จากกรณี “น้องเบนจา”ถูกตบ ณ ศูนย์การค้าหรูแห่งหนึ่ง มายังกรณี”น้องธัชพงษ์”ถูกจับ ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย

ไม่ว่าบทบาทของ”สังคม” ไม่ว่าบทบาทของ “ตำรวจ”ถูกจับตามองเป็นพิเศษ

เพราะสิ่งที่น้องๆทำ คือ การชู แขวนป้าย

ทั้ง 2 กรณีกำลังกลายเป็นชนวนอย่างสำคัญนำไปสู่ปฏิบัติการรุนแรง

นี่คือความละเอียดอ่อนของ”สถานการณ์”

 

ความละเอียดอ่อนของสถานการณ์มองและประเมินได้จากสภาพของปรากฏการณ์ที่มีมา อย่างต่อเนื่อง

1 คือการปรากฏป้ายผ้า ป้ายกระดาษตามจุดต่างๆอย่างต่อเนื่อง

สร้างความหงุดหงิดอย่างสูงกับ “ตำรวจ”

1 คือการที่กลุ่มของ”เยาวชน”ได้นัดหมายกันไปชูและแขวนป้ายผ้าอย่างเปิดเผย

ตามมาด้วยมาตรการเฉียบขาด “ตำรวจ”

ปรากฏว่าที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมินำไปสู่เหตุการณ์ที่สามย่านมิตรทาวน์ และลงเอยด้วยการโยนระเบิด

ขณะที่การปะทะระหว่างตำรวจกับผู้ชุมนุมลงเอยด้วยความรุนแรง บาดเจ็บ

นี่ย่อมเป็นสัญญาณ”ใหม่”ในทางการเมือง

 

สภาพการณ์ในเดือนมกราคม การชุมนุมใหญ่ยังไม่เกิดขึ้น แต่การเคลื่อนไหวในแบบเงียบๆของการติดป้ายและชูป้ายมีอย่างต่อเนื่อง

เท่ากับเป็นการสะสมเชิง”ปริมาณ”เพื่อรอรับสถานการณ์ในทางการเมือง

สถานการณ์อันก่อให้เกิด”คุณภาพ”ใหม่

ขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจเองก็เพิ่มความเฉียบขาด รุนแรงในการจัดการเด่นชัดขึ้น

นี่คือการเคลื่อนไหวจาก  2 ด้าน 2 มุม