บทความพิเศษ

ฟ้า พูลวรลักษณ์

 

หนังสือเรียนสำหรับเด็ก (๑๑๒)

 

๑

มีผู้หญิงคนหนึ่ง เอาที่ดินบ้านของตนมาทำกรงเลี้ยงหมามากมาย และรับหมาจรจัดมาเลี้ยงนับร้อย ทำให้เกิดเสียงดังและส่งกลิ่นเหม็น ทำให้เพื่อนบ้านทนไม่ได้

เธอช่างมีจิตใจสูงส่งดั่งพระโพธิสัตว์ แต่จริงไหมนะ เธอทำบุญกับหมา แต่ทำบาปกับเพื่อนบ้าน

๒

ปัญหาหมาจรจัด ควรแก้ยังไงดีนะ นี้เป็นปัญหาหมาๆ ที่แก้ยาก เพราะคนเราแตกต่างกัน มีคนที่คิดแบบพระโพธิสัตว์ คือถือเมตตาเป็นใหญ่ อยากให้ทุกคนรักและสงสารสัตว์ร่วมโลก อย่าไปทำร้ายมัน ควรช่วยกันเลี้ยงดูมันให้ดีที่สุด

แต่มีบางคนไม่คิดอย่างนั้น เห็นว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนเชื้อโรค เป็นภัยต่อสังคม และหมาจรจัดอาจนำมาซึ่งพิษสุนัขบ้า

๓

ฉันคิดว่า วิธีแก้ปัญหาหมาจรจัดที่มีมนุษยธรรมที่สุดคือ ทำหมันหมาจรจัดเหล่านั้นเสีย แล้วปล่อยให้พวกมันมีชีวิตต่อไป จวบจนสิ้นอายุขัย เพราะพวกมันเกิดมาแล้ว การทำหมันก็เพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันเพิ่มจำนวนมากขึ้น ในระยะเวลาไม่นานนัก พวกมันก็จะลดจำนวนลงไปเอง

ส่วนหมาบ้านก็ตามใจเจ้าของบ้าน หากแต่ทว่าควรมีกฎหมายห้ามเอาหมาที่ไม่ต้องการไปปล่อยตามที่สาธารณะ

อาจมีการเก็บภาษีหมา ทำให้คนที่เลี้ยงหมา คือคนที่รักหมาจริงๆ หากไม่รักก็อย่าเลี้ยงเลย เป็นภาระกับคนอื่นเปล่าๆ

๔

อาจมีคนแอบเอาหมาไปปล่อย กฎหมายคงจับคนทำผิดเหล่านี้ได้ไม่หมด ดังนั้น หมาจรจัดก็ยังคงมีอยู่ แต่ทว่า หากเจ้าหน้าที่จับหมาเหล่านี้ทำหมันเสีย มันก็จะน้อยลงไปเรื่อยตามกาลเวลา

คนที่ทำใจเป็นพระโพธิสัตว์ คงต้องจ่ายภาษีหนักหน่อย และยังมีกฎหมายอื่นมาบังคับไม่ให้เธอเลี้ยงหมามากเกินไป จนไปรบกวนเพื่อนบ้าน

หากเธอเป็นมหาเศรษฐี ที่มีที่ดินกว้างใหญ่ มีเงินทองเยอะแยะ สามารถดูแลหมาของเธอเป็นร้อยเป็นพันได้ โดยไม่รบกวนผู้ใด ก็ต้องปล่อยให้เธอทำไป

๕

นับแต่โบราณ โสเภณีเป็นสิ่งซ่อนเร้น เราทุกคนรู้ว่ามันมีอยู่ แต่ซ่อนตัวตามมุมมืด เราควรปล่อยให้มันเปิดเผย เรียบง่ายเหมือนร้าน Starbucks ไหม อย่าลืมว่าในนี้ต้องมีผู้ให้บริการ ซึ่งหากเป็นมนุษย์ผู้หญิง จิตใจของพวกเธอจะเป็นอย่างไรนะ จะปกติดีอยู่หรือ หรือว่าหม่นหมอง ด้วยเพราะการให้บริการทางเพศ มันเสียศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ มันไม่เป็นไร หากว่าผู้ให้บริการเป็นหุ่นยนต์ แต่หากเป็นมนุษย์ คงมีปัญหา แต่แม้กับหุ่นยนต์เองก็ไม่ควรประเจิดประเจ้อ เหมือนการร่วมเพศ ไม่ควรทำในที่สาธารณะ

ปัญหาโสเภณีในส่วนลึกจริงๆ แล้ว ไม่ใช่ปัญหาของผู้รับบริการ หากแต่เป็นปัญหาของผู้ให้บริการ

