วันก่อน เจอ “โน้ส” อุดม แต้พานิช ที่กำลังเตรียมงาน “หมู่” อยู่

ตามปกติ “โน้ส” จะ “เดี่ยวไมโครโฟน”

แต่ครั้งนี้เขาจะ “หมู่” ครับ

คือ ไม่เล่นคนเดียวแล้ว แต่จะชวนพรรคพวกมาสนุกด้วยกันบนเวทีด้วย

คนที่เขาเชิญมาแต่ละคน ลองดูชื่อสิครับ

“ตูน บอดี้สแลม-ปาล์มมี่-โจอี้ บอย-สิงโต นำโชค-ตู่ ภพธร-โจ๊ก โซคูล-กอล์ฟ ฟักกลิ้งฮีโร่-ติ๊ก ชีโร่-ก้อย รัชวิน-ไข่มุก The Voice”

ยังไม่หมดนะครับ ยังมีอีก

ตอนแรกที่รู้ข่าวว่า “โน้ส” จะจัด “หมู่” ผมยังนึกอยู่ว่าคงเหมือนกับ “คอนเสิร์ต” ที่เชิญ “แขกรับเชิญ” ขึ้นมา

คอนเสิร์ตทั่วไป เขาเชิญ “แขกรับเชิญ” แค่ 2-3 คน

แต่ “โน้ส” เล่นเชิญมาขนาดนี้

ประมาณ “ละครเวที” แล้วครับ

ผมถามว่าคราวนี้คงเบาขึ้น เพราะไม่ต้องรับบทหนัก “เดี่ยว” คนเดียว

“หนักกว่าเดิมอีกพี่” เขาบอก

ถามว่าครั้งนี้จะขึ้นเล่นด้วยหรือเปล่า

หรือว่าจะขึ้นโชว์ตัวตอนท้ายแบบหัวหน้าวงดนตรีลูกทุ่ง

ที่ถามเพราะการแสดง “หมู่” ครั้งนี้ คนงงๆ ว่ามันคืออะไร

ละครเวที หรือว่าอะไรกันแน่

“โน้ส” บอกว่า “หมู่” เป็นโชว์ที่เขาเป็นตัวเดินเรื่องตลอด

ไม่ใช่ละครเวที

แต่มีสคริปต์

ไม่ใช่คอนเสิร์ต

แต่มีการร้องเพลง

ไม่ใช่เกมโชว์

แต่มีการแกล้ง “แขกรับเชิญ”

“โน้ส” เรียกมันว่าเป็นศิลปะของการจัดวาง

ยังหัวเราะเหมือนเดิม แต่ได้หัวเราะในจังหวะใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม

“ตอนเดี่ยว ทั้งหมดอยู่ในมือผม จัดการเองได้หมด แต่ “หมู่” ต้องมีคิวการซ้อม ปรับสคริปต์ตามแขกรับเชิญ เหนื่อยมาก”

แม้จะบ่นว่าเหนื่อย แต่เชื่อไหมครับว่าแค่ฟังเขาเล่าว่าต้องปรับบทอย่างไร

แต่ละคนเล่นอะไรบ้าง

ยังหัวเราะจนเหนื่อย

 

ในเชิงธุรกิจ “โน้ส” ไม่จำเป็นต้องทำ “หมู่” เลย

ถ้าทำ “เดี่ยว 12” ที่เขาคุ้นเคย และคนดูคุ้นชินอยู่แล้ว

งานก็ง่าย รายได้ก็ดี

ต้นทุนก็ต่ำ เพราะค่าตัวมีเขาคนเดียว

แต่ “หมู่” ต้องจ่ายค่าตัวศิลปินจำนวนมาก

และแต่ละคน เห็นชื่อแล้วก็รู้ว่า “ค่าตัว” ไม่เบากันทั้งนั้น

“ความรู้สึกตอนนี้ เหมือนกับตอนทำเดี่ยวไมโครโฟนครั้งแรกเลยครับ

รู้ว่ามันเสี่ยง แต่ผมอยากทำ”

“อะดรีนาลีน” ของ “โน้ส” ตอนนี้พุ่งเป็นน้ำพุเลยครับ

ผมเข้าใจว่าถ้าทำ “เดี่ยว 12” ? ประสบความสำเร็จ

วันนี้เขาคงเฉยๆ แล้ว

แต่ได้ลองทำ “หมู่” ที่เขาอยากทำเป็นครั้งแรก

แค่ซ้อมก็สนุกแล้ว

ตื่นเต้น !!

ผมนึกถึงตอนที่ “โน้ส” ทำ “เดี่ยวไมโครโฟน” ครั้งแรก

มันคือ สิ่งแปลกประหลาดของสังคมไทยเลยนะครับ

ศิลปินคนหนึ่ง กับ ไมโครโฟน 1 ตัว

แล้วขายบัตรให้คนมาดู

แค่นั้น!!!

