หนุ่มเมืองจันท์ : โลกที่เห็นเป็นอย่างที่คิด

หนุ่มเมืองจันท์facebook.com/boycitychanFC

โลกที่เห็นเป็นอย่างที่คิด

ในการบรรยายเกือบทุกครั้ง นอกจากเรื่องราวอื่นๆ ที่จะเล่าแล้ว

ผมจะมีสไลด์เป็นประโยคสั้นๆ อยู่ 2 สไลด์

เปรียบเสมือน “คาถา” ประจำตัว

“โลกนี้มีหลายมุมให้มอง”

และ “ทัศนคติ คือ จุดเริ่มต้นของความเปลี่ยนแปลง”

เพราะผมเชื่อว่าโลกใบนี้จะเป็นอย่างไร

อยู่ที่ “มุมคิด” ของแต่ละคน

มองโลกแบบไหนก็เห็นโลกแบบนั้น

และ “มุมคิด” หรือ “ทัศนคติ” ของเราจะเป็นตัวกำหนดว่าเราจะชนะหรือพ่ายแพ้ในเกมนั้น

จะใช้ชีวิตอย่างมี “ความสุข”

หรือ “ทุกข์” จัง

อย่างในวันนี้ที่กระแส “ความเปลี่ยนแปลง” โหมกระหน่ำเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรง

โลกของการเปลี่ยนแปลงที่เราเห็น

จะงดงามหรืออำมหิต

ก็อยู่ที่ว่าเราคิดอย่างไรกับปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น

ยอมรับหรือปฏิเสธ

ต่อต้านหรือเข้าใจ

ปรับตัวตาม หรือยืนหยัดกับสิ่งที่เป็นอยู่

ไม่มีผิด

ไม่มีถูก

แล้วแต่เรา

เรื่องหนึ่งที่ผมชอบนำมาเป็นตัวอย่างในการบรรยายเรื่อง “ทัศนคติ”

เป็นเรื่องของ “สุพจน์” เพื่อนผมที่เป็นหุ้นส่วนใหญ่และผู้บริหารโรงเบียร์เยอรมันตะวันแดง

เขาเล่าเรื่องนี้ให้ฟังหลายปีแล้ว

เย็นวันหนึ่ง “พจน์” ไปที่โรงเบียร์ เพื่อดูแลงานตามปกติ

ฝ่าย HR เดินมาหาแล้วบอกว่า “พี่พจน์คะ หนูมีเรื่องหนึ่งจะเล่าให้พี่ฟัง แต่เกรงว่าพี่จะเสียกำลังใจ”

“เล่าเลย” สุพจน์บอก

“พี่จำน้องที่ชื่อแดงได้ไหมคะ”

“พจน์” เล่าว่า “แดง” เป็นพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งในร้าน

เธอขาดงานไป 1 วัน

วันรุ่งขึ้น เจอหน้า “แดง” เขาก็ถามตามปกติว่าทำไมถึงขาดงาน มีปัญหาอะไรหรือเปล่า

“แดง” เล่าหน้าเศร้าๆ ว่าสามีขับรถจักรยานยนต์คว่ำ เดินไม่ได้

“มีเงินหรือเปล่า”

เธอส่ายหน้า

“พจน์” ควักเงินส่วนตัวให้เงินไป 5,000 บาท ให้พาสามีไปโรงพยาบาล

“เอาไปก่อน เดี๋ยวค่อยมาเคลียร์กันทีหลัง”

อีก 2 วันเจออีก เขาก็ถามอาการสามีของ “แดง”

เธอบอกว่าอาการยังไม่ดีขึ้น

“เงินพอไหม”

“แดง” ส่ายหน้าเหมือนเดิม

เขาควักให้ไปอีก 5,000 บาท และพูดเหมือนเดิม

“เดี๋ยวค่อยเคลียร์กัน”

เรื่องจบลงแค่นี้

“พี่พจน์คะ วันนี้ตำรวจมาที่โรงเบียร์ค่ะ”

ฝ่าย HR รายงานว่าตำรวจมาขอค้นล็อกเกอร์ของ “แดง”

“แดง” ถูกจับข้อหาค้ายาบ้าพร้อมสามีของเธอ

“ที่สำคัญ สามีของแดงไม่ได้รถล้ม ขาหัก”

เรื่องจริงก็คือ สามีของแดงขับรถไปชนคนอื่นขาหัก

ตัวเขาไม่ได้เป็นอะไรเลย

“จริงๆ หนูไม่อยากเล่าเรื่องนี้ให้พี่ฟัง เพราะกลัวพี่เสียกำลังใจ ทำดีแล้วไม่ได้ดี”

“พจน์” ยิ้ม

“อย่าคิดอย่างนั้นสิ”

“พจน์” บอกว่า ถ้าเขารู้เรื่องแล้วไม่ช่วย “แดง”

