การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

Seoul Station ชีวิตไร้ชีวิต

 

หนังการ์ตูนเกาหลีปี 2016 ของ Yeon Sang-ho ผู้กำกับหนังซอมบี้เกาหลี Train to Busan เล่าเรื่องเหตุการณ์ก่อนที่จะปรากฏในหนัง

เหตุการณ์สยองขวัญเริ่มต้นที่สถานีรถไฟเซอูล ก่อนที่จะแผ่ขยายออกไปโดยรอบ ตัวละครสำคัญจึงเป็น “สถานีเซอูล” สำหรับคนที่คุ้นเคยกับสถานีเซอูลน่าจะอินได้มากกว่า

หากสร้างที่บ้านเรา ตัวละครสำคัญคือ “สถานีหัวลำโพง” ประมาณนั้น

หนังเริ่มต้นด้วยซอมบี้ตนหนึ่งกำลังกัดกินชายคนหนึ่ง มันหันมาเห็นคนไร้บ้านคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในสถานีเซอูล มันวิ่งไล่ คนไร้บ้านนั้นวิ่งหนี แล้วเรื่องก็เป็นไปตามขนบหนังซอมบี้ทุกเรื่องนั่นคือวิ่งหนี หันมาฆ่าซอมบี้ตาย แล้ววิ่งหนีต่อ ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งการระบาดนี้ได้

คนไร้บ้านที่เห็นเหตุการณ์พยายามเตือนหน่วยรักษาความปลอดภัยและตำรวจท้องที่ แต่ก็ไม่มีใครสนใจ

 

หนังตัดไปเล่าเรื่องเฮซัน เฮซันเป็นเด็กสาวใจแตกหนีออกจากบ้านมาอาศัยอยู่กับชายหนุ่มใส่แว่นหน้าตาไร้พิษสงชื่อคิวุง คิวุงมิได้ไร้พิษสงเหมือนหน้าตา เขาเอาเฮซันขึ้นขายบนเน็ตหวังได้เงินมาแบ่งเบาค่าเช่าบ้าน เฮซันรู้เข้าโกรธมากจึงวิ่งหนีไปจากคิวุง แล้วเธอก็พบซอมบี้

เฮซันวิ่งหนีซอมบี้ไปพร้อมๆ กับพวกคนไร้บ้าน จำนวนซอมบี้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จากหนึ่งกลายเป็นร้อยในเวลาไม่นาน เฮซันและคนไร้บ้านหนีซอมบี้เข้าไปในโรงพัก พวกซอมบี้ติดตามมาและจู่โจมโรงพัก เฮซัน คนไร้บ้านและตำรวจหนุ่มซึ่งถูกซอมบี้กัดที่แขนไปแล้วพากันวิ่งเข้ากรงขังแล้วขังตัวเองไว้ภายใน ฝูงซอมบี้น่าขยะแขยงมาเกาะรอบกรงพากันยืดแขนหวังจะเกาะเกี่ยวพวกเขามากิน

นั่งดูมาตั้งนานก็ยังไม่พบว่าจะมีพล็อตเรื่องพิสดาร ไม่มีอะไรต่างจากหนังซอมบี้เรื่องอื่นๆ แต่เพราะเป็นการ์ตูนเกาหลี และเป็นเช่นเดียวกับหนังซอมบี้ทุกๆ เรื่อง ดูเมื่อไรก็เป็นติดเมื่อนั้น

 

พ่อของเฮซันเห็นโฆษณาขายเฮซันบนเน็ตจึงติดตามมาจนพบคิวุง ฝูงซอมบี้ได้จู่โจมและรายล้อมสถานีเซอูลเอาไว้เสียแล้ว เมื่อสองคนพยายามแหวกวงล้อมของฝูงซอมบี้เพื่อตามหาลูกสาวก็พบว่ากองกำลังรักษาดินแดนได้ยกพลเข้ามารายล้อมสถานีเซอูลเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง คือวิธีมาตรฐานในการหยุดยั้งโรคระบาด ปล่อยประชาชนผู้บริสุทธิ์รอเวลาถูกฝูงซอมบี้กิน ใครคิดฝ่าออกไปก็จะถูกสกัดด้วยสายน้ำแรงสูง และถ้าไม่เชื่อฟังคือยิง

ระหว่างความตายกับชีวิตไร้ชีวิตที่เดินกระโดกกระเดกไปมา ต้องเลือก

คือประเด็นหลักของหนังซอมบี้

 

