ใส่บ่าแบกหาม / พรพิมล ลิ่มเจริญ

Tallulah

 

เธอจ๊ะ

Tallulah เป็นหนังเรื่องหนึ่งที่ได้ไปเปิดตัวฉายในเทศกาลซันแดนซ์เมื่อสองปีมาแล้ว ฉันเพิ่งได้ดูจากเน็ตฟลิกซ์ มันเป็นหนังดีเลยแหละ ฉันขอแนะนำ

Ellen Page จากเรื่อง Juno ที่ฉายเมื่อปี 2007 ที่เราชื่นชอบกันเป็นนักเป็นหนา เรื่องนี้น้องแอลเลนแสดงเป็น Tallulah หรือให้เรียกสั้นๆ ว่า Lu

Allison Janney ที่ฉันชอบมาตั้งแต่แกรับบทเป็น C.J. Cregg โฆษกรัฐบาล ในซีรี่ส์เรื่อง The West Wing คุณแอลลิสันแสดงทั้งโทรทัศน์และภาพยนตร์ เป็นตัวอย่างหนึ่งของการเป็นนักแสดงที่ไม่ต้องเป็นพระเอกนางเอก แต่แสดงดีตีบทแตก เลยได้รับบทเป็นตัวละครสำคัญเสมอๆ และมีคนจ้างงานสม่ำเสมอ ประกอบอาชีพได้ดีกว่าพระเอก-นางเอกก็ตรงนี้ ที่มีงานแสดงบ่อยๆ ได้ ไม่ต้องเว้นว่างการแสดงไปนานๆ

สองคนแสดงเรื่องนี้ได้แบบเอาผู้ชมได้อยู่หมัดมากๆ มันช่างเข้ากัน มี chemistry ของผู้หญิงสองวัยสองแบบสองลักษณะที่ได้มาสร้างความผูกพันกัน

 

เรื่องก็เริ่มที่ Tallulah หรือ Lu เป็นหญิงร่อนเร่พเนจร มีรถตู้ใช้เป็นที่อยู่อาศัย หากินเลี้ยงชีวิตโดยการขโมยบัตรเครดิตคนอื่นมาใช้ ซึ่งลูนี้ก็ฉลาด ขโมยมาหลายใบ เอาไปใช้งานใบละไม่กี่สตางค์ เดี๋ยวตำรวจจับได้ อาศัยขโมยบ่อยๆ แล้วเอามาใช้นิดๆ หน่อยๆ แทน

ลูมีแฟนชื่อ Nico ก็ดูท่าว่ารักกันดี ตระเวนไปไหนๆ ด้วยกัน วาดฝันด้วยกัน ดูเป็นคู่รัก

แต่พออยู่มาวันหนึ่ง นิโก้ก็เกิดความคิด

Let’s do something real.

Like, get married.

เรามาทำสิ่งจริงจังกันเถอะ

แบบมาแต่งงานกัน

จะได้หางานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง เช่าอพาร์ตเมนต์อยู่กัน แล้วก็จะได้มีลูกกันไง

I’m sick of eating shit out of dumpsters

and asking truckers for

shower tickets, all right?

I can’t do it anymore.

ผมเบื่อหน่ายกับการกินของจากถังขยะ

การต้องเที่ยวไปขอตั๋วอาบน้ำจากคนขับรถบรรทุก

ผมไม่ไหวแล้ว

เมืองฝรั่งเขามีห้องอาบน้ำให้คนขับรถบรรทุกได้ใช้ที่จุดพักรถ มีตู้ให้ไปสแกนบัตรแสดงตน เมื่อตู้พิมพ์ตั๋วออกมาให้ ก็จะมีเบอร์ห้องน้ำมีรหัสผ่านให้คนขับรถได้เข้าไปใช้ห้องน้ำได้ ห้องน้ำก็จะมีทั้งส้วม อ่างล้างหน้า และห้องอาบน้ำฝักบัว สะอาดสะอ้านดี

ดีเนอะ ถ้าเวลาขับรถทางไกลๆ มีแบบนี้ คนขับรถก็จะสดชื่นเพราะได้อาบน้ำ แต่เขาคงไม่ขยันอาบกันมากมายอะไร ประกอบกับคิวเข้าแถวรอต่อคงยาว ก็เลยเกิดการโควต้าเหลือ แบ่งให้คนอื่นได้

ทีนี้ลูไม่คล้อยตามกับไอเดียของนิโก้นี้แม้แต่น้อย

Well, this is the way I live

and if you don’t like it,

then you can get the f–k out.

ฉันอยู่ของฉันอย่างนี้

ถ้าเธอไม่ชอบ ก็ไปเลยไป

ไล่กันแบบนี้เลย แต่ไล่ได้ไง เพราะรถตู้นั้นลูเป็นเจ้าของ

ไม่เหมือนไล่คนออกนอกประเทศ แบบนั้นไล่ไม่ได้ ไม่มีใครมีสิทธิ์ไล่ใครได้ เพราะเราทุกคนเป็นเจ้าของร่วมกัน วิชาสังคมศึกษาสอนมาอย่างนี้แต่เล็กๆ แล้ว

แล้วนิโก้ก็ไปจริง ลูจ๋อยเลย

แกนี้สะเทือนใจฉัน ลูไปยืนตะโกนใส่รถไฟที่วิ่งผ่านเสียงดัง น้ำตารื้น

You say goodbye!

เธอต้องบอกลา!

