การ์ตูนที่รัก /นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

การ์ตูนที่รัก  นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

 

คุณครูกราบระห่ำ

 

หยิบเล่มนี้มาเพราะไม่มีข้อมูลอะไรบนปกหน้าหรือปกหลัง ใครนำเข้ามาพิมพ์ สำนักพิมพ์อะไร แปลกมาก

มากไปกว่านั้นคือเมื่อแกะกระดาษแก้วออกมาชื่นชม ภายในก็ไม่บอกอยู่ดีว่าใครพิมพ์ ไม่มีรายละเอียดอะไรทั้งนั้น

ดูการแปลไทยก็พบว่าพอใช้ได้แม้ว่าบางบทจะไม่รู้เรื่องเท่าไรนัก

เล่ม 01 หน้าปกเขียนเพียงว่า SHAMAN คุณครูกราบระห่ำ KEISUKE ITAGAKI

 

เปิดอ่าน ฝูงนกอีกาจากทุกทิศรอบนอกโตเกียว กุนมะ ยามานาชิ คานากาวะ ไซตามะ นับพันนับหมื่นบินเข้าโตเกียว หลายแสน ทอดยาวเป็นพันเมตร เหลือที่จะนับ พวกมันไปชุมนุมกันเหนือสถานที่แห่งหนึ่ง คือโรงเรียนแห่งหนึ่ง

ไม่สิ ที่ถูกต้องคือโรงยิมของโรงเรียนมัธยมปลายฮารุงะอุระ

“มันเป็นเขตที่อยู่แล้วโล่งใจเป็นอย่างมาก” นักวิชาการออกทีวีอธิบายปรากฏการณ์ประหลาดนี้

 

ตอนที่ 1 ความโล่งอกโล่งใจ

“โอกามิ อิคเคตสึครับ” คุณครูหนุ่มคนใหม่ ใส่แว่น ยืนตรง หน้าเวทีในโรงยิมกำลังแนะนำตัวต่อนักเรียนทั้งโรงเรียน ว่าแล้วเขาย่อเข่าลง คุกเข่า “กรุณามอบการชี้แนะแก่กระผมด้วยครับ” มือสองข้างแบติดพื้น จากนั้นก้มลงสุดตัว หน้าผากชิดพื้น สร้างความฮือฮาตื่นตะลึงไปทั่วทั้งโรงยิม

“ไม่ว่าใครก็ล้วนอยากจะเป็นผู้มองจากเบื้องบน ไม่ว่าใครก็อยากจะมองคนอื่นต้อยต่ำกว่าตน”

“แต่บัดนี้ พวกเรากำลังได้มองฝ่ายผู้ใหญ่ต้อยต่ำกว่า รู้สึกดีเหลือเกิน โล่งอกโล่งใจอะไรอย่างนี้”

ขึ้นต้นบ้าๆ อย่างนี้ มีแต่การ์ตูนญี่ปุ่นที่ทำได้

การ์ตูนญี่ปุ่นหรือมังงะเชี่ยวชาญการเล่นกลกับอารมณ์ผู้อ่านอยู่แล้ว เหตุผลพับเก็บไว้ก่อน ใช้สถานการณ์เหนือจริง เกินความคาดหมาย และภาพประชิดใบหน้าด้วยมุมแคบ เห็นรอยย่นและเม็ดเหงื่อ เพื่อดึงอารมณ์คนดูให้ฟูมฟาย และถ้าทำได้ให้ออกอาการฮิสทีเรียไปเลย

คือ emotional, sentimental และ hysterical

ยังไม่พอ คุณครูคนใหม่โอกามิ อิคเคตสึ ยังไม่จบ เขาขออวยพรต่อ โดยหันหน้าเข้าหาธงชาติญี่ปุ่น “จึงอยากขอพรต่อมาตุภูมิมอบให้แก่พวกเธอ” ว่าแล้วคุกเข่าลง พับขาอย่างดี แล้วก้มกราบหน้าผากติดดินมือติดพื้นอีกครั้งหนึ่ง

ในวินาทีนั้นเอง นักเรียนทั้งโรงยิมรวมทั้งดาวโรงเรียนแสนเซ็กซี่ที่ลุกยืนต่อต้านครูประสาท ล้วนถูกผลักไปข้างหน้าหัวคะมำก้มกราบลงพร้อมกันทั้งโรงยิม

 

ตอนที่ 2 การอวยพรอันไร้ความรับผิดชอบ

ตอนนี้คุณครูคนใหม่เดินมาพบนักเรียนโข่งสุดแสบ ซามุระ โทคิจิ ที่อรุณสวัสดิ์เขาซ้ำๆ จนกระทั่งครูใหม่ต้องพูดว่า “ครั้งเดียวก็ได้”

ซามุระอวดเครื่องรางที่เขาพกมาสามปีเพื่อให้ถูกหวย รถหรู มีหน้ามีตา กองเงินกองทอง การพนัน สาวสวย แต่ถึงบัดนี้นอกจากจะไม่ได้อะไรสักอย่าง ยังอัปลักษณ์เหมือนเดิม สอบก็ตก สาวไม่แล บ้านก็จน

