“ผู้หญิงสวยๆ ในยุคนี้ เหตุใดยังคงเป็นโสดอยู่หลายปี ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก”

รุ่นน้องของผมคนหนึ่ง เธอเป็นสาวสวย ระดับ 7 คะแนน อาจจะไม่มากเพียงพอที่จะสยบผู้ชายทั่วโลกหล้าได้ แต่ก็มีชายหนุ่มเข้ามารุมล้อมอยู่พอสมควร

หลายปีผ่านไป หลังจากเลิกร้างกับแฟนเก่า เธอก็ยังไม่อาจคบหาชายหนุ่มคนใหม่เพื่อเข้ามาเยียวยาหัวใจที่อ่อนล้าได้

ครั้งหนึ่ง ผมได้แนะนำ “หนุ่มหล่อ” คนหนึ่งให้กับเธอ สุดท้ายแล้วกลับไม่เกิดผลลัพธ์ที่สวยงามอันใด

เมื่อเวลาผ่านพ้นไปหลายปี ผมจึงกล้าสอบถามเธออย่างตรงไปตรงมา เหตุใดจึงไม่รับพิจารณาเพื่อนของผมคนนั้นบ้าง

เธอตอบว่า “เพราะพี่เขาพูดมากเกินไป” ซึ่งเป็นคำตอบที่ผมรับได้ แต่ประโยคต่อมานั้น กลับทำให้ผมต้องใคร่ครวญ เพราะเธอสารภาพว่า ในเวลานั้น เธอก็ยังไม่เปิดใจมากพอ หากไม่ถูกใจสิ่งใด เธอก็จะปฏิเสธโดยพลัน

ชีวิตคนเราก็เป็นเช่นนี้เอง

กว่าจะคิดอะไรได้ เวลาก็ล่วงเลยไปหลายปี

คนที่ประสบความสำเร็จกับคนที่ล้มเหลว บางครั้งก็แตกต่างกันแค่ “วูบเดียว” ของความคิด

ในวันนี้เธอกำลังริเริ่มความสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเธอก็บอกตามตรงว่า หากเป็นเมื่อก่อนเธอคงไม่สนใจผู้ชายคนนี้ เพราะเขามีบุคลิก “น่าเบื่อ” แต่เมื่อเธอยอมรับกับข้อเสียเช่นนี้ได้ เธอก็พบสิ่งดีๆ มากมาย

มีอยู่วันหนึ่ง เธอโทร.มาปรึกษากับผมด้วยความแง่งอน เพราะผู้ชายคนนี้ตอบไลน์ของเธอช้าเกินไป และยังใช้ถ้อยคำที่ดูเหมือนไม่ใส่ใจอีกด้วย

แต่เมื่อผมได้พิจารณาอย่างรอบด้านแล้วก็ไม่เห็นถึงความย่ำแย่อย่างที่รุ่นน้องของผมได้กล่าวหาไว้

หลังจากผมเกลี้ยกล่อมเธอให้คลายความวิตกกังวลลงได้ เธอก็สามารถคิดค้นถ้อยคำที่ “สร้างสรรค์” ซึ่งช่วยกระตุ้นและพัฒนาบทสนทนาระหว่างกันได้

ค่ำคืนนั้นเธอก็ยังโทร.มาบ่นว่า ข้อความทางไลน์ที่เขาส่งมานั้น ยังไม่แสดงถึงความรักที่มากเพียงพอ

แต่เมื่อผมได้ฟังข้อความนั้นอย่างละเอียด ก็ได้ค้นพบ “ความมุ้งมิ้ง” ที่ซ่อนตัวอยู่หลายประการ

และเมื่อได้อธิบายให้เธอฟังอย่างใจเย็นแล้ว เธอก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง และมีความหวังกับชีวิตอีกครั้ง

สิ่งเดียวที่ผมสรุปได้จากเรื่องราวนี้ก็คือ ความยึดติดในใจ ทำให้เธอตีความสิ่งต่างๆ ไปในแบบของตนเอง และเกือบทำให้ความสัมพันธ์ดีๆ ต้องเสื่อมโทรมลง

หากเป็นตัวตนของเธอในอดีต ก็คงไม่ยินดีรับฟัง “การตีความ” ในแบบของผม

แต่ครั้นเมื่อเธอได้เปิดใจให้กับผู้ชายคนใหม่ ที่อาจไม่เพียบพร้อมเหมือนผู้ชายในอุดมคติที่เธอต้องการ เธอก็พร้อมจะเปิดใจให้กับมุมมองใหม่ๆ ที่ผมแนะนำให้อีกด้วย

เพื่อนบางคนของเธอได้เป็นกังวลว่า เมื่ออยู่ไปนานๆ เธออาจไม่สามารถทนกับความน่าเบื่อของผู้ชายคนนี้ได้

เช่นเดียวกัน ผมเองก็คิดเช่นนี้ในตอนแรก

อย่างไรก็ตาม เมื่อผมได้ละทิ้งมุมมองที่หวาดกลัวความล้มเหลวออกไป ก็ได้ค้นพบความจริงที่ดีกว่า

“หากคบไปแล้ว หรือแต่งงานกันแล้วแต่ไม่สามารถไปกันได้ เธอจะยอมรับกับการหย่าร้าง หรือความเจ็บปวดรวดร้าวได้หรือไม่”

เมื่อรุ่นน้องของผมตอบว่าได้ ก็ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้ว

ผมยังพูดไว้ล่วงหน้าว่า อย่าไปคาดหวังมาก หากคนนี้ไม่ใช่ เราก็จะค้นหาคนใหม่ไปเรื่อยๆ เมื่อทดลองไปมากเพียงพอ สุดท้ายก็ย่อมประสบความสำเร็จ

ยิ่งเมื่อรุ่นน้องของผมได้ยอมลดเงื่อนไขที่ต้องการจากผู้ชายทั้งหลายลงบ้าง ตัวเลือกของเธอย่อมเพิ่มขึ้นมหาศาล โอกาสชนะจึงเปิดกว้างมากขึ้น

หลังจากช่วยเหลือเธอแก้ไขปัญหา ผมก็ได้บทเรียนที่ลึกซึ้งมากๆ

“คุณต้องเปิดใจให้กับโลกก่อน แล้วโลกจึงจะเปิดใจให้กับคุณ”

บางครั้งโลกได้ประทานสิ่งดีๆ ให้คุณแล้ว แต่เพราะคุณมีมุมมองที่บิดเบี้ยว จึงมองข้ามโอกาสนั้นไปอย่างน่าเสียดาย

เมื่อย้อนนึกถึงชีวิตของตัวเอง ก็ได้ค้นพบถึง “ความยึดติด” ในอดีต ที่ทำให้เราประเมินสิ่งต่างๆ ไปตามใจตัวเอง โดยไม่สอดคล้องกับความเป็นจริงของโลกใบนี้

หากทว่าความเสียใจและหมกมุ่นกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมา

การลงมือทำสิ่งใหม่ ด้วยวิธีการใหม่ๆ จึงเป็นอะไรที่ฉลาดกว่า

“เปิดใจ ทำลายเงื่อนไขที่เป็นอุปสรรค และยอมรับความเสี่ยงที่เหมาะสม”

ถ้อยคำสั้นๆ เช่นนี้ อาจจะทำให้ชีวิตของผมและของพวกเราทุกคนดีขึ้นได้อย่างมากมาย