๖

ผู้ชายคนหนึ่งสามารถจะ

๑ แต่งงานกับผู้ชายด้วยกัน

๒ แต่งงานกับใครคนหนึ่งที่แปลงเพศ

๓ แต่งงานกับหุ่นยนต์

๔ แต่งงานกับตุ๊กตา

คำตอบคือข้อใดข้อหนึ่ง หรือถูกทุกข้อ หรือผิดทุกข้อ

๗

ที่จริงขึ้นกับสังคมในยุคนั้น และขึ้นกับชนชาตินั้นๆ แต่ละชนชาติอาจมีคำตอบต่างกัน มันเป็นเรื่องเล็กๆ แต่สามารถถกเถียงกัน นี้คือปัญหาของศีลธรรม และปัญหาจริยธรรม

ปัญหาจริยธรรม เช่น คุณควรเอาเท้าเปล่าวางบนโต๊ะอาหารไหม อย่างนี้สมควรไหม

๘

สมัยก่อน ที่ฉันอยู่ประเทศอังกฤษ ฉันเคยเห็นร้าน Sex Shop ตามมุมมืด มันถูกกฎหมาย แต่ทว่าก็ไม่ได้วางขายทั่วไปหมด ไม่มีในร้าน 7-11 หรือใน Supermarket เหมือนหนึ่งว่า ของพวกนี้ถึงไม่ผิด แต่ก็น่าอาย ไม่ควรประเจิดประเจ้อ

แต่ทว่ายุคนี้ ฉันเห็นประเทศจีนวางขายตุ๊กตา Sex Toy เหล่านี้ในงาน Expo คล้ายหนึ่งของธรรมดา วางขายเกร่อ และเป็นตุ๊กตาที่สวยเพริศ น่าหลงใหล

นี้เป็นอารมณ์ขันอย่างหนึ่ง หรือความไม่ละอาย มันควรไหมนะ นี้คือความก้าวหน้าของมนุษย์ หรือความเสื่อมถอย ฉันตอบไม่ได้เหมือนกัน ต้องปล่อยให้คนรุ่นใหม่ตอบ

แต่ข้อดีคือ บัดนี้มันไม่ใช่ปัญหาของผู้ให้บริการ แต่เป็นปัญหาของผู้ขอบริการ

 

๙

ปัญหาของจริยธรรม เป็นปัญหาที่สุดแสนจะเชย แต่การไม่มีจริยธรรม ก็เป็นความเสื่อมอย่างสุดแสน เป็นบ่อลึกไร้ก้น

๑๐

งานนี้ยาก เพราะยังแบ่งออกอีกว่าเป็นเรื่องของใคร เช่น หากเป็นเรื่องของชายโสดคนหนึ่ง ที่ไร้คู่ อยู่โดดเดี่ยว หงอยเหงา เขาอาจอยากได้ตุ๊กตามากอดสักตัว คงไม่ผิดกระมัง ให้เขามีสิ่งมาปลดเปลื้องอารมณ์ ให้เขามีทางออก หรือคนที่ผิดปกติทางเพศในทางใดทางหนึ่ง หรือคนพิการ หรือคนมีปัญหาทางจิต หรือคนที่มีประสบการณ์ชีวิตพิเศษ ไม่เหมือนคนอื่น

เราจะตอบว่า นี่เป็นเรื่องนานาจิตตังได้ไหม

แต่หากมันมาวางขายใน Starbucks ล่ะ หรือว่าโลกนี้ไม่มีใครผิดปกติ แต่โลกนี้ยังมีโรงพยาบาล ยังมีคดีอาชญากรรมอยู่นี่นา ยังมีสงคราม จะมาบอกว่าโลกนี้ไม่มีความผิดปกติได้หรือ

๑๑

ในหนึ่งชีวิตนี้ ความปกติและความไม่ปกติรบกัน ทุกถนน ทุกตรอกซอย ในทุกมุมสว่างและมุมมืด จนตัวฉันเองก็เลอะเลือน ตัดสินไม่ถูก แต่มันคือการตัดสินไม่ถูกให้คนอื่น กับตัวเอง กลับไม่ยาก เพราะชีวิตตัวเองมีวินัย มีกฎมีกติกาให้ปฏิบัติ ชีวิตตัวเองมีความต้องการจำกัด และมีวันเวลาเหลืออยู่จำกัด