“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันจะอวยพรให้” โอกามิ อิคเคตสึ ตั้งท่าแล้วก้มหัวลง

แต่ซามุระล็อกคอครูใหม่เอาไว้เสียก่อนไม่ยอมให้ก้ม เป็นครูเสียเปล่าจะแก้ปัญหาด้วยวิธีการซี้ซั้วแบบนี้ได้อย่างไร ช่างไร้ความรับผิดชอบเสียจริง

ตอนที่สองนี้จบห้วนเท่านี้ ยังไม่คลี่คลาย

 

ตอนที่ 3 ตอนนี้ลามก มิยาอุจิ ซากุระ สาวสวยมอปลายที่ลุกขึ้นลองดีคุณครูคนใหม่วันแรกลุกขึ้นท้าทายเขาอีกครั้งหนึ่งในห้องเรียน ด้วยถือดีในความสวย เซ็กซ์ และรายได้สูงลิ่ว

โอกามิ อิคเคตสึ ปะทะคารมอย่างสุดแสบด้วยถ้อยคำลามกมากเกินกว่าที่จะฟัง ตามด้วยการกระโดดขึ้นไปยืนบนโต๊ะดูเหมือนจะกราบอีกแล้ว

แต่ครั้งนี้เขาไม่กราบ กลับโค้งหัวไปด้านแผ่นหลังจนสุด ทำให้เป้ากางเกงตุงออกมาข้างหน้าเห็นเด่นชัดแล้วมีรอยน้ำซึมออกมาต่อหน้าต่อตานักเรียนทั้งชั้น

การ์ตูนอะไรนี่ ปัสสาวะหรือน้ำกาม ยังไม่มีข้อสรุปจนวันนี้

 

ตอนที่ 4 ให้รายละเอียดความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลโอกามิและช่างตัดเสื้อที่มีสายสัมพันธ์อันดีมาช้านาน คือเหตุผลที่คุณครูคนใหม่มีชุดที่ใส่แล้วกราบได้อย่างคล่องตัวและเพิ่มความสง่างามทุกตะเข็บเลยทีเดียวเชียว

จากนั้นจึงตัดเข้าเรื่องในตอนที่มีชื่อว่า ความเร่าร้อนในการไปโรงเรียน

กริ๊งๆๆๆๆ สาววัยทีนหน้าตางัวเงียลุกจากที่นอน “ขออีก 1 นาที”

หิ้วกระเป๋า ยืนบนรถไฟ มือจับห่วง “เหนื่อย หน่าย” สายทุกที แก้ไม่ได้เสียที

“แค่ตื่นเร็วขึ้นอีก 1 นาทีก็ยังดี แค่หลับเร็วขึ้นอีก 1 นาทีก็ยังดี” แต่พยายามแล้ว ไม่ได้สักที

“แค่กินข้าวเร็วขึ้น 1 นาที แค่แปรงฟันเร็วขึ้น 1 นาที แค่ 1 นาที แค่ 1 นาที” กะอีแค่เร็วขึ้น 1 นาที แบบนั้นมันไม่นับว่าเป็นความพยายามหรอกนะ

“ปัญหามันอยู่ตรงนั้นแหละ เพราะพยายามไปก็ไม่ได้อะไร นี่แหละปัญหา” เตียงนอนเช้าตรู่มีแรงดึงดูดมากกว่าปกติห้าเท่า เหมือนแบล็กโฮลดึงดูดให้นอนต่อ ทำให้ความมานะอดทนมีเพียงหนึ่งในห้า

อ่านแล้วขำ เพราะที่นอนมีแรงดึงดูห้าเท่า ความมานะพยายามที่จะลุกจากที่นอนจึงลดลงห้าส่วน

อ่านแล้วไม่ขำ เพราะปัญหาอยู่ตรงนั้นจริงๆ ไปโรงเรียนทำไม จะพยายามไปทำไม คือชีวิตนักเรียนวันนี้

แต่เช้าวันนี้ไม่เหมือนเดิม เพราะคุณครูคนใหม่มาคุกเข่ารอที่หน้าโรงเรียน เขาพูดว่า

“ไม่ว่าวันนั้นจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าวันก่อนจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่มา ก็จะพยายามยับยั้งไม่ให้ล่าช้าเกิน 1 นาที” ว่าแล้วกราบ “ขอเคารพให้กับความเร่าร้อนที่เธอมีให้กับการมาโรงเรียน”

ทันใดนั้น แรงดึงดูดห้าเท่าหายไป สาววัยทีนหน้าเซื่องซึมลอยสูงห้าเซนติเมตร คือความรู้สึกล่องลอย ความรู้สึกล่องลอยที่ไม่มีวันจะลบหายไปได้

เธอตื่นเร็วขึ้น 1 นาทีในเช้าวันต่อมา!