พิศณุ นิลกลัด : ปฏิญญาสากลในหมู่บ้านนักกีฬาโอลิมปิก

พิศณุ นิลกลัด

วันอาทิตย์ที่ 24 กรกฎาคมนี้ หมู่บ้านนักกีฬาโอลิมปิก ที่กรุงริโอ เดอ จาเนโร ประเทศบราซิล จะเปิดต้อนรับนักกีฬา 10,500 คนจาก 207 ประเทศทั่วโลก ที่เดินทางมาแข่งขันโอลิมปิก Rio 2016 รวมถึงเจ้าหน้าที่ของแต่ละทีมชาติอีกหลายพันคน ระหว่างวันที่ 5-21 สิงหาคม

หมู่บ้านนักกีฬาเป็นคอนโดฯ ความสูง 17 ชั้นที่สร้างใหม่ จำนวน 31 คอนโดฯ รวมทั้งสิ้น 3,604 ยูนิต

มีห้องนอนทั้งหมด 10,160 ห้องนอน แต่ละห้องนอนมีจำนวนเตียงแตกต่างกันไป คือห้องละ 2, 3 และ 4 เตียงนอน

มีเฟอร์นิเจอร์พร้อมสรรพ และได้ออกแบบเพื่อให้นักกีฬาพาราลิมปิก ที่นั่งรถวีลแชร์อาศัยได้อย่างสะดวกสบาย

ทุกๆ ยูนิตมีห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น แต่ว่าไม่มีโทรทัศน์ เพราะงบประมาณจำกัด แต่จะมีการตั้งจอฉายการแข่งขัน ในบริเวณสังสรรค์รวมของนักกีฬาในหมู่บ้านนักกีฬา

ส่วนห้องครัวไม่มี เพราะในหมู่บ้านนักกีฬามีห้องอาหารขนาด 7,000 ที่นั่งเปิดบริการตลอด 24 ชั่วโมงอยู่แล้ว

แต่ละวันจะเสิร์ฟอาหารคิดเป็นน้ำหนัก 210 ตัน!

ความใหญ่ของห้องอาหารสามารถนำเครื่องบิน Airbus A380 จำนวน 5 เครื่อง เข้าไปจอดได้สบาย

นอกจากนี้ ทุกห้องยังติดแอร์ เพื่อป้องกันยุงไม่ให้กัดนักกีฬาทำให้อาจติดไวรัสซิกา

ความยาวของคอนโดฯ ทั้ง 31 คอนโดฯ รวมแล้วเป็นระยะทางยาวถึง 1 กิโลเมตรครึ่ง ใช้เงินลงทุนสร้างทั้งหมด 835 ล้านดอลลาร์สหรัฐหรือ 29,300 ล้านบาท

หลังจากการแข่งขันโอลิมปิกและพาราลิมปิก สิ้นสุดลง หมู่บ้านนักกีฬาจะถูกแปลงโฉมออกขาย เป็นคอนโดฯ หรู โดยยูนิตราคาสูงที่สุดจะขายราคา 2.3 ล้านเรียลหรือ 24 ล้านบาท

สิ่งสำคัญที่สุดในหมู่บ้านนักกีฬาที่เน้นเป็นพิเศษคือห้องนอน ห้องอาหาร และยานพาหนะ

ห้องนอน ต้องมีเตียงที่นอนสบาย ม่านต้องทึบแสงเพื่อไม่ให้แสงแดดลอดผ่าน

ห้องอาหาร ต้องจัดเตรียมอาหารที่สด สะอาด ไม่ใช่ทานแล้วปวดท้อง

ยานพาหนะต้องมีจำนวนมากพอและพร้อมใช้ตลอดเวลา ไม่ใช่ไปส่งนักกีฬาที่สนามไม่ทันเวลาแข่งขัน

ผ้าม่านในห้องนอนต้องเป็นแบบทึบ แสงลอดเข้าไม่ได้ เพื่อให้นักกีฬานอนเต็มอิ่ม

นักกีฬาคนไหนจะนอนเดี่ยว นอนคู่ หรือนอนรวม 3 ถึง 4 คน ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของโค้ช

นักกีฬาที่เป็นตัวเก็งมักจะได้นอนคนเดียว เพราะหากนอนกับเพื่อนร่วมห้องที่นอนกรน อาจทำให้นอนไม่หลับ ส่งผลเสียต่อสถิติหรือผลการแข่งขัน

