ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 7 - 13 เมษายน 2566 |
---|---|
คอลัมน์ | เอกภาพ |
ผู้เขียน | พิชัย แก้ววิชิต |
เผยแพร่ |
หย่อนใจ
เมื่อเข้าใจความเรียบง่ายมากเข้า
เรื่องราวที่ทำให้เร้าใจก็เริ่มน้อยลงทุกที
ไม่เรื่องมากให้มันมากเรื่อง ลึกซึ้งได้กับเรื่องราวที่แม้จะเพียงความตื้นเขินของชีวิต
สิ่งที่ต้องขบด้วยความคิดลดน้อยถอยลง ไร้ข้างขั้วให้ตัดสินเพียงเพราะเข้าใจ เมื่อลดหย่อนความขึงตึงทางอารมณ์ และชะลอแล้วกับความเร็วของชีวิตจนแทบจะหยุดนิ่ง ราวกับว่าได้นั่งลงเพื่อชมนกชมไม้ เพื่อพักผ่อนแล้วหย่อนใจ
การได้มองสิ่งเล็กๆ จนเห็นจากสีสันอันสดใสและแจ่มชัดมากเสียจนทำให้การมองเห็นความใหญ่โตดูพล่ามัว
ขนาดและปริมาณอาจไม่ใช่สิ่งชี้วัดความสวยงามได้เสมอไป
การมองเห็นอยู่ด้วยจิตใจและขนาดของความรู้สึกของผู้คนต่างหาก ที่จะทำให้มองเห็นในความสวยความงามจากสิ่งต่างๆ
และแน่นอนว่า ความสวยงามมันย่อมจะต่างกันออกไป
และการรู้จักมองหาจนห็นความสวยงามจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ สายตาก็จะไม่พล่าพลาดไปกับความงามที่อยู่รอบๆ ตัว
บางครั้งบางครา อาจมีเหตุให้ต้องพบเจอกับความไม่สมบูรณ์แบบอันหลากหลาย
จะบังเอิญเจอหรือตั้งใจไปพบก็สุดจะคาดเดา เมื่อหย่อนแล้วกับความรู้สึกนึกคิด เมื่อเข้าใจเป็นอันดีกับความไม่สมบูรณ์แบบ เมื่อเข้าใจเป็นอันดีแล้ว ก็มักจะทำให้ใจพักผ่อนอยู่เป็นประจำเสมอ
เพราะความไม่สมบูรณ์แบบมีความลงตัวในแบบที่มันเป็น และไม่ทำให้ใครต่อใครต้องเสียสมดุลแห่งความคาดหวังที่เกินพอดี
การยอมรับได้กับความไม่สมบูณ์แบบด้วยหัวใจ ทำให้รู้สึกถึงการได้พักจากสิ่งที่ได้หย่อนใจ
ถึงตรงนี้ ผมอาจจะเพ้อไปเอง กับบางช่วงบางตอนของความรู้สึกในบางวันของชีวิต กับเรื่องราวที่ชวนให้พักและมันอาจไม่เข้ากันกับภาวะแห่งการเร่งเร้าตามยุคสมัย แต่ก็ด้วยความธรรมดาของคนคนหนึ่ง ที่ยังมีความรู้สึกในรูปแบบนี้ปะปนอยู่บ้างของการใช้ชีวิต แม้ว่าสาระจะน้อยนัก แต่ก็ยังอยากจะเล่าสู่กันให้ได้อ่านอยู่ดี
การหย่อนใจแล้วนั่งลงบ้างคลายความตึงที่อาจทำให้เครียด มันไม่ใช่การปล่อยวางเสียจนว่างเปล่า การพักผ่อนเพื่อให้คลายลงบ้างกับการตึงของชีวิต ไม่น้อยคนต้องทนเหนื่อยไปกับการแข่งขัน ตามเหตุและปัจจัยแห่งยุคสมัย
ที่ผมเองก็ไม่ต่างอะไรไปกับใครอีกหลายคนกับสภาพสังคมเดียวกัน
ถึงแม้ว่าผมจะเรื่อยเปื่อยไปบ้าง
แต่ก็มักจะเป็นอีกหนึ่งเสียงที่สนับสนุน ให้ใครต่อใคร รักและใฝ่ที่จะเรียนรู้และพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น
ให้เป็นไปตามเหตุและผลการกระทำของตัวเอง และงดออกเสียงกับการปล่อยเปล่าชีวิตของตัวเองไปตามยถากรรม แล้วโยนความผิดพลาดให้ตกเป็นของชะตากรรม
เมื่อสู้ชีวิต บางครั้งชีวิตก็สู้กลับยิ่งกว่า เพราะคนเราแข็งแกร่งไม่เท่ากัน หลายคนสู้ไหว ไม่จำเป็นพักผ่อนแม้เพียงเสี้ยววินาที แต่ก็มีอีกมากที่อ่อนล้า โรยแล้วซึ่งเรี่ยวแรงที่จะไปต่อ และจะทนทานได้อีกนานเพียงใดกับยุคสมัยที่ต้องวิ่งจนวุ่น เพราะเดินไม่ทันเสียแล้ว
ด้วยคนเรามีชีวิตจิตใจ และมีธรรมชาติที่เป็นของตัวเอง การได้หย่อนใจเพื่อให้ได้พักเสียบ้าง แม้จะเป็นเพียงบางช่วงบางตอนของชีวิตก็ยังดี แล้วค่อยไปกันต่อนะครับ
ขอบคุณมากมายครับ •
เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต
สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj
— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022