ไม่ว่าจะเป็นคอหนัง ไม่ว่าจะเป็นคอหนังสือ หากมีประสบการณ์กับ “แปดเทพอสูรมังกรฟ้า”

ย่อมจดจำบทบาทของ”คุณชายม่อย้ง”แห่งเจียงหนานได้

จุดยอดเยี่ยมอย่างที่สุดของคุณชายแห่งเจียงหนานอันเป็นที่จดจำภายในยุทธจักรบู๊ลิ้มคือกลยุทธ์อย่างที่เรียกอย่างรวบรัดว่า

“ยืมหอกสนองคืน”

ตัดฉากจากเรื่องราวในแวดวงกำลังภายในเข้ามายังยุทธจักรในทางการเมืองของสังคมประเทศไทย

นับแต่รัฐประหารเดือนกันยายน 2549 ต่อเนื่องมายังรัฐประ หารเดือนพฤษภาคม 2557 แวดวงบู๊ลิ้มทางการเมืองย่อมคุ้นเคย

ต่อกลยุทธ”ยืมหอกสนองคืน”ในทางการเมือง

 

ถามว่าเป้าหมายของการรัฐประหารจากเดือนกันยายน 2549 ถึงรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557 คืออะไร

คือ การทำลายสิ่งที่เรียกว่า”ระบอบทักษิณ”

หากมองในเชิง “รูปธรรม” เหมือนกับสามารถทำลายได้เพราะว่า ไม่ว่า นายทักษิณ ชินวัตร ไม่ว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร

ก็กลายเป็น “บักน่อย”หรือ”อีหล่า”ตุหรัดตุเหร่

แต่ถามว่าสามารถทำลายได้อย่างสิ้นเชิงหรือไม่

หากดูจากการเลือกตั้งเมื่อเดือนธันวาคม 2550 ก็ไม่ใช่ ยิ่งหากดูจากการเลือกตั้งเมื่อเดือนพฤษภาคม 2554 ก็ยิ่งไม่ใช่

ยิ่งหากสอบค้นถึงมูลเชื้ออันเป็นแก่นแกนอย่างแท้จริงของการตัดสินใจก่อสถานการณ์เพื่อนำไปสู่รัฐประหารในเดือนพฤษภาคม 2557 ยิ่งเด่นชัดว่า

อำนาจและอิทธิพลของ”ระบอบทักษิณ”ยังอยู่จึงจำเป็นต้องทำ “รัฐประหาร”

จากนั้น จึงเริ่มต้นกลยุทธ์”ยืมหอกสนองคืน”อย่างจริงจัง

 

รูปธรรม 1 คือ การนำเอาคนที่เคยอยู่ในเครือข่ายแห่ง”ระบอบทัก ษิณ” มาใช้งาน

ไม่ว่าจะนั่งร่วมอยู่ใน”ครม.” และบางส่วนอยู่ใน”แม่น้ำ 5 สาย”

รวมถึงเร่ง”พลังดูด”อย่างเต็มพิกัด

รูปธรรม 1 คือการนำเอานโยบาย”ประชานิยม”มาสานต่อเพียงแต่โฉมใหม่ให้เรียกว่า “ประชารัฐ”

เลียนแบบ”ระบอบทักษิณ”เพื่อเอาชนะ”ระบอบทักษิณ”