อะไรคือ “เป้าหมาย” ในการประกาศและกำหนดให้มี”เขตควบคุม พิเศษ” โดยรอบ”วัดพระธรรมกาย”

คำตอบ 1 คือเพื่อโดดเดี่ยว และปิดล้อม”วัด”

คำตอบ 1 คือเพื่อแยกวัดออกจาก “มวลชน” เพื่อแยกพระออก จาก “อุบาสก อุบาสิกา”

นั่นก็คือ “แยกปลา” ออกจาก “น้ำ”

ตามหลักการแล้ว กระบวนการเชิงปฏิบัติเช่นนี้คือการปูทางและสร้างเงื่อนไขไปสู่ “ชั้ยชนะ”

นั่นก็คือ สามารถยึดครอง”พื้นที่”ได้

เพราะตามธรรมชาติของ “ปลา” แล้วเมื่อใดที่ขาด”น้ำ” หรือไม่มีมี “น้ำ”ก็ต้องตายสถานเดียว

หลักการเป็นเช่นนี้ เป้าหมายเป็นเช่นนี้

แต่ปฏิบัติการนับแต่กลางดึกของคืนวันที่ 15 กุมภาพันธ์ เป็นต้นมา โดยประกาศและคำสั่งหัวหน้าคสช.จากอำนาจของ “มาตรา 44” ผลเป็นอย่างไร

“ปลา” ตายหรือไม่

 

หากดูจากความต้องการของ “ดีเอสไอ” ที่จะเข้าไป”ตรวจค้น”ภายในวัดพระธรรมกายเป็นรอบที่ 2

ยืนยันว่า “ปลา” ยังอยู่

ไม่เพียงแต่อยู่เพราะ”ดีเอสไอ”ไม่สามารถได้ตัว พระเทพญาณมหามุนี ไปส่งให้”อัยการ”ได้

โดยตอบไม่ได้ว่า”หลบ”อยู่ ณ แห่งหนตำบลใด

หากที่สำคัญเป็นอย่างมากก็คือ วัดพระธรรมกายยังดำรงคงอยู่และดำเนินการเคลื่อนไหวตอบโต้ได้เหมือนจะไม่กระทบกระ เทือนอะไรเลย

ยิ่งกว่านั้น ภายในพื้นที่ที่เรียกว่า “เขตควบคุมพิเศษ” ก็ใช่ว่าจะดำรงอยู่อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด

กลับปรากฏ”การเคลื่อนไหว”หนุนเสริม เติมมา

 

ปรากฎการณ์ที่มี “พระ สามเณร” และ “มวลชน” ไปรวมกลุ่มกันอยู่ในพื้นที่บริเวณคลองแอน ประตู 5 และ 6

คือ “รูปธรรม” อันเด่นชัดยิ่ง

ความหมาย-หมายความว่า แทนที่ “น้ำ” จะแห้งเหือด ตรงกัน ข้าม กลับมี “น้ำ” หลั่งไหลเข้ามาเพิ่มระดับ

ส่งผลให้ “ปลา” แหวกว่ายอย่างคึกคัก

ยิ่งกว่านั้นการประกาศเขต “ควบคุมพิเศษ” ยังสร้างปัญหาต่อเนื่องไปถึง “ชาวบ้าน” ในพื้นที่นั้นๆ

เข้า-ออกไม่สะดวก นักเรียนไปเรียนไม่ราบรื่น

เสียงร้องเสียงโวยวายดังกระหึ่มกระทบ 2 หูของ”ดีเอสไอ” และ “ตำรวจ” รวมถึง”ทหาร”ไม่เว้นแต่ละวัน

ไม่เพียงมี “น้ำ” อยู่ภายใน “วัด”

หากแต่ยังมี “น้ำ” มวลมหาศาลอึกทึกครึกโครมอยู่โดยรอบ “วัด” อย่างนอกเหนือความคาดหมาย ทำให้เรื่องไม่สามารถยุติลงได้โดยราบรื่น

การแยก”น้ำ” ออกจาก”ปลา”จึงเด่นชัดว่าไม่สำเร็จ