ไม่ว่าใครก็ตามที่ปล่อย”คลิป” ส.ส.ที่ไปต้อนรับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในการลงพื้นที่ที่สุรินทร์ออกมา ถือว่าได้สร้างผลงานอันยอดเยี่ยมยิ่งในทางการเมือง

คล้ายกับเป้าหมายจะต้องการมัดตัว ส.ส.สุรินทร์

โดยเฉพาะลีลาและท่าทางการเคลื่อนไหวของ นายครูมานิตย์ สังข์พุ่ม

โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงญัตติขอเปิดอภิปรายทั่วไป

แต่หากติดตามแต่ละกระบวนท่าของแต่ละตัวละครภายในคลิปนั้นอย่างสังเคราะห์และวิเคราะห์ ก็จะเข้าใจต่อสภาพความเป็นจริงของการเมืองไทยอย่างลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น

ไม่ว่าจะมองผ่าน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่าจะมองผ่าน นายอนุทิน ชาญวีรกูล

 

ต้องขอบคุณเทคโนโลยี ต้องขอบคุณมุมกล้องและวิถีแห่งการถ่ายอันดำเนินไปอย่างเป็นธรรมชาติ

สัมผัสได้ในความมั่นใจของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา

สัมผัสได้ในรอยยิ้มที่ นายอนุทิน ชาญวีรกูล พะยักพะเยิดไปกับตัวละครอีกตัวซึ่งเป็นฝ่ายหญิง เมื่อมีการแลกเปลี่ยนในประเด็นการยุบสภาแล้วใครจะมา

การเอ่ยถึง”คสช.”ด้วยอาการกระหยิ่มยิ้มย่องนั้นมีความสะใจ

ไม่ว่า นายครูมานิตย์ สังข์พุ่ม ไม่ว่า นายตี๋ใหญ่ พูนศรีธนากูล หากมีโอกาสได้คลิกชมดูคลิปนี้ของตนอีกครั้งก็อาจจะลูบอกด้วยอาการใจหาย

ใจหาย สุดเสียดายใจเจ้า

นี่คือสภาพความเป็นจริงในทางการเมือง มิได้เป็นเพียงหน้าฉากภายใต้หน้ากาก ตรงกันข้าม สีหน้าและแววตาของแต่ละคนเหมือนอยู่ภายในห้องรโหฐาน

เป็นบทเรียนอันล้ำค่าในทางการเมือง

 

ต้องยอมรับว่าการเข้ามาของคสช.และโดยเฉพาะการเลือกตั้งเมื่อ เดือนมีนาคมที่ผ่านมาได้นำการเมืองไทยให้เข้าไปสู่อีกมิติหนึ่งซึ่งเรียกร้องการปรับตัวครั้งใหญ่

คำถามก็คือ จะปรับตัวเพื่อก้าวไปข้างหน้า หรือจะปรับตัวเพื่อย้อนกลับไปข้างหลัง

คำถามนี้มิได้ดังกึกก้องในพรรคอนาคตใหม่

หากแต่ยังเป็นคำถามไปยังพรรคเพื่อไทยอย่างแหลมคมยิ่ง