การ์ตูนที่รัก/Dream Fossil ก่อนจะถึงความฝัน (1)

นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

Dream Fossil ก่อนจะถึงความฝัน (1)

หนังสือการ์ตูน Dream Fossil เพิ่งตีพิมพ์ฉบับภาษาอังกฤษปี 2015 ประกอบด้วยเรื่องสั้น 15 เรื่องของ ซาโตชิ คง (Satoshi Kong 1963-2010) หลังจากที่เคยตีพิมพ์เป็นภาษาญี่ปุ่นหลังการตายของเขาไปแล้วเมื่อปี 2011

เรื่องสั้น 15 เรื่องนี้เล่าเรื่อง “คน” ตีพิมพ์ตามนิตยสารต่างๆ ระหว่างปี 1985-1989 รวมทั้งเรื่อง Toriko-Prisoner ซึ่งได้รับรางวัลเท็ตซึยะชิบะสำหรับนักเขียนหน้าใหม่ยอดเยี่ยมเมื่อปี 1984 ซึ่งไม่เคยตีพิมพ์ที่ไหนมาก่อน

หนังการ์ตูนเรื่องสำคัญ 4 เรื่องที่คนทั่วโลกรู้จักคือ Perfect Blue ปี 1997 Millennium Actress ปี 2001 Tokyo Godfathers ปี 2003 และ Paprika ปี 2006 ล้วนเป็นผลงานยุคหลังการ์ตูนสั้นเหล่านี้ รวมทั้ง Paranoia Agent หนังทีวีซีรี่ส์ 4 ตอนจบปี 2004 ด้วย

ทุกเรื่องเป็นการ์ตูนชวนฝันและมีเนื้อหาเกี่ยวพันกับความฝัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Paranoia Agent และ Paprika จะชัดเจนกว่าเพื่อน

การ์ตูนสั้นเหล่านี้จึงเป็นหน่ออ่อนแห่งความฝัน แต่คงเพราะเพิ่งจะขุดค้นพบจึงเป็นซากความฝัน บางเรื่องสนุก บางเรื่องไม่สนุก บางเรื่องเหมือนจะขาดๆ เกินๆ เหมือนฟอสซิลที่ไม่สมบูรณ์

เรื่องที่ 1 Carve เป็นไซไฟ ตีพิมพ์ปี 1985

โลกอนาคต โตเกียวล่มสลาย พวกมนุษย์ที่มีพลังจิตต้องหลบซ่อนอยู่ตามที่ต่างๆ มิให้พวกมนุษย์ธรรมดาตามจับได้

เด็กหนุ่มไคและเด็กสาวแอนอยู่กลุ่มเดียวกัน แอนชอบขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกไปเที่ยวโดยที่ไคต้องคอยห้ามปรามอยู่เสมอ

พวกเขารวมทั้งคนอื่นๆ หารู้ไม่ว่ามีหนอนบ่อนไส้

พวกมนุษย์ธรรมดาเกรงกลัวเหล่ามนุษย์พลังจิตเรื่องอะไรมิได้บอกชัด แต่ก็ชวนให้เดาว่าพวกมนุษย์พลังจิตที่ควบคุมตนเองไม่ได้คงจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดความพินาศ

ปรากฏว่าพวกมนุษย์ธรรมดามีเทคโนโลยีสูงกว่า มีอาวุธปืนและหุ่นยนต์

เป็นที่เปิดเผยในภายหลังว่ามนุษย์พลังจิตบางคนมิได้ถูกสังหารแต่นำไปทดลองย้ายพลังไปไว้ที่หุ่นยนต์

ทำให้ได้กองทัพหุ่นยนต์ที่มีอานุภาพตรวจหาและทำลายพวกมนุษย์พลังจิตได้อย่างกว้างขวาง

จนกระทั่งถึงตอนจบเมื่อไคถูกจับตัวไป ไคกลับมาในรูปหุ่นยนต์ยักษ์

เขาจะช่วยฝ่ายไหน

เรื่องที่สอง Horse Play ตีพิมพ์ปี 1986 กลับมาเรื่องเบาสมองเกี่ยวกับนักเบสบอลร่างยักษ์โคโระที่นำความยุ่งยากมาให้แก่ทีมเสมอๆ เขาเป็นคนสำคัญที่จะนำพาโรงเรียนไปสู่โคชิเอ็ง

เล่าเรื่องชีวิตนักเรียนมัธยม นักเบสบอล ความคลั่งไคล้ในเบสบอล เชียร์ลีดเดอร์สาวๆ เข้าใจว่าคนญี่ปุ่นอ่านจึงจะสนุก

แต่ที่จริงก็น่ารักดี คือชีวิตนักเรียนมัธยม ที่ไหนๆ ก็คงจะเหมือนกัน

เรื่องที่สาม Baseball Brat ตีพิมพ์ปี 1986 เช่นกัน เล่าเรื่องนักเบสบอลระดับประถมสองคนซึ่งอยู่คนละทีม คนหนึ่งเป็นแบตเตอร์ อีกคนหนึ่งเป็นพิชเชอร์ เรื่องนี้ยิ่งเข้าใจยาก หากไม่เข้าใจกติกาเบสบอลไม่น่าจะอินเท่าไรนัก

