ฟ้า พูลวรลักษณ์ : หนังสือเรียนสำหรับเด็ก (166) : มนุษย์ไม่ได้เป็นอมตะ แต่ก็เป็นอมตะ

ฟ้า พูลวรลักษณ์

เพื่อนชาวอังกฤษของฉันคนหนึ่ง ที่เดินทางมาทั่วโลก ผ่านประสบการณ์มามากมาย เคยเที่ยวคลับมาเยอะแยะ วันหนึ่งเดินเข้าไปในคลับแห่งหนึ่งในเมืองไทย เกือบแย่ เพราะมาเจอพวกมิจฉาชีพ หลอกลวง ขู่กรรโชก เขาบอกว่าช่างโง่เขลาเหลือเกิน ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นในยุคนี้ได้ เขาบอกเป็นปลาใหญ่ตายน้ำตื้น

สำหรับฉันนี่เป็นเรื่องธรรมดา

ฉันเคยเห็นเรื่องทำนองนี้มานับครั้งไม่ถ้วน

ไม่นานมานี้มีคดีแย่งชิงไอโฟน คนร้ายเอามีดแทงคอเหยื่อจนตาย ด้วยต้องการแย่งมือถือเพียงเครื่องเดียว เรื่องแบบนี้น่าสะเทือนใจ เพราะคาดไม่ถึงว่าเขาจะทำแบบนี้

ที่สนามบิน มีคนลืมมือถือไว้ปีละหลายพันเครื่อง ตามที่สาธารณะมากมาย ในห้องน้ำ ในโลกเราทุกวันนี้ ที่จริงการจะขโมยมือถือทำง่ายมาก เพราะผู้คนจะประมาท ฉันเห็นคนวางมือถือไว้ที่นั่นที่นี่ ในร้านอาหาร หากจะขโมย ก็มีโอกาสมากมาย และในโลกนี้ มือถือทุกวันนี้ ที่ราคาถูกมีมากมาย ที่ให้ฟรี หรือเกือบฟรี ก็นับไม่ถ้วน

การแทงคอเหยื่อตาย เพียงเพราะต้องการแย่งชิงมือถือหนึ่งเครื่องจึงน่าสะเทือนใจ ว่าจิตใจของเขาทำได้ยังไง ไม่ใช่ในความอำมหิตที่ฆ่าคน แต่ในการที่เขาช่างไม่รู้ความเปลี่ยนแปลงของโลกเลยหรือ มือถือขโมยได้ไม่ยาก หาได้ไม่ยาก

แปลก มีข่าวผัวเมียคู่หนึ่งที่ไปขโมยเด็กแรกเกิดในโรงพยาบาล ที่แปลกเพราะหากพวกคุณอยากมีลูกมากเหลือเกิน ก็ไปขอเด็กมาเลี้ยงได้ ในโรงเลี้ยงเด็กกำพร้า พวกเขาเต็มใจยกให้ รอคนมาขอ และมีเด็กมากมายให้เลือก

แปลกซ้อนแปลก มีการข่มขืนผู้หญิงจนตาย หรือจนตัวเองติดคุกตลอดชีวิต ที่แปลกเพราะความอยากดังกล่าว มันทำไมมากมายจนล้นขนาดนี้ มันเป็นความหิวโหยที่พ้นเหตุผล หรือในซอยมืด มีการข่มขืนหญิงแก่อายุเจ็ดสิบกว่าปี

หรือแม้แต่ข่มขืนคุณย่าอายุเก้าสิบกว่า

คนที่ไม่เข้าใจธรรม จะไม่เข้าใจชาติภพ ฉันเข้าใจว่าในโลกนี้ คนเรามหึมาที่อยู่รวมกันในโลกใบเดียว ในสังคมเดียวกันนี้ แต่ในทางจิตใจ มีหลายเผ่าพันธุ์ บางเผ่าต่างออกไปมาก ถึงระดับเป็นพวกมนุษย์ Neanderthal คือเป็นมนุษย์ยุคหิน ไม่ใช่แม้แต่เป็นสปีชีส์เดียวกัน ไม่รู้พวกเขามาจากโลกไหน คิดอะไรอยู่

แต่มีข้อสังเกตบางอย่าง พวกมันจะมีที่อยู่ หรือความเคยชินบางอย่าง บางครั้งฉันเดินสวนกับคนพวกนี้ในตลาด แต่เราก็แค่เดินสวนกัน กระนั้นหากมีเหตุบางอย่างทำให้เราข้องแวะกัน ก็เกิดอันตรายใหญ่หลวง

