้วย และสับปะรด แก้วนี้ของฉันเอง อืม…ถ้าเทียบกันแล้ว รสชาติจะเข้มข้นกว่าแก้วของเขา คงเพราะมีสับปะรดนางแล

หมาเริ่มกระสับกระส่าย ร้องงี้ดๆๆๆ และไม่หยุดสะบัดหาง

ฉันผู้เป็นบ่าว ก็ต้องเทคิเฟียเย็นเจี๊ยบลงเครื่องปั่น ตามด้วยสามเบอร์รี่

แก้วนี้พิเศษสุด แด่โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวนี้ ผู้นำความชื่นใจมาสู่เรา