ใส่บ่าแบกหาม/พรพิมล ลิ่มเจริญ

Velvet Buzzsaw

 

เธอจ๊ะ

Velvet Buzzsaw เป็นหนังสยองขวัญ มีวิญญาณหลอน และมีพี่ Jake Gyllenhaal

พี่เจค จิลเลนฮอล หรือใครจะออกเสียงสำเนียงสวีดิชว่า เจค ฮีเลนฮูลี ก็ได้ เพราะพี่เขาเป็นลูกครึ่งอเมริกัน-สวีดิช

แกหายหน้าไปนาน ฉันก็ออกจะคิดถึง แกแสดงดี ทุ่มเทกับบทบาทที่ได้รับ

เรื่องนี้พี่เขาแสดงเป็นชายไบเซ็กช่วล ชื่อ Morf ประกอบอาชีพเป็นนักวิจารณ์งานศิลปะ ผู้คนในแวดวงก็เกรงแกอยู่ไม่น้อย แกปากจัดใช้ได้ แต่ถ้าไปถามตัวแกก็ต้องตอบว่าแกเป็น ‘คนตรงๆ’

เป็นคนตรงๆ ก็ดีหรอกนะ แสดงความจริงใจ แต่มันมักถูกเอาไปเป็นข้ออ้าง เลยจะกลายเป็นข้อเสียไปซะอย่างนั้น คนชอบเอาคุณสมบัตินี้ไปอ้าง ใช้นิยามแทนความไม่มีมารยาทไปจนถึงความหยาบคาย!

ในงานแสดงผลงานศิลปะงานหนึ่ง คนก็ถามความเห็นพี่มอร์ฟแก

It’s an iteration.

No originality.

No courage.

My opinion.

มันซ้ำเดิม

ไม่มีความคิดสร้างสรรค์

ไม่มีความกล้าหาญ

ความเห็นผมนะ

iteration อ่านว่า อิ เทอ เร้ ชั่น หมายถึง การทำซ้ำๆ เหมือนเดิม

คนฟังที่ไหนก็ปวดแสบแปลบใจ ผ่านกระบวนการคัดสรรให้มาเชิดหน้าชูตาแสดงในงานได้ โดนวิจารณ์แบบสั้นกระชับได้ใจความ แปลว่า ด่านั่นเอง

พี่มอร์ฟมีความเชื่อมั่น

A bad review is better than

sinking into the great

glut of anonymity.

วิจารณ์แย่ๆ ยังจะดีกว่า

จมอยู่ในท้องน้ำแห่งความนิรนาม

เป็นศิลปินที่โดนนักวิจารณ์ด่า ดีกว่าปล่อยไปเรื่อยๆ ให้คนไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามต่อไป ว่างั้น!

พี่มอร์ฟแกปากกล้า ไปงานศพแกก็ไม่ละเว้น

And that casket. What color is that?

Smog orange? Did he buy it on sale?

ดูโลงศพ สีอะไรนั่น?

สีส้มฝุ่นพิษหรือไร

ซื้อมาตอนมันลดราคาใช่ไหมนั่น?

แสบดีมากๆ ปากจัดและประชดประชันในขณะเดียวกัน

It’s my job. I’m selective.

Toss out taste and standards?

Whisper the truth?

What a tragic world that would be.

งานผม ผมต้องช่างเลือก

จะให้โยนรสนิยมและมาตรฐานทิ้งเหรอ?

จะให้กระซิบความจริงเบาๆ ใช่ไหม?

แกเรียกของแกอย่างนั้น พี่มอร์ฟแกเรียกความคิดเห็นที่แปรสภาพมาเป็นงานวิจารณ์ว่าความจริง!

 

Rene Russo แสดงเป็น Rhodora Haze เจ้าของอาร์ตแกลเลอรี่ ขายของเก่ง มีทักษะในการชี้ชวนชมงานศิลปะให้มีคุณค่าตลอดเวลา จะได้ขายออก

ว่าแล้วก็ชี้ชวนพี่มอร์ฟให้มองเห็นแง่งามของงาน

It’s about choice, desire, sex.

The whole enchilada.

