เหมือนกับว่าเมื่อครม. มีมติเห็นชอบและอนุมัติ “โครงการจัดซื้อเรือดำน้ำ” ในวันที่ 18 เมษายน

เท่ากับเป็นชัยชนะ เท่ากับเป็นความสำเร็จ

ทั้งยังเป็นชัยชนะและความสำเร็จภายใต้กระบวนการวางแผนและตระเตรียมอย่างแยบยล

อยู่ภายใต้เครื่องหมาย “ลับสุดยอด” ประทับ “ริมแดง”

สามารถตีกรรเชียงผ่านคลื่นลมการแถลงข่าวในวันที่ 18 มีนาคม มาได้อย่างสดสวย งามตา

ไม่มี “คำถาม” มาจาก”นักข่าว”

หรือแม้กระทั่งเมื่อมีระแคะระคายหลุดรอดออกไปในอีก 7 วันต่อมาก็ยังมีคำว่า “ลับสุดยอด” ประทับตรา “ริมแดง” เป็นเครื่องการันตี

ใครหน้าไหนจะกล้า “แหยม”

 

การจัดวางการตระเตรียมทั้งหมดนี้มาจาก “สมองก้อนโต” ของนักการทหาร ถือได้ว่ารัดกุมอย่างยิ่ง

เกิดขึ้นระหว่าง “นายกรัฐมนตรี” อยู่บาห์เรน

ความสุดยอดก็คือ นายกรัฐมนตรีไม่จำเป็นต้องเผชิญหน้าโดยตรง

มอบหมายให้ “รองนายกรัฐมนตรี”

หรือหากว่าประสบเข้ากับกระแสต่อต้าน คัดค้านอย่างรุนแรงก็สามารถเบี่ยงเบนได้

โดยยกเอา “ความเสียหาย” จาก “จำนำข้าว” ขึ้นมา

เพียงได้ยิน “จำนำข้าว” บรรยากาศก่อนรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557 ก็พลุ่งโพลง

เท่ากับ “รุกคืบ” ไปได้ “ก้าวใหญ่”

 

กระบวนการอันเกี่ยวกับ “เรือดำน้ำ” รัดกุมอย่างยิ่ง บ่งชี้ทิศทางแห่งการเป็นฝ่ายกระทำ เป็นฝ่ายกระทำอย่างต่อเนื่อง

โดยทาง “กองทัพเรือ” อยู่เฉยๆก็พอ

ทุกอย่างล้วนอยู่ในมือของเพื่อนพ้องน้องพี่จาก “ทหารบก” ซึ่งรับหน้าแทนหมดสิ้น

“กองทัพเรือ” รอคอยอย่าง “สดชื่น” สถานเดียว

กระนั้น สถานการณ์จากวันที่ 18 มาถึงวันที่ 28 เมษายน ก็ใช่ว่าจะรุกไปข้างหน้าอย่างคึกคัก

เพราะภายใน “รุก” ก็พลันกลับกลายเป็นฝ่าย “รับ” ขึ้นมา