| เผยแพร่ |
|---|
ต้องยอมรับว่า การปล่อยกระบวนท่าว่าด้วย”กองหนุน”ออกมาจาก “ซือแป๋” บ้านสี่เสา เทเวศร์
เป็น “กลยุทธ์” ระดับ “สุดยอด”
เหนือกว่า “ปิดฟ้าข้ามทะเล” เหนือกว่า “ส่งเสียงบูรพาฝ่าตีประจิม”
เหนือกว่า “มีในไม่มี”
เหนือกว่า “แสร้งปล่อยเพื่อจับ” เหนือกว่า “โยนกระเบื้องล่อ หยก” เหนือกว่า “ยืมพรางทางกล”
คล้ายกับ “ชี้ต้นหม่อนด่าต้นไหว”
คล้ายกับ “สลับแขกเป็นเจ้าบ้าน” ซับซ้อนยิ่งกว่า “ลักขื่อเปลี่ยนเสา”
เพราะในที่สุดกลายเป็น “ล่อเสือออกจากถ้ำ”
พลันที่มีการออกมายอมรับว่า “ผมเป็นนักการเมือง” เพียงแต่เป็น นักการเมืองซึ่งเคยเป็นทหาร
ก็เท่ากับได้ผลในเชิง “กลยุทธ์”
ยิ่งเมื่อขยับเข้าไปใกล้กับความพร้อมในการเป็นนายกรัฐมนตรี “คนนอก”
ยิ่งเพิ่มความแจ่มชัด
เพิ่มความแจ่มชัดให้กับบรรดา “นักการเมือง” ทั้งหลายไม่ว่าจะจากพรรคประชาธิปัตย์ ไม่ว่าจะจากพรรคชาติไทยพัฒนา ไม่ว่าจะจากพรรคภูมิใจไทย
อ่าน “เส้นทาง” ได้อย่างทะลุปรุใส
ไม่ว่าเมื่อเดินทางไปสุพรรณบุรี ไม่ว่าเมื่อเดินทางไปนครราช สีมา ไม่ว่าเมื่อเดินทางไปสุโขทัย ไม่ว่าเมื่อ”แอบ”ไปสังสรรค์ที่สนามกอล์ฟนครปฐม
เสียง “อ๋อ” จึงดังจากทั้ง 4 ทิศโดยพร้อมเพรียงกัน
หากมิใช่มือวางระดับ“ซือแป๋”จากบ้านสี่เสา เทเวศร์ มีหรือจะล่อเสือออกจากถ้ำมาได้
ยิ่งเป็น “บูรพาพยัคฆ์” ยิ่งมากด้วยเขี้ยวด้วยคม
เป็นไปในแบบเดียวกับที่ พล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ไปปรากฏตัวที่ร้อยเอ็ด เป็นไปในแบบเดียวกับที่ พล.อ.อาทิตย์ กำลังเอก ไปปรากฏตัวที่เลย
พลันที่มีการ “เผยแสดง” การสัประยุทธ์ต่อยตีก็ประจักษ์แจ้งกลางแสงแห่งสปอตไลต์
สถานะแห่ง “คนกลาง” ก็เริ่มหมดลง
