เอกภาพ

พิชัย แก้ววิชิต

โอกาส

จากรอยแยกที่แตกร้าวของพื้นปูน สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าต้นไม้ หยั่งรากลึก ค่อยๆ เติบโต แทรกตัวโผล่พ้นออกมาจากรอยแยก

บ่อยครั้งสายตาของผู้คนที่เดินผ่านไปมา มองดูต้นไม้นี้ด้วยความแปลกและประหลาดใจ ชวนให้สงสัยกับสภาพชีวิตของต้นไม้ที่งอกเงยขึ้นมาผิดที่ผิดทาง

ต้นสายปลายเหตุอาจเป็นมูลที่มาจากนก หรือไม่ก็สายลม ที่พัดพาเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต ให้ซัดเซพเนจร ลอยละล่องแล้วร่วงหล่น ในที่ที่ไม่ใช่พื้นดินอันอุดม แต่เป็นพื้นปูนที่แตกร้าว

เมื่อมากด้วยผู้คนมอง จึงหลายความคิดเห็น บางคนตัดสินเรื่องต้นไม้จากประสบการณ์ที่เคยรู้มาเสนอว่า ควรถอนต้นไม้นี้ทิ้งไป เพราะเมื่อมันโตขึ้น อาจจะสร้างความเสียหายให้พื้นปูน ให้แตกร้าวมากขึ้นไปกว่าเดิม

กับบางความเห็นก็แนะให้ย้ายต้นไม้ ไปปลูกในกระถางดินเผา หรือนำมันไปปลูกในที่ที่เหมาะสม

และกับใครบางคนเพียงแค่มองผ่านๆ ก็ได้เห็นแรงบันดาลใจจากต้นไม้เล็กๆ ที่ค่อยๆ เติบโตขึ้นมา กับรอยแตกร้าวของพื้นปูน และหยัดยืนกับโอกาสเพียงน้อยนิดของการมีชีวิตที่ต้องรอด

โอกาสเป็นสิ่งสำคัญ เพราะหากไร้ซึ่งโอกาส จะเกิดสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้นได้คงยากนัก นอกเสียจากความหมดหวังจากการไร้ซึ่งโอกาส บางครั้งชีวิตก็มีโอกาสให้เลือกได้ไม่มากนัก ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้หรือมนุษย์

สิ่งที่เกิดขึ้นในวิถีชีวิตล้วนข้องเกี่ยวอยู่ด้วยโอกาส การได้รับโอกาสดีๆ จากคนที่รักใคร่ถูกคอ การให้โอกาสกับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ หรือต้องการกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี การช่วงชิงโอกาสในอีกหลายๆ ชีวิตเพื่อให้ได้มาซึ่งความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน หรือการแสวงหาโอกาสเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง

หรือเพื่อชีวิตอื่นๆ ที่อยู่ร่วมในสังคมเดียวกัน

บางชีวิตเลือกที่จะต่อสู้แข่งขันเพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะกับโอกาสทองที่ฝันใฝ่ มันจึงต้องช่วงชิงด้วยชั้นเชิงให้เหนือกว่าหลายชีวิตที่เข้าร่วมแข่งขัน เพราะการเป็นผู้ชนะในการแข่งขันจะได้รับผลประโยชน์มากมายจากโอกาสทองที่อยู่ในกำมือ มันเป็นตำนาน เป็นความสำเร็จของชีวิต จากคำบอกเล่าที่สืบทอดต่อๆ กันมา

หากแต่ความสำเร็จที่ยังไม่เสร็จสรรพของอีกหลายชีวิต ยังคงมีความแตกต่างของความต้องการโอกาส เพราะยังมีหลายชีวิตที่ไม่ชอบการแข่งขัน แต่เลือกที่จะเสาะแสวงหาโอกาส ให้เหมาะสมกับความต้องการของชีวิตตัวเอง

ไม่น้อยรายที่ได้พบกับโอกาสตามอุดมการณ์ที่ตั้งใจไว้ แต่อีกหลายชีวิตก็ยังไม่พบเจอโอกาสตามที่คาดหวัง

ความท้อแท้สิ้นหวัง มันเกิดขึ้นในความรู้สึกได้ไม่ยาก กับบางชีวิตที่รู้สึกว่า “ไร้ซึ่งโอกาส” เข้ามาในชีวิต

ในช่วงกระแสของความหดหู่ อาจทำให้หลงลืมที่จะสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างจากรอยร้าวของชีวิต บางสิ่งที่มีความสำคัญไม่น้อยไปกว่าโอกาสทองของการแข่งขัน

และสิ่งที่จะเห็นได้จากรอยร้าว ก็คือ “การให้โอกาสตัวเอง” โอกาสที่ได้จะเรียนรู้จากความผิดพลาด โอกาสที่จะได้ทดลองทำในสิ่งที่ไม่คิดว่าในชีวิตตัวเองจะทำได้ และเมื่อชีวิตมันให้โอกาสตัวเองได้ ก็คงไม่เป็นเรื่องยากนัก ที่จะให้โอกาสผู้อื่น ได้จะมีโอกาสเอ่ยคำว่าขอบคุณหรือขอโทษกับโอกาสเขาที่ได้รับ

ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ธรรมชาติได้ให้โอกาสกับตัวมันเอง ต้นไม้เล็กๆ ที่มีจุดเริ่มต้นของชีวิต อาจมากับมูลของนกหรือจากสายลมที่พัดพา บางครั้งการมีชีวิตก็สำคัญมากกว่าสิ่งที่มันกำลังเป็นอยู่ ความพอดี ความไม่พอดี ความสุขกายสบายใจ ความทุกข์ยากลำบาก ไม่ได้สำคัญมากไปกว่าโอกาสของชีวิตที่ยังมีลมหายใจ และกับโอกาสที่เราจะมอบให้ตัวเองได้ทุกที่ทุกเวลา

ขอบคุณมากมายครับ •

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022