Crazy Rich Asians ภาพยนตร์ที่สร้างจากนวนิยายขายดีปี 2013 ของ Kevin Kwan นักเขียนอเมริกา เชื้อชาติสิงคโปร์ เล่าเรื่องความรักของหนุ่มสาวรุ่นใหม่ที่มีเชื้อสายจีนจากประเทศต่างๆ ได้มาพบกันรักกันในอีกซีกโลกหนึ่ง

คนจีนที่บรรพบุรุษลี้ภัยหนีความจนจากแผ่นดินใหญ่ ไปสร้างตัวจนร่ำรวยในประเทศต่างๆ ทั่วโลก เหมือนมังกรหลับที่ตื่นขยับจากหลับใหล

จนทำให้โลกสั่นสะเทือน

 

หนังเปิดตัวด้วยฉากสองคู่แม่ลูกที่เปียกฝน (ปี 1995) เข้าเช็กอินโรงแรมหรูส่วนตัว ซึ่งพนักงานโรงแรมดูถูกไม่ไยดีแขก แม้เธอจะแนะนำตัวว่า “ฉัน เอลินอร์ ยัง ได้จองโรงแรมห้องสูทสวีตไว้แล้ว…”

กลายเป็นว่าตระกูลยัง จากสิงคโปร์ได้รับช่วงซื้อโรงแรมเก่าแก่นี้ไว้ และเอลินอร์ ยัง (มิเชล โหย่ว ดาราดังของฮอลลีวู้ด ชาวมาเลเซีย) เธอมากับเด็กชายนิโคลัส ยัง และญาติเฟลิซิตี้ เหลียง (แจนิช โคห์) กับลูกสาวแอสตริก เหลียง ในวัยเด็ก

ปี 2018 บ้านตระกูลยัง (บ้านอยู่ที่ Tyersall Park @ Singapore แต่สถานที่ถ่ายทำคือบ้าน Carcosa Seri Negara, Perdana Botanical Gardens in Kuala Lumur) แห่งสิงคโปร์ที่ขยายธุรกิจไปมากมาย เป็นตระกูลอภิมหาเศรษฐี ซึ่งเปรียบเสมือนราชวงศ์แห่งสิงคโปร์ และนิโคลัส ยัง หรือนิก เหมือนเจ้าชายของตระกูลยัง

นิก (เฮนรี่ โกลดดิ้ง ดาราชาวมาเลเซีย และเป็นพิธีกรรายการท่องเที่ยว) ได้ร่ำเรียนที่อเมริกาและพบรักกับราเชล ชู (คอนสแตน วู) หญิงสาวฉลาดน่ารักสัญชาติอเมริกัน เชื้อสายจีน เป็นอาจารย์สอนวิชาเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก

นิกชวนราเชลไปงานแต่งงานโคลิน คู (คริส ปัง) เพื่อนสนิทที่บ้านเกิดสิงคโปร์ เมื่อเริ่มออกเดินทาง ราเชลถึงค่อยๆ รับรู้ว่า คนรักของเธอไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา หากคือทายาทมรดกระดับล้านๆๆ เป็นที่หมายปองของสาวๆ ทั้งเกาะสิงคโปร์

และแค่การนัดพบกันของทั้งคู่ ก็ได้ถูกแพร่ภาพด้วยพลังของสังคมโซเชียล จนรับรู้กันทั่ว

 

หนังตัดภาพฉับไวด้วยการใช้กราฟิกดีไซน์ที่สวยงาม (Production Design : Nelson Coates) ประกอบกับเสียงเพลงและดนตรีที่เร้าใจ ทั้งเพลงจีนและเพลงฝรั่ง ได้เห็นว่าคนสิงคโปร์ยังฟังเพลงจีนและพูดภาษาจีน (Sound : Brian Tyler)

ราเชลแวะไปหาโกห์ พีคลิน (อวคาฟิน่า เน็ตไอดอลดังสู่ดาราฮอลลีวู้ด) เพื่อนสาวชาวสิงคโปร์ ซึ่งมีบ้านเริ่ดหรูอลังการ แม้เป็นเพียงครอบครัวชนชั้นกลาง ชอบใช้เสื้อผ้ากระเป๋าแบรนด์เนม

