ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 19 - 25 สิงหาคม 2559 |
---|---|
ผู้เขียน | ฟ้า พูลวรลักษณ์ |
เผยแพร่ |
๑
เมื่อ คุณวิกรม กรมดิษฐ์ บอกว่า
๑ สังคมนี้ไม่มีเหตุผล
๒ สังคมนี้ไม่มีความยุติธรรม
๓ สังคมนี้ไม่มีน้ำใจ
คำพูดเหล่านี้ถูกต้องทุกอย่าง ที่น่าพิศวงคือผู้พูดคือคุณวิกรม ที่เป็นนักคิด นักเขียน นักปราชญ์ เขาไม่รู้มาก่อนเลยหรือ เขาน่าจะรู้นะ มันง่ายดายออก หรือเหมือนคนในสังคมจำนวนมาก ที่สิ่งแสนจะธรรมดา ต้องเกิดกับตัวเองก่อน จึงจะรู้
๒
ข้อดีของคุณวิกรมมีมากมาย ฉันจะไม่พูดถึง แต่จะพูดถึงเฉพาะข้อเสีย คือ
๑ น่าอิจฉา
๒ น่าหมั่นไส้
และในโลกของโซเชียลมีเดีย สองคุณสมบัตินี้ ย่อมดึงดูดฝูงยุง และฝูงแมลงวัน เผ่าพันธุ์ที่ชอบมาไต่ตอม สิ่งที่น่าอิจฉา และน่าหมั่นไส้
ในยุคโบราณคุณวิกรมก็จะถูกอิจฉาและหมั่นไส้อยู่ดี
แต่ในยุคนี้ มันจะกระหึ่มด้วยเสียงยุงและแมลงวัน บินมาไต่ตอมจนแทบหายใจไม่ออก
โซเชียลมีเดีย
คือโลกของคนขี้อิจฉา ขี้หมั่นไส้ ขี้นินทา
๓
นกตัวเดียว สร้างปัญหาให้คุณวิกรมได้มากมาย
แต่อย่าว่าแต่นกตัวเดียวเลย ที่จริงเห็บตัวเดียว หมัดตัวเดียว ก็สร้างปัญหาได้มหาศาล
หินก้อนเดียว กรวดก้อนเดียว ก็สร้างปัญหาได้ ถึงระดับดับสูญ
๔
๑ ถ้านกเงือกตัวนี้ไปอยู่ในบ้านคนธรรมดา จะไม่มีใครมองเห็น
๒ ถึงเห็นก็ไม่สังเกต
๓ ถึงสังเกตก็ไม่ว่าอะไร
๔ ถึงว่าก็ไม่เป็นข่าว
แต่ละบรรทัดที่ขับเคลื่อนนี้ คือความไม่เป็นธรรมของสังคม ทำให้ฉันคิดถึงทักษิณ เขามีข้อเสีย ซึ่งหนักกว่าคุณวิกรมเสียอีก คือ
๑ น่าอิจฉา
๒ น่าหมั่นไส้
๓ น่าหวาดระแวง
๔ น่ากลัว
คุณวิกรมยังไม่น่าหวาดระแวง ไม่น่ากลัว
ดังนั้น ความไม่ยุติธรรม ไม่มีเหตุผล ไม่มีน้ำใจ ที่กระหน่ำคุณทักษิณ จึงแรงกว่าสิบเท่าร้อยเท่า
๕
คุณวิกรมฉลาดกว่าคุณทักษิณ จึงไม่เล่นการเมือง
เอาตัวรอดได้ดีกว่า พลิ้วกว่า เสเพลกว่า เป็นศิลปินมากกว่า
น่าประหลาด ที่คุณทักษิณกลับซื่อกว่า
คนมีอุดมการณ์ทางการเมืองล้วนเป็นคนซื่อ
ฉลาดแค่ไหน ก็คือซื่อ
๖
๑
สังคมไม่มีเหตุผล
๒ สังคมไม่มีความยุติธรรม
๓ สังคมไม่มีน้ำใจ
ยิ่งคิดก็ยิ่งซึ้ง แต่ที่ยิ่งซึ้งเพราะผู้พูดคือคุณวิกรม คนที่วันนี้จัดอยู่ในกลุ่มอภิสิทธิ์ชน สามารถเดินทางไปไหนมาไหนด้วยเครื่องบินส่วนตัว มีบ้านที่เป็นปราสาทราชวัง สามารถสร้างฮาเร็มถ้าต้องการ หากเขาบ่นหรือคร่ำครวญ เสียงของมันจะดังสนั่นหวั่นไหว เหมือนมีลำโพงยักษ์
โดยไม่ได้ตั้งใจ คุณวิกรมได้เป็นกระบอกเสียงยักษ์ของพวกยากไร้
๗
หากบรรดามหาเศรษฐีออกมาคร่ำครวญว่า
๑ สังคมไม่มีเหตุผล
๒ สังคมไม่มีความยุติธรรม
๓ สังคมไม่มีน้ำใจ
เสียงของมันจะดังไปถึงดวงจันทร์
ฉันเคยเห็นเศรษฐีที่คุกเข่าลง บอกว่า
สงสารหนูเถอะ ที่บ้านหนู ไม่มีเงินจะกินข้าว
คำพูดนี้แปลกประหลาดยิ่งนัก เสียงนี้ก้องกังวาน แทงทะลุใจ
ผู้ฟังจะมึนงง ตอบไม่ออก ไม่รู้ตัวเองตกอยู่ในโลกไหน
๘
ถ้าบรรดาตระกูลใหญ่ออกมาคร่ำครวญ
๑ สังคมไม่มีเหตุผล
๒ สังคมไม่มีความยุติธรรม
๓ สังคมไม่มีน้ำใจ
ถ้อยคำนี้จะกลายเป็นคำคลาสสิค กรีดลึกลงไปในจักรวาล บัดนี้เสียงของมัน คงล่องลอยออกไปไกลถึงดาวพฤหัสฯ ดาวเสาร์ และล่องลอยออกไปอีก
การสื่อสารนี้ ได้ไปถึงหูมนุษย์ต่างดาว