การ์ตูนที่รัก / นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

 

ฮันซาวะ ตัวร้ายสุดโหด

 

เขียนการ์ตูนที่รักเรื่องโคนัน ยอดนักสืบจิ๋ว เล่ม 1-6 เมื่อปี พ.ศ.2539 ตีพิมพ์ในนิตยสารไลฟ์แอนด์แฟมิลี่เป็นข้อเขียนชิ้นแรกๆ เวลาผ่านมามากกว่ายี่สิบปี โคนันวางตลาดในประเทศไทยถึงเล่มที่ 90 กว่าแล้วและยังไม่จบ

ไม่นับว่ามีเป็นหนังการ์ตูนทั้งซีรี่ส์และเดอะมูฟวี่มากมาย

ธันวาคม ปี 2017 มายูโกะ คัมบะ โดยผู้ให้กำเนิดโคนัน โกโช อาโอยามา ได้เผยแพร่ผลงานการ์ตูนเรื่องใหม่ที่แตกแขนงออกจากโคนันคือ ฮันซาวะ ตัวร้ายสุดโหด (Hannin No Hanzawa San) เมืองไทยเพิ่งจะวางตลาดเล่ม 1 สนุกใช้ได้เลยทีเดียว

ด้วยลายเส้นแบบโกโช อาโอยามา และการปรากฏตัวผ่านไปผ่านมาของนักแสดงเจ้าประจำจากโคนัน ไม่ว่าจะเป็นโคนัน รัน โมริ หรือสารวัตร

เล่ม 1 นี้พาเรากลับสู่โลกที่คุ้นเคยในเมืองอาชญากรรมสุดโหดน้องๆ ก๊อตแธม นครหลวงแห่งอาชญากรรม แต่ด้วยอารมณ์ขันตามแบบฉบับการ์ตูนญี่ปุ่น

 

หนังสือเปิดเรื่องด้วยฉากชายหัวโล้นผิวดำเกลี้ยงเกลาในชุดรัดรูปสีดำคนหนึ่งกำลังก้าวลงรถไฟที่เมืองเบกะ คือตัวละครลึกลับที่เราเห็นประจำในโคนัน

“อยากตายรึไงคุณ รีบกลับมาเร็วเข้า” ผู้คนบนรถไฟพากันร้องเสียงหลง “คนดีๆ ไม่มีใครเขาอยากเข้าใกล้เมืองนี้หรอก”

“หึ หึ หึ” เจ้าหัวโล้นดำทั้งตัวหันมาแสยะยิ้ม “เพราะคนที่จะฆ่าคือทางนี้ต่างหากล่ะ”

คนร้ายมาแล้ว เจ้าหัวโล้นดำจากบ้านเกิดมาเมืองเบกะเพื่อฆ่าชายคนนั้น

แต่ด่านแรกที่เขาพบและไปต่อไม่ได้คือด่านกั้นของสถานีรถไฟ เขามีตั๋วแต่ไม่มีช่องใส่ตั๋ว ขณะยืนงงเป็นไก่ตาแตกนั้นรันและเพื่อนวิ่งผ่านมา รันทำการ์ดใบหนึ่งตก เจ้าโล้นดำช่วยเก็บให้ อ้อ เขานึกออกแล้ว แม่ให้การ์ดแบบนี้มาหนึ่งใบคือบัตรซุยกะ แต่ครั้นมองไปที่ผู้คนที่เดินผ่านเข้า-ออก พวกเขาเพียงแค่โบกมือผ่านเครื่องตรวจจับเท่านั้นนี่นา เร็วมากด้วย มองไม่ทัน ทำได้ไงหว่า

เวลานั้นเขาคิดถึงแม่และกับข้าวร้อนๆ ที่บ้าน นึกถึงความห่วงใยของแม่และอยากกลับบ้าน

โดยมีรันและเพื่อนจับตามองด้วยความสงสัยอยู่ห่างๆ

ที่แท้เวลาคนบ้านนอกมาโตเกียวก็ทำอะไรไม่ค่อยถูกพอๆ กับคนไทยที่ไปโตเกียวครั้งแรก และว่าที่จริงบางครั้งไปใหม่ก็ทำอะไรไม่ถูกอีกด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวหน้ามากขึ้นทุกวัน

เจ้าโล้นดำพยายามยัดบัตรซุยกะลงไปในช่องใส่ตั๋วเป็นเหตุให้เครื่องร้องปี๊บๆๆๆ เจ้าหน้าที่สถานีโวยวาย เพื่อนของรันหัวเราะเสียงดังเป็นที่ขายขี้หน้า “อย่าไปหัวเราะเขา เดี๋ยวเขาฆ่าเอานะ” รันเตือนเพื่อน ทำเอาเจ้าโล้นดำตะลึง ทำไมรู้

