มันเป็นเพราะความหิวที่ปล่อยไว้นานจนเกินพอดี จนเมื่อแรงกำลังเริ่มลด ร่างกายรู้สึกได้ถึงความเบาหวิว และมันช้าไม่ได้อีกแล้ว ผมคงต้องรีบหาของกินใส่ท้อง

ยังดีที่ยังมีตลาดสดสรรพสินค้าอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล และได้แกงแกะที่ไม่ใช่เนื้อแกะ กลับมาบ้านสองถุง

ปัญหาวนเวียนรายวันของเรื่องปากท้อง จบลงด้วยความรู้สึกอิ่ม ที่กินเวลาไม่นานนักกับมื้อเย็นในวันวุ่นๆ เมื่อหนังท้องมันยังตึง ช่วงเวลาสั้นๆ จึงถูกเว้นให้ว่าง เพื่อผ่อนคลายกับการนั่งเล่นเอนกายกับหนังตาที่เริ่มหย่อนคล้อย หากแต่สายตายังคงทำหน้าที่ของมัน จนเหลือบไปเห็นหนังยางรัดแกงสีแดงสองเส้นที่ยังคงวางทิ้งอยู่บนพื้น หลังจากแกะแกงออกจากถุง

ด้วยจินตนาการไม่รู้จักอิ่มของผม กับเรื่องที่ไม่ควรจะเป็นเรื่องได้ผูกมัดไว้กับหนังยางรัดแกง ก็ด้วยเพราะหนังยางเป็นวงกลม และเส้นของวงกลมมีความหมายอยู่ในตัวของมัน จากสิ่งที่วนเวียน อย่างไม่สิ้นสุด

จนมาเจอกับวิถีแห่งการเวียนวนที่ชวนให้ได้คิด

 

ผมก็น่าจะมีเส้นวงกลมเป็นของตัวเอง ในรูปแบบวัฏจักรของชีวิต “วงกลมชีวิตที่เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ” เป็นสิ่งที่ผมไม่อาจแยกตัวออกจากวงกลม หรือแกะมันออกจากชีวิตได้ “เส้นวงกลมของชีวิตเป็นทางเดินที่ผมต้องมุ่งหน้าตรงไป” ความรู้สึกนึกคิด ความเชื่อ และความศรัทธาที่มีต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งของผม คือจุดศูนย์กลางของวงกลมนี้

ขนาดความเป็นวงกลมกับเส้นรอบวงที่ต่างกันของใครต่อใคร จะวงเล็ก หรือวงใหญ่ จะวงแบบไหน ใครจะเคลื่อนที่ไปภายในวงกลมด้วยความเร็ว หรือช้าเฉื่อย คงขึ้นอยู่กับความชอบพอในสิ่งที่อยากมี อยากเป็น และคุณสมบัติแอบแฝงของชะตากรรมของแต่ละบุคคล แต่จะอย่างไรก็ตาม “วิถีทางแห่งวงกลมจะลงเอยที่เหมือนกันเสมออย่างไม่มีที่สิ้นสุด”

แน่นอนว่า ชีวิตคือสิ่งที่ลากยาวตรงไปได้ตามใจฝัน ไม่ว่าจะยืนอยู่หรือกำลังเดินอยู่ในแวดวงใด ความฝันก็ยังจะสวยงาม ไปตามเส้นทางความซื่อตรงของชีวิต ที่จะทำให้เกิดเส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบ ความคงเส้นคงวาของความถูกต้องเป็นดั่งจุดศูนย์กลาง จะช่วยให้ “ทางตรงในวงกลม” ของใครบางคนสวยงามอย่างไม่มีสิ้นสุด

จากวันที่วุ่นจนลืมเวลา เกือบแล้วจะเป็นลมเพราะความหิว เพราะได้แกงแกะจึงมีหนังยางรัดแกง เพราะความอิ่มจึงว่าง ที่จะนั่งเล่นกับจินตนาการ สร้างเรื่องที่ไม่ควรเป็นเรื่อง ที่ทำให้คิดได้ไปเรื่อยเปื่อย “หนังยางรัดแกงกับเส้นทางเดินของชีวิต” ถึงตรงนี้ก็มีบ้างเล็กน้อยที่แอบขำตัวเอง

“อะไรของมันวะ”

กับบทสรุปที่ไม่กล้าพอจะชี้ชัดเอาตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางวงของใครอื่น

บทสรุปของชีวิตมันไม่ง่ายที่จะพูดแทนกัน เพราะอย่างที่รู้ หนังยางที่รัดแน่นกับวงกลมของชีวิตต่างรูปแบบกัน คงสรุปในแบบนอกลู่นอกทาง

พอให้ตัวเองได้รู้ว่า “แม้ตั้งใจจะเดินตรงไปให้ไกลแค่ไหน สุดท้ายแล้วมันก็ยังคงเป็นทางตรงที่อยู่วงกลมของหนังยางมัดแกงอยู่ดี”

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022