ไพบูลย์ วงษ์เทศ : “จับแกะชนแพะ”

เหลืออาลัย

หมดอาลัยไยดีในชีวิต? ครุ่นทำไมไฉนคิดแต่มิจฉา

ควรหรือโทสะ จริต อวิชชา ควรรักษาจิตสยบสงบเย็น

กินกาแฟ ชาเขียว ก๋วยเตี๋ยวเป็ด ฟังเพลงป๊อป ทรัมเป็ต บีโธเฟ่น

สมถะ สันโดษ โสดไม่เป็น นับถือพราหมณ์ พุทธ เซน พระมาลัย

ใฝ่ใจในการบ้านการเมืองนิด ไม่ไว้ทุกข์ สุขสถิต จิตพิสัย

ใส่เสื้อกล้าม ชอบกับแกล้ม แหนม เครื่องใน เช้าสุขใจ กลางวันหลับ คืน กลับคืน

เป็นคนบ้า มิใคร่ดี มีพี่ป้า มิใคร่กล้า แต่ก็กลัด-มันขัดขืน

สนุกสนาน อยู่นอกกรอบ ระบอบปืน ไม่คิดฝืน ใจทำ ระบำใด

เดม็อคเครซี่ มีใน หัวใจบ้าง ไม่ยืนข้าง ฟัสซิสต์ จิตไม่ใฝ่

เอ้า, เฮ้ยเว้ย ดีเกือบหมด สลดใจ สลัดได ก็สลัด สวัสดี

ไหลอารมณ์

เหมือดอาลัย ไยดี ในชีวิต ดูไม่ผิด (ก๊ะดูถูก) กระดูกระดี่

ระรี้ระริก พอมีวิก ก็จิกตี อย่างนี้สิ สดใส ไสววัลย์ (SURVIVAL)

หล่มใต้โต๊ะ

ทอดอาลัย ไยดี เบื่อชีวิต? ตอนเป็นบิด จะไม่เบื่อ เนื้อตัวสั่น

ครั้นเป็นนิ่ว ก็นิ่วหน้า นักหนาอนันต์ นี่โน่นนั่น จริงแท้ แน่ต้องนอน

ความนุ่มนวล ชวนฝัน ขยันฝอย ถึงแก่งคอย หัวรอ ล่อและหลอน

ยุ่งทั้งราง ทั้งทางหลวง สรวง อมร ทั่วทั้งธร- ณีนี้ มีใต้โต๊ะ

หมดอาลัย ตายอยาก ไม่อยากคิด อ้าว ยูเซย์ ไอซิส โตะใจโหมะ

เหมือนอาลัย ไม่ต้องรอ ร.ไม่โละ อายิโนะ- โมะต๊ะ ต่างทะเล้น (TALENT)

ทะลักทลาย เป็นสายๆ กระแสน้ำ เอร็ดล้ำ สินบนดิบ โถ กริพเพ่น

ทนอีกนิด เครื่องบิน/เรือ ของเหลือเดน หมดอาลัย ไม่ใช่เล่น เหมือดอาลัย!