ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ

หนุ่มเมืองจันท์

www.facebook.com/boycitychanFC

 

เราเที่ยวด้วยคน

 

เพิ่งไป “หัวหิน” มาครับ

เป็นครั้งแรกที่ได้ลองใช้สิทธิ “เราเที่ยวด้วยกัน” ของรัฐบาล

น้องชายเคยแนะนำว่าเป็นแคมเปญที่ดีมาก

ประหยัดค่าใช้จ่ายได้เยอะเลย

เพราะค่าที่พักลด 40% แต่ไม่เกิน 3,000 บาทต่อห้องต่อคืน

มีคูปองค่าอาหารให้อีก 600 บาทต่อห้องต่อคืน

ใช้ลดค่าอาหาร 40%

เห็นแบบนี้ก็ต้อง…เราเที่ยวด้วยคน

ผมมีที่พักประจำแห่งหนึ่งอยู่ที่หัวหิน เล็กๆ เงียบๆ

ตอนที่โทร.ไปจองได้ยินราคาแล้วตกใจเลย

เพราะต่ำกว่าที่เคยพักประมาณ 40%

พอใช้สิทธิ “เราเที่ยวด้วยกัน” ราคาเหลือไม่ถึง 2,000 บาท

และได้คูปองค่าอาหารอีก

วันที่ไปพักเป็นวันอาทิตย์ คนพักเหลือไม่ถึงครึ่งหนึ่ง

สบายๆ

นั่งริมทะเล เดินเล่นชายหาด

แล้วก็กิน

มื้อเย็นดิ่งไปร้านอาหารดังตรงตลาดโต้รุ่ง

อาหารก็อร่อยเหมือนเดิม

ตอนคิดเงิน ผมก็ใช้สิทธิ “เราเที่ยวด้วยกัน”

ใช้ครั้งแรกก็งงๆ นิดนึง

เจ้าของร้านก็มาแนะนำวิธีใช้

ค่าอาหารประมาณ 1,000 บาท

ตอนแรกคิดว่าใช้เต็มราคาคูปอง 600 บาทได้เลย

เขาบอกว่าไม่ได้ ใช้ได้แค่ 40% หรือ 400 บาท

“จะให้ผมอัพราคาเป็น 1,400 ก็ได้ แต่อย่าดีกว่า”

ผมหัวเราะบอกว่าไม่เอา

แซวว่าเดี๋ยวโดนจับ ไม่คุ้ม

“ผมไม่กลัวหรอก รัฐบาลชุดนี้” เขาทำหน้าจริงจังเหมือนโกรธใครมา

“แต่ไม่คุ้มเพราะกว่าจะได้เงินจากรัฐนานเลย”

เอ๊ะ ชักไง้ไง

ไปเดินเล่นตลาดโต้รุ่งต่อ ไม่รู้ว่าเพราะเป็นวันอาทิตย์หรือเปล่า ตลาดค่อนข้างเหงา มีคนเดินน้อยมาก

วันนั้น ผมใส่เสื้อยืดที่มีคำว่า “โลกนี้ไม่มีคำตอบเดียว” บนหน้าอก

เป็นเสื้อยืดที่ขายตอนออกหนังสือเล่มนี้

เดินผ่านร้านอาหารหนึ่ง มีผู้ชายตัวใหญ่ ไว้หนวด แต่ท่าทางอารมณ์ดีมายืนเรียกลูกค้าหน้าร้าน

เขาอ่านข้อความบนเสื้อ

“โลกนี้ไม่มีคำตอบเดียว” เขาพูดเสียงดัง “แต่นายกฯ พูดอยู่คำเดียว”

“ไม่ยุบ”

ยิงมุขเสร็จก็หัวเราะเสียงดัง

มาแค่วันเดียว สัมผัสถึงสัญญาณแปลกๆ ทางการเมืองของคนทำมาหากิน

มันกรุ่นๆ ยังไงไม่รู้

 