แต่ก็น่ารักดีอยู่ดี คือชีวิตนักเรียนประถม

เป็นความบริสุทธิ์สุดท้ายก่อนวัยเยาว์จะสิ้นสูญ

เรื่องที่สี่ Summer of Anxiety ตีพิมพ์ปี 1986 อีกเช่นกัน เล่าเรื่องนักปั่นจักรยานและเลิฟสตอรี่ข้ามรุ่น คราวนี้เลื่อนมาที่วัยผู้ใหญ่ตอนต้น นักปั่นหนุ่มกำลังจะไปหาแฟนสาว แต่ต้องออก “นอกเส้นทาง” เพื่อช่วยเหลือหญิงสาวสวยชวนหวั่นไหวนางหนึ่งหลบหนีการตามล่าของแก๊งกวนเมือง

กลายเป็นการ์ตูนไล่ล่าเบาสมองก่อนที่จะไปถึงจุดหมายปลายทางแล้วเป็นที่เปิดเผยว่าใครเป็นใคร

เรื่องนี้ความรักอบอวล ความใคร่ด้วยเล็กน้อย

เรื่องที่ห้า Focus ตีพิมพ์ปี 1986 อีกเช่นกัน เล่าเรื่องแม่คนหนึ่ง ร่วมมือกับครูคนหนึ่ง จ้างติวเตอร์ของลูกชายให้สะกดรอยติดตามลูกชายที่หายตัวไปบ่อยๆ ที่แท้ลูกชายคบกับลูกสาวครูอยู่ เป็นความรักหนุ่มสาวที่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ ปลอมแปลงตัว นัดพบกัน เป็นที่ทุลักทุเลทั้งผู้สะกดรอยตาม (ซึ่งก็มีแฟนที่ดูจะเป็นผู้หลักผู้ใหญ่มากที่สุดในเรื่อง) และผู้ถูกสะกดรอย

แต่ที่สนุกพลิกล็อกมากกว่าคือตอนจบ เมื่อใครกันแน่ที่หลบๆ ซ่อนๆ ยิ่งกว่า

เรื่องนี้เป็นวัยผู้ใหญ่เต็มตัวกันแล้ว อาจจะดูเหมือนการ์ตูนเบาสมองก็จริงแต่ที่แท้ชีวิตมิได้เบาอีกต่อไปแล้ว ความดีความงามและความลับเริ่มก่อกำเนิดขึ้นอย่างผสมผสานยากจะแยกออกจากกัน และมิใช่ความฝันด้วย

เรื่องที่หก Day has Dawned ตีพิมพ์ปี 1987 เล่าเรื่องหนุ่มมัธยมสามคนที่นัดกันไปฉลองเรียนจบด้วยการเที่ยวหญิงบริการ สองคนพร้อมจะดื่มกินอุ่นเครื่องกับผู้หญิงแม้ว่าจะเปลืองมาก อีกคนหนึ่งไม่ยอมจ่ายเพราะเงินมีไว้ฟันเท่านั้น สะท้อนชีวิตสนุกสนานเมื่อรุ่งอรุณแห่งความจริงได้ดีทีเดียว

แต่ก็เป็นเนื้อเรื่องตามขนบญี่ปุ่น บางตอนก็เข้าใจยากอีก

เรื่องที่เจ็ด Kidnappers ตีพิมพ์ปี 1987 เล่าเรื่องโจรเรียกค่าไถ่ร่างอ้วนจับเด็กชาย “จุน” ขึ้นรถตู้หายไป แต่กลับถูกโจรผอมกิ๊กก๊อกขโมยรถตู้ไปซ้ำโดยไม่รู้ว่าหลังรถมีเด็กน่ารักอยู่คนหนึ่ง

โจรผอมกิ๊กก๊อกจึงต้องคอยดูแลเด็ก หนีโจรอ้วน หนีตำรวจ และหาทางเอาเด็กไปส่งคืนโดยที่ตัวเองรอดตัวไปได้

เหมือนดูหนังไล่ล่าบนจอภาพยนตร์โดยไม่รู้ตัวก่อนจะจบด้วยเซอร์ไพรส์และรอยยิ้ม

เรื่องที่แปด Guests ปี 1987 เรื่องนี้อาจจะไม่ควรอ่านในตอนกลางคืน

พ่อแม่ ลูกชายลูกสาวซื้อบ้านหลังใหญ่ได้ในราคาถูกมาก แต่พอย้ายเข้าไปอยู่วันแรกลูกชายก็พบผีเข้าเต็มๆ น่ากลัวทีเดียวแม้จะเป็นเพียงลายเส้นรางเลือน วันถัดมาเป็นพ่อพบผีผมยาวในห้องอาบน้ำ ตามด้วยน้องสาวคนเล็กที่เจอจะจะ น่ากลัวมาก

หลังจากนี้ผีก็ไม่เกรงใจอีก เดินเพ่นพ่านตามที่ต่างๆ เมื่อพ่อทำใจดีสู้ผีเชิญเพื่อนมาเมากันที่บ้าน ทุกคนได้เผชิญหน้าผีกันอย่างที่เรียกว่าแทบจะไม่มีที่ยืน

ทำไมมีผีมากมายนับไม่หวาดไม่ไหวขนาดนี้ ต้องติดตาม

แปดเรื่องแรกสำหรับยุคที่หนึ่งถึงปี 1987 จะเห็นว่าซาโตชิ คงเขียนไซไฟไว้ 1 เรื่อง ผี 1 เรื่อง ที่เหลือเป็นนวนิยายชีวิตเล่าเรื่องคนในวัยต่างๆ อย่างเข้าใจ

ยังมีต่อ