วัชระ แวววุฒินันท์

เครื่องเคียงข้างจอ/วัชระ แวววุฒินันท์

หนุ่มเมืองกรุง ฉบับ “น้ำท่วม-บอมบ์ผุด”

 

ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง ชอบมุ่งแต่การงาน

พอถึงตอนเช้า ก็ก้าวเท้าออกจากบ้าน

ก้าวไปก้าวมา ต้องชักขาโดยไว

จะมองดูที่ไหน ก็เต็มไปด้วยธาร

จะมุมไหนของเมือง ล้วนนองเนืองด้วยน้ำ

แถมด้วยฝนตกพรำ ทำเมืองเป็นบาดาล

ฝนตกกระหน่ำ พายุซ้ำถาโถม

น้ำป่าจู่โจม ร่วมประโคมพัลวัน

ฝนตกรถติด จอดสนิทติดหล่ม

เมืองทั้งเมืองพลอยจม ทุกข์ถมซมซาน

ทางมีสี่เลน พี่เล่นท่วมไปสอง

บางสายดูเหมือนคลอง ที่ไหลล่องก็ไม่ปาน

ท่อระบายไม่ทัน เพราะของมันกั้นไว้

ทั้งโซฟาตัวใหญ่ มีได้ไงครับท่าน

คนชอบทิ้งไปทั่ว เห็นแก่ตัวจริงหนา

พอน้ำขังดังว่า ก็ตั้งท่าด่าประจาน

ไม่ใช่แต่ในเมือง แต่เป็นเรื่องทั้งประเทศ

ท่วมกันเป็นเขตๆ ท่วมเป็นเมตรเลยท่าน

บ้างน้ำฝนไหลบ่า บ้างน้ำป่าไหลหลาก

ปริมาณฝนมาก จนยากจะจัดการ

พอแดดออกดีใจ ไม่ทันไรเอาอีกแล้ว

ไม่ต้องพึ่งนางแมว ฝนตั้งแถวหน้ากระดาน

จากเรื่องน้ำเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือ “บอมบ์”

ใจเต้นตุ้มเต้นต่อม มีเรื่องบอมบ์ชวนสะท้าน

ต้องอกสั่นขวัญหาย เมื่อหลายๆ วันก่อน

ตูมที่หน้าโรงละคร แล้วย้อนมาโรง”บาล

คนไข้รอรักษา ต้องพลอยมาเจ็บซ้ำ

เร่งหามือคนทำ ได้แนวนำคนบงการ

ที่มันน่าสงสัย เกิดที่ไหนไม่เกิด

แต่ดันมีระเบิด เกิดในเขตทหาร

ของ ร.พ.พระมงกุฎ จนสะดุด คสช.

ช่างท้าทายจริงพ่อ กระทบต่อรัฐบาล

บ้างก็ว่าแท้คือ เป็นฝีมือคนใน

เพราะมีเรื่องขัดใจ เลยใส่ไฟต่อต้าน

แต่ไม่ว่าใครทำ ขอประณามเต็มขั้น

เคยมีที่ไหนนั่น มาทำกันในโรง”บาล

เอาชีวิตคนป่วย มาพลอยซวยซ้ำซ้อน

น่าต้องฆ่าตัดตอน ไม่ต้องผ่อนประหาร

จากน้ำท่วมที่เกิด มาระเบิดไปป์บอมบ์

คนไทยต้องไม่ยอม ลุกขึ้นซ่อมจัดการ

ช่วยให้ท่วมไม่มาก แม้น้ำหลากมาเยอะ

เรื่องระเบิดก็เถอะ อย่าเลอะเทอะเพ่นพ่าน

ช่วยกันจับตาดู ช่วยเอาหูไปฟัง

ต้องระแวดระวัง อย่าให้ปังอีกนะท่าน

ผมเป็นหนุ่มเมืองกรุง น้ำท่วมทุ่งตระการ

ถ้าอยากท่วมก็ท่วมเถิด ช่วยท่วมระเบิด…สังหาร