ชิ้นนี้แสดงทางเลือก

ความปรารถนา เซ็กซ์

ทุกอย่าง

the whole enchilada เป็นสำนวน หมายถึง ทุกอย่างที่จะมาเกี่ยวได้ก็เกี่ยวหมดแหละ

enchilada เอนชิลาดา เป็นอาหารเม็กซิกัน ที่เป็นแป้งแผ่นม้วนไส้เนื้อหรือไก่ผัด ผักต่างๆ และซอสไว้ในนั้น ทำไมต้องเปรียบเทียบกับอาหารนี้ ไม่มีปรากฏ

ฝาหรั่งแค่มีสำนวนแบบนี้ไว้ใช้พูด หมายถึง ทั้งหมดทั้งมวล แบบ the whole nine yards, the whole shebang ที่เราได้ยินกันบ่อยๆ

คุณโร-ดอร่านี้เดิมทีแกเป็นศิลปิน มีวงของตนเองชื่อเดียวกับชื่อหนัง นั่นคือ Velvet Buzzsaw ต่อมาผันตัวมาค้าขายงานศิลปะ แกจริงจัง

แกมีรอยสัก “no death, no art” ที่ข้อมือ

 

นอกจากคุณโร-ดอร่านี้ ก็มีเจ้าของร่วมแกลเลอรี่อีกคนคือ Josephina

โจเซฟีน่ามีปัญหาชีวิตรัก ชอบไปมีสัมพันธ์กับศิลปิน

I’m through dating artists.

They’re already in a relationship.

ฉันจะไม่เดตกับศิลปินอีกแล้ว

ศิลปินเขามีคนคบหาของเขาอยู่แล้ว

ในที่นี้ศิลปินมีศิลปะเป็นกิจที่หนึ่งตลอดเวลา เหมือนเป็นแฟนเหมือนเป็นภรรยา มีศิลปะเป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้งและถาวร

ในเรื่องมีผู้หญิงอีกคน คือ Gretchen เป็นเพื่อนของมอร์ฟ ทำงานเป็น art curator หรือภัณฑารักษ์อยู่พิพิธภัณฑ์

I need to bend your ear.

I am leaving to become an art adviser.

เราต้องคุยกันยาวแล้ว

ฉันจะลาออกไปเป็นที่ปรึกษาด้านศิลปะ

bend (somebody)’s ear เป็นสำนวน หมายถึง คุยกันเป็นเวลานานๆ อย่างเวลามีปัญหา หรืออยากให้เขาทำอะไรให้เรา

เกรทเช่นก็อยากให้มอร์ฟเขียนวิจารณ์ดีๆ ให้ชิ้นงานศิลปะที่เธอคัดสรรมาน่ะสิ จะมีอะไรได้

เรื่องมาเกิดก็ตอนที่โจเซฟิน่าไปพบศพศิลปินชื่อ Dease ที่อยู่อพาร์ตเมนต์ในอาคารเดียวกับเธอ แล้วก็ได้โอกาสไปพบงานศิลปะของเขา เลยจะเอามาขายเสียดื้อๆ

แรกเลยก็เอามาให้พี่มอร์ฟดูก่อน แล้วก็เอาไปให้โร-ดอร่าดู

เรียกว่างานของศิลปินชื่อดีสผู้นี้ เอาให้ใครดู ก็ตกตะลึงจังงัง

น่าจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่าสินะ

แต่โร-ดอร่าไม่เทน้ำเทท่า มีงานของศิลปินอื่นต้องขายอีกนับไม่ถ้วน

Removed them from circulation.

Locking them away for a rainy day.

เอาออกไปจากยอดนี่ก่อน

เก็บไว้ยามยาก

ทุกคนที่มารุมกันอยากได้อยากมีส่วนในงานของศิลปินดีสนี้ ก็ได้ผลกรรมกันถ้วนหน้า

เรื่องร้ายก็เลยเกิดขึ้น ไม่ตายก็หายสาบสูญกันไปทีละคน

 

สนุกดีนะแวดวงศิลปะ ที่ต้องมีการค้าขายงานศิลปะ มันไม่ใช่ยืนอยู่เท่ๆ เก๋ๆ แล้วคนจะมาซื้อ มันต้องมีศิลปะในการขาย มีการวางกลยุทธ์ พี่ผู้กำกับฯ เขาก็อยากนำเสนอสิ่งนี้

อีกอย่างคือ คนสร้างเขาก็ช่างดีไซน์ความตายได้สร้างสรรค์ ตายกันได้อย่างหวาดเสียว หลายๆ คน และหลากหลายวิธีมากเลย

ที่ฉันชอบสุด ตรงที่มันมีบทสนทนาแบบคนในแวดวงศิลปะมาโชว์เรา ได้เห็นคนอาชีพที่เราไม่คุ้นเคยคุยกัน สนุกดีละ พร้อมเลือดสาดกระเซ็น ให้ได้ตกใจ

อุ๊ยตายว้ายกรี๊ดกันเบาๆ ช่างแสนเพลิดเพลิน

ฉันเอง