ก็เขาไม่ลา จะทำไงได้ เขาจากไปเงียบๆ ทิ้งให้เราหาทางสงบจิตสงบใจเอาเอง ให้เราคิดเอาเองว่า เขาผู้ซึ่งจากไปนั้นก็ลำบากมากแล้วสำหรับตัวเขาเอง อย่าเอาเราไปเพิ่มภาระให้เขาเลย…

แล้วลูก็คิดออก นิโก้บอกไว้ไม่นานว่าอยากกลับไปหาแม่ที่นิวยอร์ก ไม่ได้ติดต่อแม่สองปีเต็มแล้ว ลูบึ่งรถตามไปในทันใด

 

แม่ของนิโก้เป็นนักเขียน ชื่อ Margo อยู่อพาร์ตเมนต์ของสามี แต่สามีย้ายออกไปแล้ว ส่งใบหย่ามาให้เซ็นแล้ว แต่แม่ไม่เซ็น ก็เลยอยู่คนเดียวเหงาๆ กับเต่าหนึ่งตัวที่เลี้ยงไว้เป็นเพื่อน

บ้านที่อยู่เป็นบ้านพักอาจารย์ของมหาวิทยาลัย นั่นคือสามี ถ้าหย่ากันแม่ก็จะไม่มีสิทธิ์อยู่บ้านนี้ ซึ่งแม่ไม่อยากย้ายนะ ก็อยู่ที่นี่มา 18 ปีแล้ว แต่มหาวิทยาลัยก็จะไม่รู้ในตอนนี้ ถ้าพนักงานเปิดประตูไม่แจ้งไป

มาร์โก้พยายามเป็นมิตรกับพนักงานเปิดประตู

I’m not asking you to be dishonest,

just… discreet.

ฉันไม่ได้ขอให้คุณไม่ซื่อสัตย์

แค่…ช่วยเก็บเป็นความลับ

ลูไปหาบ้านจนเจอ แต่แม่ไม่เชื่อ

C’mon, man, I’ve his name

tattooed on my hand.

โธ่เอ๊ย นี่ มีชื่อสักไว้ที่มือนี่

พูดแบบนี้ แม่เชื่อขึ้นมานิดหน่อย แต่ไม่ให้เข้าบ้าน

ลูเลยต้องออกไปหากิน วิธีการคือ แอบเข้าไปในโรงแรม แล้วก็เดินหาของกินตามถาดอาหารที่แขกมาพักสั่งอาหารมากินในห้อง พอกินเสร็จก็เอามาวางไว้หน้าห้องรอคนมาเก็บ

แล้วก็ไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย มีห้องหนึ่งเปิดประตูออกมา เข้าใจผิดคิดว่าลูเป็นแม่บ้านของโรงแรมที่จะมาเลี้ยงลูกให้ ลูก็ตกกระไดพลอยโจน ชอบใจในความเข้าใจผิดนี้ ถือเป็นโอกาสจะได้เข้าไปขโมยของเล็กๆ น้อยๆ ในห้องเขาได้เชิ้บๆ

เจ้าของห้องชื่อ Carolyn มีลูกเล็กวัยเตาะแตะ พูดยังไม่ได้ แม่ปล่อยให้เดินไม่ใส่เสื้อผ้า ผ้าอ้อมเด็กอะไรก็ไม่มี เดินไปมาได้ตามสบายอยู่ในห้อง แม่ไม่ใส่ใจ เอาแต่เตรียมตัวจะออกไปเดต

ลูตกใจเห็นเด็กปีนจะออกไประเบียง แคโรลีนก็ไม่ใส่ใจ

Well, she has to learn.

There’s bars.

ก็ต้องได้เรียนรู้

มันมีซี่ลูกกรง

แคโรลีนดูเมาอีกต่างหาก แล้วยังเอาแต่พร่ำเพ้อถึงแต่เรื่องตัวเอง

This is too much for me.

Nobody ever tells you

how hard it’s going to be.

มันหนักหนาเกินไปสำหรับฉัน

ไม่เห็นมีใครบอกฉันเลยว่า

มันจะยากเพียงนี้

เห็นในทีวีเขาก็ทำกันได้ กระเตงเลี้ยงลูกกันหลายๆ คน แต่ทำไมแคโรลีนเลี้ยงไม่เป็น

สุดท้ายลูไม่คิดมาก ด้วยความตั้งใจดี ทิ้งเด็กไว้กับผู้หญิงแบบนี้ไม่ได้แน่ เลยพาไปเสียดื้อๆ แล้วไปขอความช่วยเหลือจากมาร์โก้ ด้วยการบอกว่านี่คือลูกของเธอกับนิโก้ เหตุการณ์นี้จึงทำให้สองนางได้สร้างสัมพันธ์กัน แต่ก็มีเรื่องให้ตื่นเต้นสลับฉาก เพราะแคโรลีนแจ้งตำรวจให้มาตามหาลูก และเนื้อเรื่องเขาก็ละเอียดเพียงพอ ที่จะให้มีนักสังคมสงเคราะห์มาศึกษาแคโรลีนด้วย

คนขโมยลูกก็ต้องมีเหตุผล คนเป็นแม่เลี้ยงลูกอย่างไรให้โดนขโมยไปได้ก็ต้องหาเหตุผลให้เจอ เราจะได้หัดมองโลกแบบไม่ตัดสินใครหรืออะไรทั้งนั้น เมื่อเกิดสถานการณ์ ก็ต้องศึกษาทุกองค์ประกอบ ทุกผู้เกี่ยวข้องของปัญหา จึงจะได้หนทางแก้ไขที่เหมาะที่ควร มันยากตรงนี้

ผู้คนมักอยากสรุปให้เร็วว่า ไม่เป็นไร ไม่มีอะไร ทุกอย่างปลอดภัยดี โลกนี้สีลาเวนเดอร์

ฉันเอง