กวีกระวาด/ประกาย ปรัชญา [email protected]

มิตรานุสรณ์

บอบช้ำจากสัมพันธภาพ…

ปล่อยแผ่นเสียงบรรเลงเพลงเศร้า

มุมมองของยามพลบค่ำ, เพิ่งรู้สึกนึกฉงน

ถ่องแท้ หรือคือมายาเข้มข้นบนเปลือกไม้

ความยาวนานของวงปีมีความหมายเพียงใด

ความยาวไกลของวงรอบฤดูกาลนั่นก็ด้วย

 

บอบช้ำจากสัมพันธภาพ…

ตึกเก่าซึ่งอยู่เยื้องไปยื้อแสงคล้ำหมอง

ทรุดโทรมและพื้นผิวเกลื่อนริ้วรอย

ยังคงทานทนต่อบททดสอบฉกรรจ์ของวันเวลา

ทว่า เพียงเพื่อพิสูจน์ถึงการไร้ผู้พักอาศัย

 

บอบช้ำจากสัมพันธภาพ…

ก้มดูกุหลาบบนแปลงปลูก แข่งโรยกับบางอย่างซึ่งรางเลือนลงทุกที

จำนนแล้วหรือความเบ่งบานอันแข็งแรง

แข่งขันโรยรา

 

บอบช้ำจากสัมพันธภาพ…

ทรรศนะที่ว่ามีสิ่งดลบันดาล

ให้จังหวะชีวิตมาพาน, ให้โอกาสชีวิตมาพบ

ชีวทัศน์เช่นนี้สัมพันธ์กับเหตุบังเอิญโดยทั่วไปไหม

 

บอบช้ำจากสัมพันธภาพ…

ปล่อยแผ่นเสียงบรรเลงเพลงเศร้า

ปล่อยอ่อนไหวไหวตามนามธรรมรำพึง

ความมืดโถมถามาถึง

ไม่รู้ตัว