งานแต่งงานของโคลินกับอรามินตรา ลี (โซโนยะ มิซูโนะ ดาราชาวญี่ปุ่น) ลูกสาวเศรษฐีระดับเดียวกัน ที่งานแต่งงานใช้ออร์แกไนเซอร์จัดงานเหมือนงานอีเวนต์ ทุกย่างก้าวต้องเดินตามสคริปต์ และงานฉลองความโสด (Bachelorette Party) ที่ยิ่งใหญ่หรูเว่อร์ ชนิดปิดเกาะลังกาวีจัดงาน ให้เพื่อนๆ เจ้าสาวช้อปปิ้งฟรีในดิวตี้ฟรี ส่วนฝ่ายเจ้าบ่าวฉลองความโสดกับเหล่าพริตตี้สาวสวยบนเรือสำราญหรูกลางมหาสมุทร

และในงานนี้เหมือนงานเปิดตัวราเชล ชูให้ญาติๆ ของนิกในตระกูลยังได้รู้จัก เป็นตระกูลใหญ่ที่ต้องใช้ต้นไม้ตระกูล (Family Tree) เขียน จึงรู้ลำดับญาติ

 

Crazy Rich Asians โดยผู้กำกับฯ จอน เอ็ม ชู เป็นหนังโรแมนติก คอเมดี้ หรือที่เรียกว่าหนังสไตล์ “รอมคอม” ซึ่งใช้ดารานำจากเอเชียทั้งหมด

หนังแสดงถึงการต่อสู้ของผู้หญิง ที่แม้จะมาจากตระกูลที่ร่ำรวย มีการศึกษา หากการสร้างการยอมรับในสังคมชั้นสูง ก็เป็นเรื่องที่รับมือไม่ง่ายนัก

เอลินอร์ ยัง แม่ของนิกต้องใช้เวลาทั้งชีวิต กว่าจะได้รับการยอมรับจากอาม่า (ลิซ่า ลู) ย่าของนิกซึ่งเปรียบเสมือนไทเฮาแห่งตระกูลยัง เธอจึงไม่ยอมรับราเชลง่ายๆ

แอสตริก เหลียง (เจมม่า ชาน) ญาติสาวสวยไฮโซแสนเนี้ยบของนิก ที่ผู้คนต่างอิจฉา ก็ต้องต่อสู้กับวิธีคิดของสามีไมเคิล เตา (ปิแอร์ ปิง) ซึ่งเป็นคนชั้นกลางมาแต่งงานกับสาวไฮโซ

ถ้าตัวเองรู้สึกต่ำต้อย ไร้ศักดิ์ศรี ขาดความมั่นใจ ไม่เชื่อมั่นในตนเอง ย่อมยากต่อการยอมรับจากคนอื่น ซึ่งราเชลไม่คิดเช่นนั้น และไม่ยอมแพ้ เธอมีวิธีต่อสู้ของเธอเอง

เป็นหนังดราม่าแม่ผัวลูกสะใภ้ปี 2018 ที่สะใภ้ไม่ใช่ผู้หญิงไก่กาอาราเล่ สวยโง่ ไร้การศึกษาอีกแล้ว แต่เป็นคนรุ่นใหม่ที่มีสมองสองมือและพร้อมจะสู้!

 

Crazy Rich Asians เหมือนหนังโปรโมตเกาะสิงคโปร์/มาเลเซีย โชว์สถานที่ท่องเที่ยวมากมาย เช่น อาหารอร่อยที่ Newton Food Center คล้ายเป็น Street Food หรือฉากราเชลปรับทุกข์กับพีคลินที่ร้าน Humpback บนถนน Bukit Pasoh ไชน่าทาวน์ที่มีบ้านสวยๆ สไตล์โคโลเนียล

ตอนที่นางเอกมาถึงสนามบินชางฮีก็ประทับกับสวนกล้วยไม้ในสนามบิน และฉากฉลองงานแต่งงานที่ Garden by the Bay กับฉากจบสวยๆ ที่ Marina Bay Sands แค่ฉากสวยๆ ก็ดูคุ้มเพลิน

เกาะสิงคโปร์ เกาะเล็กๆ ที่ประชากรมีรายได้ต่อหัวสูง มีผู้นำประเทศที่มีวิสัยทัศน์ เกาะที่ดูเหมือนไม่มีอะไรเลย แต่กลับสร้างสิ่งต่างๆ มากมาย เช่น Night Safari, Universal

อย่างที่ลี กวน ยู เคยกล่าวไว้ว่า “ประเทศก็เหมือนห้างสรรพสินค้า ต้องตกแต่งดิสเพลย์หน้าร้านให้สวยงามอยู่ตลอดเวลา เพื่อดึงดูดผู้คน (เงินทอง) จากทั่วโลก…”

แล้วไทยเที่ยวไทยขายของเก่า ถ้าขายหมดทุกเมืองทั้งเมืองหลักเมืองรอง แล้วจะมีอะไรให้ขายอีกหรือไม่?