คนประมาทคือตาย

คนไม่เข้าใจว่าชีวิตที่เราอยู่นี้ มีหลายจักรวาลซ้อนกัน หลายโลกซ้อนกัน

คนชั่วร้าย เห็นแก่ตัว จะเจอคนชั่วร้าย เห็นแก่ตัวมากมายไปหมด ยั้วเยี้ยรอบตัวของเขา เพราะเขาตกอยู่ในจักรวาลคนชั่วร้าย คนที่เขาหวาดกลัว เกลียดชัง จะเพิ่มทวีเป็นสิบเท่า เพราะคนเหล่านั้นคือภาพสะท้อนตัวเขาเอง เขาช่างไม่รู้ตัวเลยหรือว่า คนที่เขาเกลียดที่สุดคือตัวเอง สิ่งรอบข้างคือกระจกเงา นี้เองคือความหมายของวิบากกรรม

ดังนั้น อาชญากร จึงถูกล้อมรอบด้วยอาชญากรด้วยกัน ด้วยตำรวจโหด

Godfather จึงต้องเจอ Godfather แก๊งอื่น ต้องเจอกับมือปืน ฆาตกร

มันดึงดูดซึ่งกันและกัน และแม้บางครั้งเขาอาจเอาชนะแก๊งอื่นได้ แต่ก็ไม่ตลอดไป วันหนึ่ง เขาอาจต้องเป็นฝ่ายแพ้ แต่ที่สำคัญเขาอยู่ในจักรวาลของคนชั่ว และหนีไม่ได้

วิธีการมอง ให้มองป่า ในธรรมชาติ มีสัตว์นานาชนิดในป่า เช่น มียุง ก็จะมีแมงมุมมากินยุง แต่ก็จะมีสัตว์อื่นมากินแมงมุม ยุงมีปีกบิน แมงมุมก็สามารถชักใยได้ในอากาศ

ธรรมชาติสร้างสิ่งต่างๆ มาต่อสู้กัน จึงไม่มีใครรอดไปได้ นี้คือกฎแห่งกรรม

คนที่คิดว่าตัวเองฉลาด คือคนที่เข้าใจผิด

เขาคือยุงที่บินได้ และเผลอคิดว่า ไม่มีใครจับเขาได้

แต่มันมีแน่ ชีวิตที่มีปีก ก็จะเจอคู่ปรับ ที่รู้จักวิธีการปราบสัตว์ปีก

น่าสนใจที่มนุษย์ไม่ได้เป็นอมตะ แต่ก็เป็นอมตะ

มนุษย์เป็นอมตะใน

๑ หลักการ

๒ สัญลักษณ์

๓ ภาษา

๔ วัฒนธรรม

ไม่ใช่ในแง่ของสังขาร เพราะในแง่สังขาร เราไม่อาจดำรงอยู่ได้นาน

สิ่งสุดท้ายที่เราควรคุยถึงคือศีลธรรม เพราะศีลธรรมของเราแต่ละคนอาจแตกต่างกัน แต่ศีลธรรมคือความเป็นอมตะของวิญญาณ ดังนั้น ศีลธรรมจึงมีคุณค่า ย้อนกลับมา ศีลธรรมจึงควรเป็นสิ่งที่พูดถึง แต่คุณต้องระวัง

ชีวิตไม่อาจเป็นอมตะ

แต่วิญญาณเป็นอมตะ

นี้คือความขัดแย้งที่ฉันรู้สึกมาตั้งแต่เด็ก แต่ไม่ว่าจะมองยังไง มันก็ถูกทั้งคู่ ความขัดแย้งนี้จึงเป็นนิรันดร

ชีวิตของฉันขึ้นกับเครื่องจักร

วันหนึ่งคอนโดฯ ของฉันไฟดับประมาณหนึ่งชั่วโมง ฉันอยู่แทบไม่ได้เลย ฉันไม่สามารถแม้แต่จะเปิดผ้าม่าน เพราะผ้าม่านถูกควบคุมด้วยรีโมต ไม่อาจดูหนัง ไม่อาจต้มน้ำร้อน ไม่อาจแม้แต่ใช้ wi-fi ทันใดนั้น ฉันรู้ตัวว่าคอนโดฯ ของฉันคือเครื่องจักรตัวหนึ่ง มันหยุดชะงักเมื่อไฟดับ

เมืองทั้งเมือง คือเครื่องจักรขนาดใหญ่

มันทำงานทั้งกลางวันและกลางคืน

วันใดที่น้ำหยุดไหล ไฟดับ เครื่องจักรหยุดทำงาน เราจะดิ้นพล่าน หลายชีวิตต้องล้มตาย

ฉันไม่อาจหลีกเลี่ยงการใช้เครื่องจักรได้เลย ต้องพึ่งพาอาศัยมัน แต่ฉันก็ยังเป็นอิสระ ยังมีความเป็นอมตะอยู่ดี เพราะฉันยังมี

๑ หลักการ

๒ สัญลักษณ์

๓ ภาษา

๔ วัฒนธรรม

ฉันรักษามันไว้ด้วยความหวงแหนเทียบเท่าชีวิต

เทียบเท่าวิญญาณ