เป็นที่ประหลาดใจกันไปทั่วโลกเมื่อพบว่าหนังซีรี่ส์ซอมบี้ The Walking Dead ฉายติดต่อกันไปได้หลายซีซั่นและเป็นที่นิยมอย่างสูง ปากต่อปากชวนกันดูซีรี่ส์เรื่องนี้มากมาย เพราะอะไรคนเราชอบดูหนังน่าขยะแขยงอย่างซอมบี้นักหนา

ซอมบี้คือชีวิตไร้ชีวิต (lifeless life) เป็นชีวิตที่โดดเดี่ยว ว่างเปล่า เบื่อหน่าย และไร้จุดหมาย ซอมบี้ในหนังทุกเรื่องทำเป็นแค่เดินไปเดินมา แม้จะอยู่เป็นฝูงก็มิได้มีปฏิสัมพันธ์อะไรกัน ได้แต่เดินสวนกันไปสวนกันมา ไม่มีอะไรจะทำ ไม่มีที่จะไป จนกว่าจะพบเหยื่อก็จะกรูกันเข้าไปกิน ชีวิตมีเท่านี้เอง

ซึ่งก็คือชีวิตของคนทั่วไปจำนวนมากในปัจจุบัน โดดเดี่ยว เบื่อหน่าย ว่างเปล่า และไร้จุดหมาย แม้ว่าจะแต่งงาน มีลูก ทำงาน มีเงินเดือน แต่หลายคนก็ยังคงโดดเดี่ยว เบื่อหน่าย ว่างเปล่า และไร้จุดหมายอยู่ดี

ส่วนมากไม่ยอมตายง่ายๆ เหมือนพวกซอมบี้ มีชีวิตไร้ชีวิตเพื่อกัดกร่อนคนอื่นๆ และแพร่ระบาดความโดดเดี่ยวอันน่าขนพองสยองเกล้านี้ออกไป

มีโรคระบาดบนโลกใบนี้หลายครั้งในอดีต ไข้หวัดใหญ่เคยฆ่าคนตายหลายล้านคนในคราวเดียว ไม่มีการระบาดรุนแรงเช่นนั้นนานแล้ว นานเสียจนเป็นที่หวั่นเกรงว่าอาจจะเกิดขึ้นได้อีก

นอกเหนือจากการระบาดของเชื้อโรคแล้วยังมีเรื่องภยันตรายธรรมชาติที่สร้างความเสียหายรุนแรง เช่น พายุ แผ่นดินไหว หรือคลื่นยักษ์ ที่สามารถโจมตีเมืองทั้งเมืองให้พินาศลงได้ในเวลาอันสั้น

การขาดแคลนน้ำและอาหารเฉียบพลันจะทำให้เกิดปรากฏการณ์อดอยากถึงระดับแย่งกันกินหรือฆ่าคนอื่นเพื่อหากินได้ หากระบบจัดการไม่ดีพอหรือทันท่วงที

ภาวะอดอยากในบางทวีปเป็นจุดเปราะบางที่จะเกิดปรากฏการณ์ฝูงซอมบี้ได้ในความเป็นจริง ฝูงชนที่อดอยากออกล่าเหยื่อที่พอจะมีกิน

กรมควบคุมโรคหรือ CDC ของสหรัฐอเมริกาถึงกับโพสต์เอกสาร Zombie Preparedness การเตรียมตัวเพื่อรับสถานการณ์ซอมบี้ให้ผู้คนได้ศึกษา ท่านที่สนใจสามารถค้นดูได้ อ่านสนุกและมีประโยชน์

จากตระกูลหนังเหลวไหลไร้สาระในปีแรกๆ บัดนี้ถึงกับได้รับความสนใจแม้กระทั่งจากนักวิชาการด้านสาธารณสุข

 

เราดูหนังซอมบี้สนุกเพราะเรากำลังดูตัวเองเอาตัวรอด ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วเราก็วิ่งหนีจากเสรีภาพด้วย อีริก ฟรอมม์ (Erich Fromm,1900-1980) เรียกว่า Escape from Freedom เพื่อกลับไปใช้ชีวิตซ้ำซากจำเจต่อไป

หรือว่าที่จริงเราก็มิได้อยากจะรอดจากฝูงซอมบี้เท่าไรนัก ความขัดแย้งเช่นนี้เองที่ทำให้การดูหนังซอมบี้เป็นเรื่องบันเทิง

เฮซันหนีหัวซุกหัวซุนตลอดทั้งเรื่องตามหลักการตัวละครที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ (helpless character) ในขณะที่แฟนของเธอและพ่อของเธอไม่เพียงเป็นผู้ชาย แต่มีรถยนต์ใช้ขับไปทั่วเมืองเพื่อตามหาเฮซันพอๆ กับหนีซอมบี้ได้อีกด้วย โลกช่างไม่ยุติธรรมเสียจริง

หนังมีหักมุม