มันเป็นเสี้ยววินาทีที่ยาวนาน ความรู้สึกวืดเหวอลอยคว้างไปกับมือถือที่หล่นล่วงจมลงสู่ก้นถังอาบน้ำ

ช่วงเวลาที่ต้องใช้สติที่พอจะมีอยู่บ้าง หากแต่ไม่มีข้าวสารมากพอที่จะช่วยปฐมพยาบาลมือถือที่เพิ่งงมขึ้นมาจากน้ำ คงต้องตัดสินใจฝังกลบมือถือ ฝากความหวังไว้กับทรายแมวครึ่งถุงในชั่วโมงเร่งด่วน

มันเป็นช่วงเวลาของการเยียวยาที่ลุ้นระทึก และความกังวลใจกับเรื่องยุ่งยากต่างๆ ที่จะตามมา หากมือถือพ้นสภาพการทำงานได้ตามปกติ

“เมื่ออาจต้องสูญเสียบางสิ่งบางอย่างไป ความคิดคำนึงและความรู้สึกความผูกพันที่มีต่อสิ่งที่กำลังจะจากไปกับช่วงเวลาที่ผ่านมาจึงเกิดขึ้น”

 

ยุคสมัยเปลี่ยนผ่านกับวิทยาการที่ก้าวหน้ามากมายหลายสิ่งในชีวิต ดูจะสะดวกและง่ายดายในหลายๆ เรื่อง เมื่อใช้ชีวิตผ่านวิทยาการของแอพพ์ในมือถือ ตั้งแต่ปลุกให้ตื่นลืมตาขึ้นมาในตอนเช้า เพื่อก้าวเท้าออกจากบ้านไปใช้ชีวิตของตัวเองตามแบบแผนของสังคม เนื่องไปจนถึงวาระสุดท้ายของวันที่จะได้นอนหลับพักผ่อน เพื่อเตรียมความพร้อมกับการเวียนวนมาอีกครั้งของเช้าวันใหม่กับความรู้สึกเดิมๆ

แอพพ์ในมือถือกับการเป็นผู้รู้ในเส้นทาง ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล มือถือจะเป็นเพื่อนร่วมทางที่ดีในทุกๆ เส้นทาง ความสามารถที่บอกเส้นทางทั้งขาไปและขากลับ ทุกแห่งหนตำบลใดที่ไปถึงโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยรำคาญ รูปแบบชีวิตการเดินทางของผมก่อนหน้านั้นต่างออกไปจากในตอนนี้ บางครั้งก็ทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวของผู้คนแปลกหน้ากับการถามทาง การกล่าวคำขอบคุณและรอยยิ้มที่ได้จากคนที่ไม่เคยรู้จัก

ยังจำได้ไม่เคยลืม คนเฒ่าคนแก่เคยสอนผมเกี่ยวกับการเดินทางไว้ว่า “เส้นทางอยู่ที่ปาก ไปไม่ถูกก็ถามทางเอา” การเดินทางรูปแบบเก่าที่มักแถมด้วยการพลัดหลง ซึ่งอาจกลายเป็นรูปแบบการเดินทางในอดีตไปแล้วในตอนนี้ แต่ไม่ว่าจะใช้การนำทางด้วยการใช้ปากถามทางด้วยตัวเอง หรือใช้วิทยาการแอพพ์ในมือถือเป็นผู้ช่วย ก็มีดีที่ต่างกันออกไป

คงต้องขึ้นอยู่กับโอกาสที่เหมาะสมและตามความสะดวกที่ต่างกันออกไป

มากกว่าแอพพ์ที่ใช้ในการเดินทาง ยังมีมากมายอีกหลายแอพพ์ให้เลือกใช้ในชีวิตประจำวัน ซึ่งตอบสนองได้ทุกตามความต้องการ ที่เป็นคุณประโยชน์ก็มาก ที่เป็นโทษก็หลาย คงต้องหวาดระแวงกันบ้างเพื่อความปลอดภัยของชีวิตและทรัพย์สิน

ในยุคสมัยที่แทบจะไร้พรมแดนของการได้รู้และได้เห็น เราเห็นเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นบนโลก เราเห็นรูปแบบชีวิต ศิลปะ วัฒนธรรม รูปแบบเหตุบ้านการเมืองที่แตกต่างกันออกไปของผู้คนทั่วทุกมุมโลกใบนี้ผ่านพื้นที่สี่เหลี่ยมผืนผ้าของหน้าจอบนมือถือ

แต่ก็บ่อยครั้งนะครับ ที่ผมมักจะเตือนตัวเองเมื่อใช้มือถือมากจนเกินขอบเขตของคำว่าพอดี เมื่อวางมือถือลงได้ ผมก็หาอะไรทำบ้าง ในสิ่งที่ไม่ต้องพึ่งพาการใช้แอพพ์ในมือถือ

ถึงแม้ว่าแอพพ์ในมือถือจะนำพาเราไปให้เห็นอะไรต่อมิอะไรสุดแสนไกล ก็คงไม่สำคัญไปกว่าความใกล้ชิด และได้พูดคุยกันของคนในครอบครัว

การเปิดรับที่ปิดประตูของตัวเอง เวลาชีวิตที่เวียนวนอยู่กับทางไกลที่ไม่ได้ก้าวย่ำแม้เพียงก้าวเดียว ง่วนเงียบๆ อยู่กับแอพพ์ในมือถือที่อยู่ในมืออย่างไร้จุดหมายปลายทาง เรื่องราวในมือถือมีอิทธิพลกับสิ่งที่อยู่ในใจไม่มากก็น้อย กับความสุข เศร้า เหงา รัก คงต้องปรับจูนความถี่ในการใช้มือถือไว้บ้าง

วิทยาการความเจริญของแอพพ์ในมือถือไม่ใช่สิ่งผิด ผู้ใช้เองต่างหากที่ควรเหนือกว่า เข้าใจมากกว่ากับสิ่งที่จะใช้ เลือกที่จะควบคุมตัวเองให้เหมาะสมกับวิทยาการแอพพ์มือถือที่กำลังอยู่ในกำมือ

ขอบคุณมากมายครับ •

 

เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022