ผมเป็นคนชอบเที่ยว แบบปักหลักอยู่ที่พัก

ใช้ชีวิตนิ่งๆ ไม่ไปไหน

แต่ครั้งนี้เหมือนเป็นการ Workation มากกว่ามาเที่ยว

เพราะแบกงานมาทำด้วย

ทั้งจัดรายการ The Power Game และเตรียมต้นฉบับหนังสือเล่มใหม่

เพียงแต่เปลี่ยนฉากหลังเป็นทะเล และเสียงประกอบเป็นเสียงคลื่นเท่านั้นเอง

อาหารก็กินในโรงแรม

ใช้คูปองได้สบาย

มีคนบ่นว่าโครงการ “เราเที่ยวด้วยกัน “ครั้งนี้ ร้านอาหารเข้าร่วมน้อยกว่าเดิม

เพราะเงื่อนไขเยอะขึ้น

และกว่าจะได้เงินจากรัฐก็ประมาณ 14 วัน

สำหรับร้านเล็กๆ ก็หนักเหมือนกัน เพราะต้องควักกระเป๋าไปก่อน

มื้อเที่ยงอีกวันหนึ่ง ผมแวบไปกินที่โรงแรมสายลม

อาหารก็อร่อยใช้ได้ วิวก็ดีเพราะอยู่ริมทะเล

แต่ที่ผมชอบมากคือ พนักงานเสิร์ฟ

ครั้งก่อน เป็นคุณป้าที่น่าจะทำงานที่นี่มานาน

ยิ้มแย้มแจ่มใส เซอร์วิสมายด์เต็มร้อย ไม่หักสักแต้ม

มาคราวนี้เป็นพี่ผู้ชายที่อายุพอสมควร

ผมถามถึงคุณป้าคนเดิมว่ายังอยู่ไหม

เขาบอกว่ายังอยู่ทุกคน

“ช่วงโควิดหนักๆ เป็นไงบ้างครับ”

พี่ผู้ชายเล่าว่าเจ้าของโรงแรมรวยแล้ว พอแล้ว ตอนนี้ปล่อยให้พวกเขาดูแลกันเอง เพราะทุกคนรู้งานหมด

ตอนโควิดหนักๆ ก็แบ่งกันทำงานคนละ 15 วัน

“ดีกว่าตกงาน”

แต่ตอนนี้กลับมาประจำการเหมือนเดิม

วันกลับ ผมแวะกินร้านอาหารทะเลดังที่สมุทรสาคร

ตอนเช็กบิลก็เหมือนเดิม

ใช้คูปอง “เราเที่ยวด้วยกัน” ที่เหลืออยู่

พนักงานพาไปที่เคาน์เตอร์จ่ายเงิน เจอคุณป้าน่าจะเป็นเจ้าของร้านนั่งประจำการอยู่

ยังไม่ทันจ่าย เธอก็เริ่มบ่นรัฐบาลให้ฟัง

เริ่มจากของแพง ต้นทุนสูง

อารมณ์กรุ่นๆ เหมือนที่หัวหิน

ผมก็ถามไปเรื่อยๆ ตามประสานักข่าวเก่า

ถามถึงโครงการ “เราเที่ยวด้วยกัน”

“ถ้าไม่เห็นใจลูกค้า ก็คงไม่รับ เพราะกว่าจะได้เงินจากรัฐบาลนานมาก” คุณป้าบ่น

“ตอนนี้เงินก็ออกช้ากว่าเดิม ไม่ออกมา 2 วันแล้ว เราก็ต้องควักจ่ายก่อน”

“เยอะไหมครับ” ผมถาม

คุณป้ามองหน้า

“2 แสนกว่าบาท”

สมองผมเริ่มคำนวณ กดเครื่องคิดเลขในใจ

2 วัน 2 แสนบาท

วันละแสน

นั่นคือ ส่วนของรัฐที่ต้องจ่าย 40%

แสดงว่ารายได้ต่อวันก็ 250,000 บาท

โห…

จากเห็นใจ เริ่มเปลี่ยนเป็นอิจฉาแทน

 

ผมเคยคุยเรื่องโครงการ “เราเที่ยวด้วยกัน” กับเจ้าของโรงแรมที่สมุย

เขาบอกว่าโครงการนี้ดีมากช่วยกระตุ้นธุรกิจท่องเที่ยวให้หายใจได้เต็มปอดหน่อย

“นักท่องเที่ยวใช้สิทธิ์นี้คุ้มจริงๆ ครับ”

โดยเฉพาะเรื่อง “ค่าตั๋วเครื่องบิน”

เพราะรัฐบาลจะช่วยอุดหนุนค่าโดยสารให้ 40% แต่ไม่เกิน 3,000 บาท

แต่เฉพาะจังหวัดท่องเที่ยวเป้าหมาย 7 จังหวัดเท่านั้น

เขาบอกว่าคุ้มขนาดที่เขาเป็นเจ้าของโรงแรม มีที่พักฟรีอยู่แล้ว

จะไปดูงานยังยอมจ่ายเงินจองที่พักของตัวเอง

เพื่อใช้สิทธิ “เราเที่ยวด้วยกัน” ลดราคาค่าตั๋วเครื่องบินไปสมุย

เพราะส่วนลด 40% ทั้งขาไปและขากลับ คุ้มกับการเสียค่าโรงแรมของตัวเอง 1 คืน

เขาคำนวณตัวเลขให้ฟัง

ประหยัดได้เยอะเลย

พอฟังแล้วยอมรับว่าคุ้มที่เขาจะยอมเสียค่าโรงแรมตัวเอง

และสมควรแล้วที่เขาจะรวย

คิดละเอียดจริงๆ