หนึ่งชีวิตของตัวเอง ตัดสินได้ง่ายมาก ง่ายอย่างน่าขัน

แต่หนึ่งชีวิตของหนึ่งเผ่าพันธุ์ ตัดสินได้ยากมาก เลอะเลือน สับสน ยิ่งคิดยิ่งเลือนหาย

 

๑๒

วันก่อนฉันดูคลิปองค์ดำโสฬส ที่เขามีเมียพร้อมกันทีเดียวแปดคน และอยู่ร่วมกัน เมียของเขาหน้าตาคล้ายกัน นั่งเรียงกันเหมือนสาวอาบอบนวด

ข่าวแบบนี้ชวนพิศวง มันเหมือนข่าวหมูห้าขา หมาสามตา ที่เกิดขึ้นได้ แต่นั่นเกิดจากความผิดปกติของยีน

แต่ทว่าข่าวแบบนี้ไม่เกี่ยวกับยีน มันเป็นเรื่องจริยธรรม เป็นความล้ำลึกของกิเลส ความอธิบายไม่ได้ของจิตมนุษย์ และในที่นี้เป็นจิตของคนกลุ่มหนึ่ง เฉพาะในข่าวนี้ก็เห็นเก้าคน และยังกระทบไปถึงคนรอบข้างไม่รู้กี่คน

องค์ดำย้ำอยู่ตลอดเวลา ว่าขึ้นกับศักยภาพของแต่ละคน ซึ่งก็จริง

แต่ทว่าข่าวดีอันหนึ่งในนี้คือ นี่เป็นปรากฏการณ์ที่ไม่อาจกลายเป็นกระแสหลักได้ ไม่มีทางใดที่สังคมมนุษย์จะมามีสิ่งนี้อย่างเป็นปกติได้ ดังนั้น เราจึงไม่ต้องกังวลใจแต่อย่างใด สิ่งนี้ไม่ผิดกับมายากล ที่ชวนพิศวง เป็นบันเทิง เกิดขึ้นแล้วดับไป

๑๓

ข่าวนี้ไม่สมบูรณ์ เพราะไม่ได้อธิบายเรื่องลูก ว่าเขามีลูกกี่คน จะเลี้ยงยังไง องค์ดำอาจมีศักยภาพในการมีเมียสาวแปดคน แต่เขาจะมีศักยภาพในการเลี้ยงลูกกี่คน การดูแลลูกทั้งร่างกายและจิตใจ องค์ดำพูดถึงการปกครองเมียแปดคน แต่ไม่ได้พูดถึงการปกครองลูกสิบหรือยี่สิบคน

หากแปดสาวนี้เป็นหมันหมด เรื่องก็ง่าย แต่หากพวกเขามีลูกหมด ทันใดนั้นเอง ฉันสงสัยว่า แล้วเรื่องจะไปยังไงต่อ

การวิเคราะห์นี้ลึกขึ้นแค่ชั้นเดียว แต่ฉันมองไม่เห็นทางออกเลย ฉันมองไม่เห็นศักยภาพของผู้ชายหนึ่งคนที่มีลูกสิบยี่สิบคน ฉันมองไม่เห็นในองค์ดำ

ทุกคนอาจลืมเต๊กกอไป ชีวิตจริง เขาดำดิ่ง จมหายไปในการเลี้ยงลูก

การมีเมียเป็นเพียงผิวหนังชั้นที่หนึ่ง การมีลูกจึงเป็นผิวหนังชั้นที่สอง และยังมีผิวหนังชั้นที่สาม ชั้นที่สี่อีก

 

๑๔

สมัยก่อน ฉันชอบฟังเพลงของชรินทร์ นันทนาคร

ฉันว่าเสียงของเขามีเอกลักษณ์ มีเสน่ห์

แต่แปลกที่เวลาผ่านมา หลังๆ นี้เวลาฉันฟัง เหมือนฉันได้ยินเสียงข้างในของเขา

มันเป็นเสียงของคนเจ้าชู้ ที่เชื่อไม่ได้ เสียงของคนกะล่อน

ทันใดนั้นเองฉันก็ตกใจ แปลกใจว่าฉันรู้มากเกินไปหรือเปล่า

ตัวฉันกำลังมากไปไหม ขนาดเสียงเพลงของคนหนึ่งคน ความรู้สึกของฉันยังเปลี่ยน

ฉันจะวางใจในสิ่งใดได้

๑๕

ทุกวันนี้ เวลาฟังเพลงของชรินทร์ มันไม่เพราะเหมือนเดิม เพราะความรู้สึกหนึ่งแทรกตัวเข้ามา

สิ่งที่เรียกว่าคลาสสิค ไม่ได้แปลว่ามันไม่ตาย

เพียงแค่มันตายช้า