ความไม่เชื่อมั่นว่าจะมีการเลือกตั้งตามโรดแมปภายในเดือนกุม

ภาพันธ์ 2562 เริ่มขยายตัวมากยิ่งขึ้น

​เหมือนกับความไม่เชื่อมั่นว่าจะมีการเลือกตั้งในปี 2560

​เหมือนกับความไม่เชื่อมั่นว่าจะมีการเลือกตั้งในปี 2561

​น่าสังเกตว่า ความไม่เชื่อมั่นว่าจะมีการเลือกตั้งในปี 2560 เกิดขึ้นในปี 2559

​น่าสังเกตว่า ความไม่เชื่อมั่นว่าจะมีการเลือกตั้งในปี 2561

เกิดขึ้นในปี 2560

​เช่นเดียวกับ ความไม่เชื่อมั่นว่าจะมีการเลือกตั้งในปี 2562

เกิดขึ้นในปี 2561

​และก็ย้อนไปยังบทสรุป”เขาอยากอยู่ยาว”เมื่อปี 2558

 

ในข้อสังเกตนับแต่เมื่อเดือนกันยายน 2558 เป็นต้นมา จึงสะท้อน ลักษณะ”ไทยนิยม”ในทางการเมืองอย่างเด่นชัด

​นั่นก็คือ ความอดทน ความอดกลั้น

​รู้ทั้งรู้ว่าความต้องการโดยพื้นฐานของ”คสช.“เป็นไปตามบทสรุปจากประสบการณ์ตรงของ นายบวรศักดิ์ อุวรรโณ

​นั่นก็คือ “เขาอยากอยู่ยาว”

​แต่บรรดา “นักการเมือง” ทั้งหลายก็ไม่เคยท้อแท้ในการเรียกร้องตอกย้ำในเรื่องของโรดแมป“การเลือกตั้ง”

​โดยเฉพาะอย่างยิ่งนับแต่มี “รัฐธรรมนูญ”

​แม้ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จะไม่เชื่อว่าจะมีการเลือกตั้งภายในปี 2560 แต่ก็มีความรู้สึกร่วมในทาง “ยุทธศาสตร์”บังเกิดขึ้น

​นั่นก็คือ เท่ากับโรดแมป“เลือกตั้ง”ได้เริ่มนับ 1

​ทั้งๆที่นับ 1 ไปยังเดือนพฤศจิกายน 2561 การเลือกตั้งก็เลื่อน ทั้งๆที่นับ 1 ไปยังเดือนกุมภาพันธ์ 2562 การเลือกตั้งก็ส่อแนวโน้มว่าจะเลื่อน

​เหมือนที่ นายเสนาะ เทียนทอง รู้สึก

 

ไม่ว่าจะมาจากพรรคประชาธิปัตย์ ไม่ว่าจะมาจากพรรคชาติไทยพัฒนา ไม่ว่าจะมาจากพรรคเพื่อไทย

​ความรู้สึกต่อ”โรดแมป” คือ ความไม่แน่นอน

​เป็นความไม่แน่นอนที่ดำรงอยู่ตั้งแต่ปี 2560 เรื่อยมายังปี 2561 และต่อไปอีกในปี 2562

​ความไม่แน่นอนจึงเริ่มดำรงอยู่อย่างแน่นอน