ถ้าเป็น “แผนธุรกิจ” ผมเชื่อว่าไม่มีใครกล้าปล่อยกู้ให้

เพราะมันใหม่มาก

นึกภาพไม่ออกว่าเป็นอย่างไร

เหมือน “หมู่”

“โน้ส” เริ่มต้นการทำ “ฝัน” ให้เป็น “จริง” ด้วยการฝากคนที่ไปอังกฤษซื้อวิดีโอ “Stand-up comedy” มาดูเพื่อศึกษาว่าเขาเล่นกันอย่างไร

งานนี้เขาไม่ใช่เริ่มต้นจาก 0

แต่เริ่มจากติดลบ

เพราะ “โน้ส” ฟังภาษาอังกฤษไม่ออก

เขาขอครูสอนภาษาชื่อเคลลี่มาช่วยแปล

อยากรู้ว่าตลกอย่างไร

แทนที่ครูเคลลี่จะแปลให้ฟัง

เธอกลับดูไปหัวเราะไป

สนุกคนเดียว

ใช้เวลาตั้งนานกว่าจะรู้เรื่องว่าท่วงทำนองของ “เดี่ยวไมโครโฟน” นั้นเป็นอย่างไร

จากนั้น “โน้ส” เริ่มทดลองเล่าเรื่องตามมหาวิทยาลัย

ปรับสคริปต์ จับจังหวะ

เชื่อไหมครับว่าเขาซ้อมอยู่ 1 ปีก่อนเล่นจริง

“โน้ส” มีเงินเก็บอยู่ 4 แสนบาท

ทุ่มหมดเกลี้ยง

สูทก็ซื้อ “มือสอง” จากสะพานพุทธ

คุณแม่ “โน้ส” หรือคุณนายทองสุข กลัวสูทจะเหม็นก็เอามาใส่กาละมัง

ซักเต็มเหนี่ยวราวกับซักกางเกงยีนส์

ไม่รู้ว่า “สูท” นั้นต้อง “ซักแห้ง”

“โน้ส” จึงขึ้นเวทีด้วยสูทมือสอง ที่ทั้งตะเข็บร่น และไม่เรียบ

“เดี่ยวไมโครโฟน” จัดที่เมืองไทยประกันชีวิต 3 รอบ

บัตรราคา 380 บาท คนดูรอบละ 450 คน

จบงาน “กำไร” ที่เป็น “เงิน” 15,000 บาท

แต่ “กำไร” ของการทำฝันให้เป็นจริง

ประเมินค่ามิได้

 

“หมู่” คือ สิ่งที่ “โน้ส” ฝันมานานแล้ว

เขาอยากสร้างสิ่งใหม่อีกครั้ง

ทั้งที่รู้ว่า “เสี่ยง”

แต่บางทีคนเราก็ต้องการความรู้สึกนี้

ต้องการ “ความตื่นเต้น” จากการทดลองทำ “ความฝัน” ให้เป็นจริง

“พี่จิก” ประภาส ชลศรานนท์ เคยบอกว่า “ความคิดสร้างสรรค์” นั้น ถ้ามี 2 ทางให้เลือกเดิม

คือ ทางที่ง่าย และทางที่ยาก

“ให้เลือกทางที่ยากก่อน”

และวันนี้ “โน้ส” ก็เลือกเดินบนเส้นทางนี้

แทนที่จะเลือกทำ “เดี่ยว 12” ซึ่งเป็นทางที่ “ง่าย”

เขากลับเลือกทางที่ “ยาก”

คือ การทำ “หมู่”

ก่อนเขียน ผมแวบเข้าไปดู “เดี่ยวไมโครโฟน” ครั้งที่ 1 ของ “โน้ส”

ไปดูสูทมือสอง และกางเกงที่ใหญ่เกินตัว

เชื่อไหมครับว่าแม้ “เดี่ยว” ครั้งแรก จะจัดขึ้นเมื่อวันที่ 23-25 สิงหาคม 2538

21 ปีที่แล้ว

มาดูวันนี้ ยังนั่งหัวเราะแบบนันสต๊อปอยู่เลย

มุขเรื่องคนนั่งรถเมล์ หรือ พระบินฑบาต ยังขำกลิ้งเหมือนเดิม

พลังของ “ครั้งแรก” มันแรงจริงๆ ครับ

ผมมีโอกาสได้ดู “เดี่ยวไมโครโฟน” สดๆ น่าจะครั้งที่ 3

ยังเสียดายเลยว่าไม่ได้ดูครั้งที่ 1

อยากเป็นสักขีพยานในการเริ่มประวัติศาสตร์หน้าแรกของ “เดี่ยวไมโครโฟน”

แต่สำหรับ “หมู่” ของ “โน้ส” อุดม แต้พานิช ครั้งนี้

ผมไม่พลาดแน่นอนครับ

อยากเห็นพลัง “ครั้งแรก” ของการสร้างฝันให้เป็นจริงของ “โน้ส” อีกครั้ง

ผมเชื่อว่าเขาทำได้