เตียงนอนเป็นเตียงเดี่ยวทำด้วยไม้อัด กว้าง 1 เมตร ยาว 2 เมตร และมีตั่งวางขาต่อที่ปลายเตียงอีก 30 เซนติเมตรสำหรับนักกีฬาตัวสูงอย่างนักบาสเกตบอล นักวอลเลย์บอล

นอกจากนี้ ในหมู่บ้านนักกีฬาต้องมีห้องออกกำลังกาย ร้านตัดผมและธนาคาร

การจัดการว่านักกีฬาประเทศไหนจะพักอยู่ตึกไหน ทางเจ้าภาพจะเป็นผู้จัดที่พักให้กับประเทศใหญ่ที่ได้เหรียญโอลิมปิกมาก เช่น สหรัฐอเมริกา เยอรมนี อังกฤษ และจีน

นอกจากนี้ บางประเทศที่ไม่ถูกกัน ก็มีการแจ้งล่วงหน้าว่าไม่อยากพักใกล้กับประเทศนั้น ประเทศนี้

หรือบางประเทศนักกีฬาชอบปาร์ตี้ไม่หยุด เปิดเพลงเสียงดัง จนนักกีฬาหลายชาติไม่อยากพักในคอนโดฯ เดียวกัน ทางเจ้าภาพก็ต้องจัดให้เพื่อความสบายใจของนักกีฬา

ช่วงสัปดาห์ที่สองของการแข่งขันโอลิมปิก ปัญหาปาร์ตี้เสียงดัง จะเริ่มเป็นปัญหาใหญ่ในหมู่บ้านนักกีฬา เพราะบรรดานักกีฬาที่แข่งเสร็จตั้งแต่สัปดาห์แรกจะปาร์ตี้กันสุดเหวี่ยงเนื่องจากเก็บตัวฝึกซ้อมมานานก็ปลดปล่อยกันไม่ยั้ง

นักว่ายน้ำจัดว่าโชคดีเพราะตารางการแข่งขันจะจบสัปดาห์แรก นอกจากนี้ ยังเป็นที่หมายปองของบรรดานักกีฬาในหมู่บ้านเพราะนักว่ายน้ำทุกคนหุ่นดีและรูปหล่อ

สถานที่ที่ใช้ในการหาคู่ของเหล่านักกีฬาทั้งหลายคือ โรงอาหารในหมู่บ้านนักกีฬา

แม้หน้าตาจะได้ 5 คะแนน แต่นักกีฬาส่วนใหญ่รูปร่างได้คะแนนเต็ม 10 กันทั้งนั้น!

การจะเดินเข้าไปจีบเริ่มบทสนทนาก็ง่ายนิดเดียว เพียงแค่ไปถามว่า สาวคนนั้นเล่นกีฬาอะไร แค่นี้ก็ทำความรู้จักกันแล้ว

เรื่องการมีความสัมพันธ์รักในหมู่บ้านนักกีฬานั้นก็มีกฎกติกามารยาท แบบเดียวกับการแข่งขันกีฬา

มีการทำสัญลักษณ์ให้เพื่อนนักกีฬาร่วมห้องได้ทราบว่าขณะนี้ภายในห้องกำลังมีการ “ปฏิบัติภารกิจ” อยู่ในห้องนอน อย่าได้รบกวน

สัญลักษณ์ก็แค่เอาถุงเท้ามาคลุมลูกบิดประตู

ดังนั้น หากเห็นห้องนอนไหนมีถุงเท้าคลุมลูกบิดอยู่ ก็เป็นที่รู้กันว่า อย่าได้เคาะประตู เพราะเพื่อนร่วมทีมกำลังปฏิบัติภารกิจสำคัญ!

นอกจากนี้ ปฏิญญาของนักกีฬาโอลิมปิกที่พึงปฏิบัติในหมู่บ้านนักกีฬาคือ

“What happens in the village stay in the village.” หรือ “อะไรที่เกิดในหมู่บ้านนักกีฬา ก็ให้อยู่ในหมู่บ้านนักกีฬา”

คือไม่เอาเรื่องกุ๊กกิ๊กออกมาป่าวประกาศให้สาธารณชนภายนอกรับทราบ

นักกีฬาโอลิมปิกที่ดีจึงต้องเคารพกฎกติกามารยาททั้งในสนามและในหมู่บ้านนักกีฬาอย่างเคร่งครัด!