ความเป็น MASS ของ พระมหาไพรวัลย์ วรวัณโณ แม้มิได้เป็นปรากฎการณ์ใหม่ 

เพราะเป็นความต่อเนื่องจาก พระพะยอม กัลป์ยาโณ

ขณะที่กล่าวสำหรับ พระพะยอม กัลป์ยาโณ ก็เด่นชัดว่าได้รับอิทธิพลบางส่วนจาก “ท่านปัญญานันทะ”

ขณะเดียวกัน จะปฏิเสธได้ละหรือว่าในความเป็นจริง ความ เป็น MASS มิได้มีอิทธิพลและความดังของ”หลวงพี่สมปอง” พส.รุ่นพี่แห่งวัดสร้อยทอง

กระนั้น ลักษณะแห่งความเป็น MASS ที่แสดงผ่าน พระมหา ไพรวัลย์ วรวัณโณ ก็จะไม่โดดเด่นอย่างเด่นชัดเพียงนี้หากมิได้มีแรง ดาลใจจากที่ดำรงอยู่แห่งยุคสมัย

นั่นก็คือ ไม่เพียงแต่เป็นยุคสมัยแห่งการปรากฏขึ้นของเหล่า LGBTQ อย่างคึกคัก หนักแน่น

หากที่สำคัญยังเป็นการปรากฏขึ้นของ”เยาวชนปลดแอก”

ไม่ว่าจะเรียกขานว่า “แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม” ไม่ว่าจะเรียกขานว่า “นักเรียนเลว” ไม่ว่าจะเรียกขานว่า”ทะลุฟ้า”

 

ต้องยอมรับว่า หาก”หลวงพี่สมปอง”ได้เข้ามาเป็นพระนักเทศน์ระ ดับ POP ต่อเนื่องจากยุคของ หลวงพี่พะยอม กัลป์ยาโณ ซึ่งมีราก ฐานมาจากสวนโมกขพลาราม

การปรากฏขึ้นของ พระมหาไพรวัลย์ วรวัณโณ คือความต่อเนื่องจากยุคของ”หลวงพี่สมปอง”

ขณะเดียวกัน การสามารถมี “ที่ยืน”ของ “หลวงพี่สมปอง” ก็พิสูจน์ทราบและยืนยันถึงความสามารถในการปรับขยับตัวได้อย่าง เหมาะสมกับสภาพการณ์ของสังคม

เป็นการเก็บรับ “เนื้อหา” อันร้อนแรงแฝงระคนเคล้าคละอยู่กะ อารมณ์ขันได้อย่างเต็มเปี่ยม

นี่คือ การประสาน”รูปแบบ”ใหม่โดยมี”เนื้อหา”เข้มข้นเป็นฐาน

 

ความเชื่อบางสำนักอาจเน้นโดยกำหนด”เนื้อหา”ว่าเป็นมูลฐาน ว่าเป็นหลัก นั่นก็คือ “เนื้อหา”จะเป็นตัวกำหนด”รูปแบบ”

เหมือนกับความสัมพันธ์ระหว่าง”ชีวิต” กับ “ศิลปะ”

ทั้งๆที่ในความเป็นจริง วิถีดำเนินของทุกสรรพสิ่งเป็นไปตามแต่เหตุปัจจัยของกาละและเทศะ บางครั้ง”เนื้อหา”กำหนด บางครั้ง”รูป แบบ”กำหนด

กรณีของ พระมหาไพรวัลย์ วรวัณโณ จึงเป็นอีกรูปธรรมหนึ่ง