จดหมาย

 

วันนี้-วันหน้า

สวัสดีครับบรรณาธิการมติชนสุดสัปดาห์

มองศรีวราห์ ในวันนี้

ย้อนเห็นถึงธาริต ในวันนั้น

มองธาริต ในวันนี้

หรือจะเห็นถึงศรีวราห์ ในวันหน้า

Deja vu

 

แล้ว-แฮ่ม

มองรองโจ๊ก ผู้ขยันขันแข็งในวันนี้

เห็นรองโจ๊กของพี่ป้อม ในวันข้างหน้า

เป็นอย่างไรบ้างหนอ? (ฮา)

 

ลำเอียง

ไม่ทราบว่าเหตุบ้านการเมืองจะเกี่ยวเนื่องเรื่องของโชค โลกของหวยหรือไม่อย่างไร

ด้วยเมื่อปะติดปะต่อตัวเลขเด่นๆ ของรัฐบาลในเทอมที่แล้วมาจะพ้องต้องกันทั้ง ม.44, ไทยแลนด์ 4.0 และ 4 ปี (แล้วนะจ๊ะ)

ซึ่งในวงการหวยแล้วตัวเลขดังกล่าวสามารถพลิกแพลงบวกลบคูณหารไปตามสูตรผสมของผู้นิยมชมชอบเสกสรรปั้นแต่งหมายเลขที่จะออกได้หลากหลายมิติ

ทั้งจากความเชื่อ, สถิติ, ทะเบียนรถ-เลขที่บ้าน-พ.ศ. วันเดือนปีเกิด-อายุของคนตายและอื่นๆ อีกจิปาถะสารพัด ฯลฯ

แม้เมื่อหมายเลขหวยที่ออกมาแล้วจะผิดฝาผิดตัวจากการคาดคะเนคิดคำนวณอย่างไม่น่าเชื่ออย่างไร, เจ็บแสบ-ช้ำกระดองใจแค่ไหน

ก็ไม่มีวันเสียละที่จะเข็ดหลาบขยาดย่าน

ยังคงเสาะแสวงหาเลขเด็ดในฝันถึงวันเศรษฐีอยู่ทุกเมื่อ เชื่องวด (จึงเป็นที่รักใคร่ไยดีในคติ, มโนรถ-กุศโลบายของกองสลากให้รัฐบาลได้อิ่มหนำสำราญตลอดมา)

…เมื่อกล่าวถึงคนถูกหวยรวยเงินจำนวนมาก

ความทะยานอยากย่อมมากขึ้นเป็นเงาตามเงิน

หากใช้จ่ายฟุ่มเฟือยเพลิดไปไม่คิดหน้าระวังหลังอาจพลาดพลั้งย่ำแย่กว่าเดิมได้ ในทำนองที่ว่าอยากมากก็ทุกข์มาก

และจะทุกข์มหันต์ขึ้นไปอีกจากการหวงแหน กลัวโดนแย่ง-แบ่งสมบัติทรัพย์สินเงินทองข้าวของบริวาร…

ทุกข์ประเภทนี้จึงเป็นทุกขลาภอันน่าเสียดาย “ตายน้ำตื้น”

ที่ไม่สามารถบริหารจัดการสินทรัพย์สมบัติให้เกิดประโยชน์โภคผลแล้วยังรักษา “ลาภลอย” นั้นไว้ไม่ได้

…ซึ่งเมื่ออุปไมยไปถึง “ลาภ-ยศ-สรรเสริญ-บรรดาศักดิ์” แล้วหนักใจ

เพราะ 4 ปี (คสช.) ที่ผ่านมานั้น (ประเทศชาติ) ได้ไม่เท่าเสีย (ซ้ำซาก) กับอคติลำเอียงที่พอจะเกริ่นเบาะๆ ได้ 4 ประการคือ

1. ลำเอียงเพราะรักตัวเอง-ครอบครัวและพวกพ้อง (อุปถัมภ์ค้ำชู, ปกป้องช่วยเหลือกัน)
2. ลำเอียงเพราะชัง…จากความอิจฉาริษยาอยากได้อยากมีที่เห็นผู้อื่นมีมากกว่าตน (โดยมโนเปรียบเทียบไปเอง) และเกลียดผู้คิดต่าง-ย้อนแย้งไม่ยอมรับตน
3. ลำเอียงเพราะเขลา-มัวเมาอยู่ในกาลอดีตเก่าก่อน, “ยกตนข่มท่าน” ปิดกั้นอิสรภาพการแสดงออกของโลกยุคใหม่วัยหนุ่มสาว
4. ลำเอียงเพราะกลัวความจริง เกรงการวิพากษ์วิจารณ์, ปิดเสียง-ควบคุม, คุกคามสื่อ หวงแหนและหวาดหวั่นสถานะความเท่าเทียม

…ครั้นหวนเทียบเปรียบบรรยากาศ-บารมีความขลังครั้งเถลิงอำนาจแถลงนโยบายแล้ว (ใจแป้ว) “ท่านผู้นำ” กร่อยลงไปเยอะ

ราศีไม่ฮึกห้าวเหิมหาญดังแต่ก่อน

ดูเหมือนคนอมทุกข์ ไม่ราบรื่น “ยักตื้นติดกึก ยักลึกติดกัก”

…เมื่อ “ลาภยศ” มันหนักก็ “วาง” เถิดครับ แล้วเรามาลุ้น “ลาภลอย” กันดีกว่า

ด้วยความเคารพและนับถือ

สงกรานต์ บ้านป่าอักษร

 

เจอลำเอียง 5 เพิ่มเข้าไป

ถูกหาว่าเข้าข้าง “เจ้ากู” เข้าไปอีก

ก็เหนื่อย

แต่เพราะมันวางเรื่อง “ลาภยศ” ไม่ลงนี่แหละ

ถึงต้องดิ้นรน แสวงหา “กองหนุน”

ยิ่งใกล้เลือกตั้ง

อะไรผ่านแวบ-แวบ รีบยกมือไหว้ อย่างที่เขาล้อๆ กันนั่นแหละ