ว่าแล้วจึงระเบิดสถานีรถไฟทิ้งเสียเลย แต่นั่นเป็นเพียงฝันกลางวันของเจ้าโล้นดำ มันยินดีปล่อยรันและเพื่อนไปไม่เอาชีวิตเด็กสาวทั้งสองมาขัดขวางงานใหญ่ แล้วก้าวออกจากสถานีด้วยคำแนะนำการใช้บัตรเที่ยวเดียวจากบ้านเกิดให้ถูกวิธี

ชื่อของเขาคือฮันซาวะ เป็นคนร้ายในคดีที่ยังไม่เกิด

โคนันเดินผ่านมาพอดี จบบทที่ 1

 

ด่านต่อไปของฮันซาวะคือบทที่ 2 หาห้องพัก ปัญหาของการหาที่พัก ห้องพัก หรือบ้านพักในเมืองเบกะนี้คือราคาของห้องพักถูกมากอย่างไม่น่าเชื่อ ก่อนที่เขาจะค้นพบว่าทุกห้องที่ราคาถูกนั้นเคยเกิดคดีฆาตกรรมมาแล้วทั้งนั้น

“ตรงนั้นนักกอล์ฟใช้ไม้ตีแฟนสาวเลือดนองเต็มพื้น” ห้องนี้เคยเป็นที่เกิดเหตุ

“ห้องนี้มีศพถูกยัดใส่กระเป๋าซ่อนไว้ใต้เตียง” ห้องนี้ก็เคยเป็นที่เกิดเหตุ

ในตอนแรก ฮันซาวะคิดว่าห้องพักที่นี่ราคาถูกเพราะใกล้สุสานหรือสกปรกมาก ครั้นเขาไปดูถึงที่จึงพบว่าห้องสะอาดเอี่ยมและใกล้ร้านสะดวกซื้อ แต่ทุกๆ ที่เคยเป็นที่เกิดเหตุ!

เขากลัวเกินกว่าจะอยู่ได้ ห้องที่ไม่เคยเป็นที่เกิดเหตุราคาสูงมากเกินกว่าเงินที่เขาอุตส่าห์ทำงานพาร์ตไทม์เก็บหอมรอมริบมาฆ่าคนจะจ่ายได้

เมื่อเจ้าของห้องเช่าเริ่มพูดมาก ฮันซาวะเชือดคอเจ้าของบ้านเช่าเลือดกระฉูดทันที แต่นั่นเป็นเพียงฝันกลางวันอีกครั้งหนึ่ง

เขาเดินออกจากอพาร์ตเมนต์นั้นท่ามกลางความสงสัยของคนที่เดินผ่านมา ซุบซิบๆ

 

แต่ละบทในเล่ม 1 จะผ่านไปด้วยแพตเทิร์นนี้ กล่าวคือ ฮันซาวะพบอุปสรรคบางประการของการอยู่อาศัยในเมืองใหญ่ เขาจะยืนเก้ๆ กังๆ จนเป็นที่สงสัยของคนที่เดินผ่านมา ซุบซิบๆ บางครั้งเป็นตัวละครที่คุ้นเคยของโคนันผ่านมา จากนั้นตามด้วยเขาลงมือสังหารใครบางคนอย่างเลือดเย็น แต่เปล่าหรอก นั่นเป็นเพียงฝันกลางวันส่วนตัวของเขา

บทที่ 3 เขาหาห้องพักได้แล้วด้วยการแชร์กับคนแปลกหน้าหัวโล้นผิวดำเหมือนกัน แม้ว่าห้องนั้นจะเป็นที่เกิดเหตุแต่เขาก็นอนหลับได้เพราะมีเพื่อนร่วมห้อง โดยหารู้ไม่ว่าเพื่อนร่วมห้องได้ฆ่าเจ้าของห้องพักไปเสียแล้วแต่ถูกโคนันจับได้ในตอนเช้า

บทต่อไปเป็นเรื่องยุ่งๆ ของระบบราชการเมื่อฮันซาวะต้องไปแจ้งย้ายที่อยู่และเปลี่ยนที่อยู่ในใบขับขี่โดยประการหลังนี้ต้องไปทำที่สถานีตำรวจ! กว่าจะผ่านสองเรื่องนี้ได้เขาคิดถึงแม่มาก แต่บัดนี้ถึงเวลาต้องวางแผนฆ่าชายคนนั้นเสียที

พลาดไม่ได้คือบทพิเศษว่าด้วยบะหมี่สำเร็จรูปของนิชชิน และความลับที่ปิดบังลูกค้ามานาน

เป็นการ์ตูนขำขันเบาสมองที่ไม่เลว สำหรับสาวกโคนันแท้ๆ คงระลึกถึงบางคดีได้ แต่ถึงมิใช่สาวกโคนันก็สามารถขำได้ไม่ยาก