กวีกระวาด/ชาคริต โภชะเรือง

เรือเล็กแล่นออกจากฝั่ง

ใบ

อ่อนช้ำ

ร่วงแล้วคาต้น

รากโคนเน่าเปื่อย

ฝังเมล็ดลงไปใหม่เถอะ

 

ดินดำน้ำชุ่ม ต้นกล้าแห่งหัวใจผลิใบ

เติบโตแม้ในดินแดนแห่งที่ไม่มีใครรู้จัก

มองไปยังสุดขอบฟ้า

 

แล่นเรือกางใบออกเดินทาง

เลิกงงงัน งุมงำ

โชคชะตาในอุ้งมือ ท้าทายหัวใจ

รอการเบ่งบานของดอกไม้ดอกแรก