“คืนนั้น พี่คงนอนไม่หลับ ตอนเช้าคงเบลอๆ อาจตัดสินใจอะไรผิดพลาด เสียหายมากกว่านี้ก็ได้”

เขาบอกว่า ถ้าวันนั้น “แดง” เอ่ยปากขอครั้งละหมื่น เขาก็ให้

2 ครั้ง 2 หมื่น

“แต่พี่ให้ 2 ครั้งแค่หมื่นเดียว ประหยัดไปตั้ง 1 หมื่นบาท”

โห…เพื่อนผม

ฟังจบต้องคารวะเลย

เรื่องเดียวกัน เพียงแค่เปลี่ยนมุมมอง

“เรื่องร้าย” ก็กลายเป็น “เรื่องดี” ทันที

เขียนมาตั้งนาน เพื่อจะบอกว่าชื่อหนังสือเล่มใหม่ของผมมีที่มาจากหลักคิดนี้ครับ

“โลกที่เห็นเป็นอย่างที่คิด”

โลกจะสวยงามหรือดำมืด ขึ้นอยู่กับหลักคิดของแต่ละคน

มีคนบอกว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ต้องเขียน “คำนำ” ก็ได้

เพราะอาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล อธิบายในงานปาฐกถา “ป๋วย อึ๊งภากรณ์” เรียบร้อยแล้ว

เนื้อหาของปาฐกถาเหมือนเป็น “คำนำ” ให้หนังสือได้เลย

หัวข้อที่พูดคือ “ประเทศไทยในความคิด ความคิดในประเทศไทย”

อาจารย์เสกสรรค์บอกว่า สิ่งที่จะพูดในวันนี้เป็นการวิเคราะห์สังคมและการเมืองไทยด้วยมุมมองง่ายๆ ที่เขาใช้ในชีวิตประจำวัน

“มุมมองที่ว่านี้คือ โลกที่เราเห็นคือโลกที่เราคิด”

…เป๊ะเลย

เขาบอกว่า เรามักจะมองไม่เห็นสิ่งที่ไม่ได้คิดเอาไว้แล้วล่วงหน้า

คนเราจะเห็นโลกเป็นแบบไหน มักขึ้นอยู่กับความรู้สึกนึกคิดที่เขามีอยู่

สัมผัสของเขามักจะเก็บข้อมูลเฉพาะส่วนที่ความคิดของเขารู้จักเท่านั้น

อะไรที่ไม่รู้จักอยู่ก่อนก็ตัดทิ้งไปหรือมองไม่เห็นเสียดื้อๆ

“เสกสรรค์” ยกตัวอย่างเรื่องมุมมองของ “ศิลปิน” กับ “พ่อครัว” กับ “ไก่” ตัวหนึ่ง

“พ่อครัว” จะไม่สนใจเรื่องสีสันของไก่เท่ากับเนื้อของมัน

ในทางกลับกัน “ศิลปิน” ก็เห็นแต่ความงามของไก่จนลืมนึกถึงด้านที่เป็นอาหาร

มนุษย์เราโดยทั่วไปจึงมักจะเห็นโลกได้จำกัด และเห็นโลกแตกต่างกันไป

“ขึ้นอยู่กับฐานความคิดที่มีอยู่ในตัวเขา”

เห็นไหมครับ แทบไม่ต้องเขียนคำนำเลย

อาจารย์เสกสรรค์อธิบายได้ชัดเจนและลึกซึ้งมาก

“โลกที่เห็น เป็นอย่างที่คิด”

โชคดีที่ผมส่งชื่อหนังสือให้สำนักพิมพ์มติชนก่อน

มีพยานบุคคลและอีเมลยืนยันด้วยครับ

แน่นหนากว่าคดี “หวย 30 ล้าน”

“ครูปรีชา” เลยทำอะไรไม่ได้

“โลกที่เห็นเป็นอย่างที่คิด” เป็นหนังสือชุด “ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ”

เล่มที่ 29 ครับ

ไล่หลัง “เพชรพระอุมา” มาเรื่อยๆ

อีกสัก 10 ปี คงได้หายใจรดต้นคอ “รพินทร์ ไพรวัลย์” พระเอกของเรื่อง

555

คงต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามกันมาจนถึงเล่มที่ 29

ขอบคุณทุกกำลังใจที่ทำให้มีแรงไล่ตาม “รพินทร์ ไพรวัลย์” ไปเรื่อยๆ

แต่ยืนยันว่าต่อให้ไล่ทัน

…ผมจะไม่ยิง “เสือดำ” เด็ดขาดครับ

สำหรับผู้ที่สนใจหนังสือเล่มใหม่ล่าสุดของ ‘หนุ่มเมืองจันท์ ‘สามารถสั่งซื้อได้ที่นี่

http://www.matichonbook.com/index.php/matichonbook/newbooks/pre-order-29.html